του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Γεννημένη στον Λίβανο το 1958 από Σύριους αλαουΐτες γονείς, η Wafa Sultan, φοιτήτρια ιατρικής το 1979 στο Χαλέπι –όπου μαίνεται σήμερα η σύγκρουση μεταξύ των Αδελφών Μουσουλμάνων και του καθεστώτος του Χαφέζ-ελ-Άσσαντ– υποχρεώνεται στο πανεπιστήμιο να παρακολουθήσει ιδίοις όμμασι την δολοφονία του καθηγητή της Γιουσέφ ελ-Γιουσέφ από τους ισλαμιστές της οργάνωσης στην οποία ανήκει και η Χαμάς.
«Το γεγονός αυτό και η βαρβαρότητά του», είπε σε τηλεοπτική της συνέντευξη στο δίκτυο Αλ-Τζαζίρα η ψυχίατρος-κοινωνιολόγος, «με σημάδεψε γα πάντα και με έκανε να θέσω στον εαυτό μου κρίσιμα ερωτήματα…». Ερωτήματα που το 1988 την οδηγούν στο να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, όπου εγκαθίσταται στην Καλιφόρνια και, προκειμένου να ενταχθεί στο αμερικανικό ιατρικό σύστημα, στον κλάδο της ψυχιατρικής, ξαναδίνει εξετάσεις για να επικυρώσει την ειδικότητά της. Λίγο καιρό αργότερα γράφει το πρώτο της βιβλίο και δημιουργεί έναν ιστότοπο με αντικείμενο την μεταρρύθμιση του Ισλάμ, ο οποίος φέρει τον τίτλο An-naqed (Η Κριτική). Παράλληλα, η Wafa Sultan αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά ασκώντας δριμύτατη κριτική στην ισλαμική ιδεολογία, την οποία χαρακτηρίζει βάρβαρη και προσιτή μόνον σε ανεγκέφαλους δήθεν πιστούς.
Το 2005 και το 2006 η Wafa Sultan συμμετέχει σε μία διαλογική εκπομπή στο κανάλι Αλ -Τζαζίρα και αυτά που λέει κάνουν τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας την οργή του ακραίου Ισλάμ, που την χαρακτηρίζει «αιρετική» και «άξια να τιμωρηθεί». Παρόλα αυτά, η Σύρια ψυχίατρος-κοινωνιολόγος συνεχίζει το συγγραφικό της έργο και στο βιβλίο της «Όταν ο Θεός είναι Τέρας» τονίζει ότι ναι μεν είναι μουσουλμάνα, αλλά δεν πιστεύει στο Ισλάμ. Σχολιάζοντας το βιβλίο αυτό σε συνέντευξή της στο αμερικανικό περιοδικό Time, η Wafa Sultan τονίζει: «Έχω αποφασίσει να καταπολεμήσω το Ισλάμ, αυτό το ίδιο το Ισλάμ και όχι τις διάφορες παραλλαγές του. Αυτό το δόγμα δεν πάσχει από έλλειψη κατανόησης. Είναι αυτό το ίδιο προβληματικό. Αυτή είναι η πραγματικότητα και οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να την καταλάβουν. Είτε θα αλλάξουν το σημερινό Ισλάμ, είτε αυτό θα τούς συντρίψει».
Σήμερα, με αφορμή τα δραματικά γεγονότα στην Λωρίδα της Γάζας και στο Ιράκ, ζητήσαμε διαδικτυακά από την κυρία Wafa Sultan να μάς σχολιάσει τις εξελίξεις και να μάς πει κατά πόσον το Ισλάμ και η αντιπαράθεσή του με την Δύση είναι στην ουσία και η αφετηρία ενός ξεχωριστής φύσεως, ασύμμετρου παγκοσμίου πολέμου. Στα ερωτήματα αυτά η γνωστή συγγραφέας και ψυχίατρος απαντά:
«Έχετε δει σωστά το θέμα. Δεν υπάρχει παγκόσμιος πόλεμος, αλλά ανάμεσα σε δύο διαμετρικά αντίθετες κουλτούρες. Η κουλτούρα της ζωής βρίσκεται αντιμέτωπη με την κουλτούρα του θανάτου. Και αυτή η τελευταία είναι εμποτισμένη με απίστευτη βαρβαρότητα. Υπό αυτή την έννοια, η Χαμάς, στην Λωρίδα της Γάζας, είναι η προσωποποίηση αυτής της βάρβαρης κουλτούρας. Η Χαμάς είναι μία έκκριση ισλαμικής τρομοκρατίας, που αδιαφορεί πλήρως για τον πληθυσμό της Γάζας και αποδεικνύει ότι συνεχίζει την παράδοση ισλαμιστών εγκληματιών από τους οποίους βρίθει η ιστορία του Ισλάμ.
