του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Το να ανησυχεί ο ΣΥΡΙΖΑ, και συγκεκριμένα ένας ευρωβουλευτής του, για το κούρεμα των καταθέσεων στην Ελλάδα και ειδικότερα στις αποκαλούμενες συστημικές τράπεζες της χώρας, θα λέγαμε ότι αποτελεί … ανέκδοτο. Εκτός και αν πρόκειται για μεγαλειώδη επίδειξη συριζικού χιούμορ μαύρου χρώματος. Διότι, οι μέχρι 100.000 ευρώ καταθέσεις στην Ελλάδα δεν απειλούνται από καμμία τραπεζική ένωση και από κανένα απολύτως κούρεμα.
Αντιθέτως, σοβαρότατος κίνδυνος για τις καταθέσεις και τους καταθέτες θα προκύψει αν μία ελληνική κυβέρνηση αμφισβητήσει τις μνημονιακές συμφωνίες της χώρας και τις εξ αυτών απορρέουσες υποχρεώσεις μας και θέσει επί τάπητος θέμα επαναδιαπραγματεύσεως δανειακών συμβάσεων. Στην περίπτωση αυτή όλα τα σενάρια θα είναι ανοικτά, συμπεριλαμβανομένου και αυτού της οικειοθελούς εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη –όπως επιθυμούν και επιδιώκουν αδίστακτοι Έλληνες κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και οι «υπερπατριωτικές» δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.
Σε κάθε άλλη περίπτωση η Ελλάδα μπορεί να επαναδιαπραγματευθεί όρους και παρατάσεις αποπληρωμής των δανείων της, πλην όμως ούτε η παραμονή της στο ευρώ διακυβεύεται, ούτε και κούρεμα καταθέσεων προβάλλει στον ορίζοντα. Για να γίνουμε δε πιο συγκεκριμένοι θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει σε μεγάλο βαθμό ανακεφαλαιοποιηθεί, με αποτέλεσμα βέβαια η χώρα να χρωστά 50 δισεκατ. ευρώ επιπλέον. Όμως, χάρη στους δανειστές μας, απεφεύχθη κούρεμα ιδιωτικών καταθέσεων που θα αντιπροσώπευε το ποσόν αυτό.
Κατά τα λοιπά, οι εγχώριοι λαϊκιστές ναι μεν χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για υποθετικά κουρέματα καταθέσεων επειδή το θέμα «πουλάει» και εξασφαλίζει παρουσία στα μαζικά μέσα σκοταδισμού, αλλά περί της εξυγιάνσεως του τραπεζικού μας συστήματος ουδείς λόγος γίνεται. Από αυτή την οπτική γωνία, χρήσιμον είναι να επισημάνουμε ότι η Ευρώπη έχει ένα γενικότερο τραπεζικό πρόβλημα και για τον λόγο αυτόν ενδιαφέρεται άμεσα για το τί θα γίνει στην Ελλάδα με τα «κόκκινα δάνεια» και το ποσόν ασφαλείας που θα προκύψει για τις συστημικές μας τράπεζες μετά το κλείσιμο της ανακεφαλαιοποιήσεώς τους. Άποψη και εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι ότι τα «κόκκινα δάνεια» θα αυξηθούν στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα την άνοδο του «ηθικού κινδύνου» για τις τράπεζες. Στην περίπτωση αυτή, το εναπομείναν ποσό από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα είναι μικρότερο από τα σημερινά επίπεδα των 10-11 δισεκατ. ευρώ, γεγονός που θα δημιουργήσει σε κυβερνητικό επίπεδο προβλήματα καλύψεως του χρηματοδοτικού κενού της περιόδου 2014-2016.
Οι εταίροι μας γνωρίζουν ποια είναι η δημοσιονομική πραγματικότητα και έχουν συνειδητοποιήσει την ελληνική αδυναμία για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Παρόλα αυτά, υπομένουν μία κατάσταση –η οποία, ωστόσο, θα μπορούσε να πάρει όντως αρνητικές διαστάσεις αν γίνει πανευρωπαϊκό πολιτικό θέμα.
Πέρα, όμως, από όσα προηγούνται, στις 11 Δεκεμβρίου, ύστερα από ευρύτατη σύσκεψη στο Στρασβούργο αξιωματούχων του Ευρωκοινοβουλίου και της Επιτροπής, έγινε γνωστό ότι, το καθεστώς προστασίας των καταθέσεων που ισχύει σήμερα στην χώρα μας και το οποίο διασφαλίζει το όριο των 100.000 ευρώ ανά συνδικαιούχο και ανά τράπεζα, θα συνεχίσει να λειτουργεί και υπό το νέο καθεστώς, της τραπεζικής ενοποίησης, μετά το 2016. Η σχετική κάλυψη προστατεύει το σύνολο των καταθέσεων του ίδιου καταθέτη σε πιστωτικό ίδρυμα και μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ. Το όριο αυτό ισχύει ανά καταθέτη και ανά πιστωτικό ίδρυμα ανεξάρτητα από τον αριθμό των λογαριασμών, το νόμισμα ή την χώρα λειτουργίας του υποκαταστήματος του πιστωτικού ιδρύματος στο οποίο τηρείται η κατάθεση.
Μία συνήθης σύγχυση που γίνεται στην όλη αναζήτηση για το μέλλον των καταθέσεων είναι για την περίπτωση ενεργοποίησης των συστημάτων εγγυήσεων. Έτσι, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι η ενεργοποίηση του ΤΕΚΕ (Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων) προβλέπεται στην περίπτωση πτώχευσης μιας τράπεζας και δεν αφορά τη περίπτωση εξυγίανσης, για την οποία έχει προβλεφθεί η διάσωση εκ των έσω, το γνωστό bail-in, για ποσά άνω των 100.000 ευρώ.
Γιατί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ «κόπτεται» για τους Έλληνες καταθέτες; Η εξήγηση είναι απλή. Το κόμμα αυτό συμπλέει με την ευρωπαϊκή άκρα αριστερά, η οποία κάνει λόγο γενικώς και αορίστως για «αμοιβαιοποίηση της εγγύησης των καταθέσεων». Ήτοι, προτείνει να πληρώνουν η Γερμανία και οι φορολογούμενοί της τα όποια «πάρτυ» γίνονται στις χώρες της περιφέρειας.
Αυτό είναι κάτι που για την ώρα η κυρία Α. Μέρκελ αρνείται. Η άρνησή της αυτή, όμως, ενόψει ευρωεκλογών, για τους λαϊκιστές και άλλους δημαγωγούς θα γίνει ένα καλό επιχείρημα αντιευρωπαϊσμού και αντιγερμανισμού, δεδομένου ότι τα διάφορα συνθήματα θα απευθύνονται σε ηλεκτρονικό και ραδιοτηλεοπτικό όχλο. Καλόν ήταν έτσι το όλο θέμα να ξεκινήσει από μία ερώτηση ευρωβουλευτού –και βεβαίως θα συνεχιστεί στις οθόνες.