Και με αυτά που λέω, μην νομίσετε ότι υπεραμύνομαι του Ισραήλ. Οι Ισραηλινοί δεν ζήτησαν την γνώμη μου όσον αφορά στην Γη της Επαγγελίας τους… Εάν ζητούσαν την γνώμη μου, θα τούς συμβούλευα να κάψουν τα ιερά βιβλία τους και να εγκαταλείψουν την περιοχή πριν είναι αργά γι αυτούς. Οι μουσουλμάνοι που τούς περιστοιχίζουν είναι μία ακίνητη κοινωνία, απαλλαγμένη από φαιά ουσία. Αυτό είναι μεταδοτικό. Όσοι τους κάνουν παρέα χάνουν και αυτοί τα μυαλά τους…
Πριν από την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ η Ιστορία ποτέ δεν αναφέρει πολέμους στους οποίους να εμπλέκονται και Εβραίοι. Ποτέ ένας Εβραίος δεν υπήρξε στρατηλάτης και ποτέ δεν προσπάθησε να γίνει κατακτητής. Αντίθετα, οι μουσουλμάνοι είναι πολεμιστές και κατακτητές και η ιστορία τους βρίθει από κατακτήσεις, λεηλασίες, νεκρούς, σκοτωμούς. Για τους μουσουλμάνους, να σκοτώνουν είναι ψυχαγωγία. Και όταν δεν βρίσκουν εχθρούς για να σκοτώσουν, αλληλοσκοτώνονται. Ένα έθνος που μορφώνει τα παιδιά του λέγοντάς τους ότι, για να είναι αρεστά στον Θεό, θα πρέπει να θεωρούν ως ύπατη αξία τον θάνατο και το μαρτύριο, είναι αδύνατον να διδάξει ταυτοχρόνως την αγάπη για την ζωή. Ποια αξία έχει η ζωή για ένα παιδί όταν η κοινωνία το διδάσκει ότι για να πάει στον παράδεισο πρέπει να σκοτώσει και να σκοτωθεί;
Υπό αυτές τις ψυχολογικές και πνευματικές συνθήκες, η ζωή για έναν μουσουλμάνο δεν έχει αξία. Διότι, αν είχε, θα είχε καταγγείλει κάποια τερατώδη εγκλήματα, όποια κι αν ήσαν τα θύματά τους. Είδατε εσείς κάποια διαμαρτυρία όταν μέσα σε 10 χρόνια 200.000 Αλγερινοί μουσουλμάνοι έχασαν την ζωή τους από άλλους μουσουλμάνους; Ακούσατε κάποια κριτική για τις 20.000 γυναίκες της Αλγερίας που βιάστηκαν και εξευτελίστηκαν από τις ορδές των ισλαμιστών; Συγκινήθηκε κάποιος μουσουλμάνος όταν ο Σαντάμ Χουσεΐν έθαβε ζωντανούς Κούρδους και σιΐτες, ενώ δηλητηρίαζε με χημικά αέρια κάποιες άλλες 30.000 από αυτούς; Δεν είναι πρόστυχο το θέαμα των ηγετών της Χαμάς να ζητούν θυσίες από τους Παλαιστίνιους της Γάζας ενώ οι ίδιοι βρίσκονται στο Κατάρ ή στην Βηρυττό;
Σίγουρα ο πόλεμος στην Λωρίδα της Γάζας είναι μία φρίκη. Πλην όμως, έχει το προτέρημα να μάς αποκαλύπτει την με χωρίς προηγούμενο στην πρόσφατη ανθρώπινη ιστορία υποκρισία –κυρίως των Αδελφών Μουσουλμάνων, αδίστακτων τρομοκρατών χωρίς ιερό και όσιο…».
Υποθέτουμε ότι τα παραπάνω και πολλά άλλα που μπορεί κανείς να βρει στο site Aafaq.org δεν χρειάζονται περισσότερο σχολιασμό, γιατί τα λένε όλα.
