Ένας λαός που υπερψηφίζει πολιτικούς εγκληματίες και ανταμείβει αυτούς που άλλα λένε, άλλα πιστεύουν και βεβαίως άλλα κάνουν, δικαιολογεί πλήρως την σαμπάνια που ήπιε ο κ. Β. Σόιμπλε. Η αρχή του τέλους είναι εδώ …
Κατά τα λοιπά, στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ο κ. Αλέξης Τσίπρας απέφυγε επιμελώς –σε αντίθεση με τον κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη– να πει έστω και μία λέξη για τα μέλλοντα να συμβούν. Μας «μπούχτισε» κυριολεκτικά με διάφορες ψευδείς εικόνες και θεωρήσεις της πραγματικότητας, αλλά επί της ουσίας μηδέν.
του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Η αυριανή ή μεθαυριανή κυβέρνηση θα είναι αυτή της εφαρμογής του τρίτου μνημονίου και οι ευθύνες της απέναντι στην Ιστορία είναι τεράστιες.
Για έναν απλό λόγο: Εάν η κυβέρνηση αυτή, όπως επισήμως μας είπαν κορυφαίοι κοινοτικοί παράγοντες και εκπρόσωποι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου– δεν εφαρμόσει κατά γράμμα αυτά που συμφωνήθηκαν τον περασμένο Ιούλιο, ο δρόμος της εξόδου από την ευρωζώνη θα είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα.
Υπογραμμίζουμε δε, με βάση εγκυρότατες πληροφορίες μας, ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Β. Σόιμπλε αυτή την φορά είναι αποφασισμένος να μην κάνει ούτε βήμα πίσω. Θεωρεί ότι η Ελλάδα πάσχει από ανίατη νόσο και άρα, όσο γρηγορότερα αποχωρήσει από την ευρωζώνη, τόσο το καλύτερο για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Στο πλαίσιο αυτό, ο Γερμανός υπουργός εύχεται να υπάρξει στην Ελλάδα μία κυβέρνηση με κύριο σώμα της τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έτσι θα γίνει ευκολότερη και ταχύτερη είτε η χρεοκοπία εντός ευρωζώνης, είτε η προσωρινή –και μάλλον οριστική– έξοδος από την ΟΝΕ.
Επισημαίνουμε, επίσης, ότι αυτές οι υποθέσεις και εκτιμήσεις του Γερμανού υπουργού είναι γνωστές και στην γαλλική πλευρά, με την Γαλλία για πρώτη φορά να στέλνει πολιτικό και όχι διπλωμάτη στην θέση του πρέσβεως στην Γαλλική Πρεσβεία στην Αθήνα.
Κατά τα λοιπά, στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ο κ. Αλέξης Τσίπρας απέφυγε επιμελώς –σε αντίθεση με τον κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη– να πει έστω και μία λέξη για τα μέλλοντα να συμβούν. Μας «μπούχτισε» κυριολεκτικά με διάφορες ψευδείς εικόνες και θεωρήσεις της πραγματικότητας, αλλά επί της ουσίας μηδέν. Αυτό και μόνον δείχνει την βαθιά του περιφρόνηση για την δημοκρατία και την αλήθεια, γεγονός που από μόνο του λέει πολλά.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, μπορεί ο «πιο έξυπνος λαός του κόσμου» να έκανε τις πολιτικές του επιλογές υπό συνθήκες βαθύτατου σκότους, ως συνήθως, πλην όμως η πραγματικότητα μας λέει τα εξής:
*Μέσα στον Σεπτέμβριο αναμένεται το αίτημα της νέας κυβερνήσεως για την έλευση στην Αθήνα της νέας ομάδος τεχνικής βοήθειας. Πρόκειται για την Ομάδα Δράσης, στην οποία επικεφαλής είναι ο Ολλανδός πρώην ΥΠΟΙΚ Maarten Verwey και έχει ήδη οργανώσει τα πεδία στήριξης της κυβερνήσεως.
*Το αργότερο μέχρι τις 5 Οκτωβρίου, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης περιμένουν αναφορά από την νέα κυβέρνηση ως προς την πολιτική της, αλλά και δύο πολύ κρίσιμα «πακέτα» –τον συμπληρωματικό προϋπολογισμό 2015 και το προσχέδιο προϋπολογισμού 2016– τα οποία πρέπει να κατατεθούν την ίδια μέρα στην Βουλή, βάσει συμβατικής υποχρέωσης.
*Στις 15 Οκτωβρίου λήγει η προθεσμία για την κατάθεση στην Βουλή του Μακροπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Πολιτικής 2016-2019. Σε αυτό θα γίνουν οι όποιες «προσαρμογές» ζητήσουν οι υπουργοί της ευρωζώνης, με στόχο να διασφαλίζεται δημοσιονομική προσαρμογή ύψους 6,9 δισεκατ. ευρώ έως το 2019 (θεωρητικά, το μνημόνιο λήγει τον Αύγουστο 2018).
*Στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου ξεκινά η αξιολόγηση, που είναι εξαιρετικά κρίσιμη και την οποία ο κ. Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να ξέχασε στην προεκλογική του ρητορική. Η κατάθεση του Μακροπρόθεσμου, αν θεωρηθεί επαρκής, μαζί με την επίτευξη των προαπαιτούμενων και των στόχων του μνημονίου, θα φέρει την εκκίνηση της πρώτης και εξαιρετικά κρίσιμης αξιολόγησης του Μνημονίου-3. Η αξιολόγηση αυτή θα οδηγήσει, όταν ολοκληρωθεί, στην διαπραγμάτευση περί χρέους και στην κατανομή των υπολοίπων δόσεων του πακέτου των 85,5 δισεκατ. ευρώ. Η ολοκλήρωσή της μοιραία θα περικλείει την διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ, αλλά και με το σύνολο των «θεσμών» για τα «θολά» σημεία της συμφωνίας, περιλαμβανομένου του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων και του εργασιακού.
*Έως την 30η Οκτωβρίου, όπως τονίζει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας, θα πρέπει να ολοκληρωθεί η αποτίμηση των κεφαλαιακών αναγκών και να προχωρήσει η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης με την λήψη δύσκολων αποφάσεων (π.χ. με την έλευση επιτηρητών του ESM στα ΔΣ των τραπεζών), ώστε να μην χαθεί το δικαίωμα της χρήσης της Οδηγίας που προβλέπει bail in και τίθεται πανευρωπαϊκά σε ισχύ από 1/1/2016.
Ωστόσο, για να καταστούν διαθέσιμα τα –αναγκαία– 15 δισεκατ. ευρώ που απομένουν προς έγκριση (προς το παρόν διαθέσιμα είναι τα 10 δισεκατ. ευρώ), θα πρέπει να ολοκληρωθεί παράλληλα και η πρώτη αξιολόγηση / επικαιροποίηση του μνημονίου.
Πρόκειται, δηλαδή, για μία πολύ κρίσιμη περίοδο, που απαιτεί σοβαρούς και υπεύθυνους χειρισμούς και όχι θεαματοποίηση της γελοιότητας, που ο «πιο έξυπνος λαός του κόσμου» θεωρεί επίδειξη αξιοπρέπειας!
*Όπως πολύ σωστά επισημαίνει η εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα Κεφάλαιο, για να κυλήσει «ομαλά» η αξιολόγηση θα πρέπει ως τότε να ολοκληρωθούν οι περίπου 50 δεσμεύσεις που περιλαμβάνει το μνημόνιο μόνον για τον μήνα Οκτώβριο –και με το …δεδομένο ότι οι προηγούμενες δεσμεύσεις Αυγούστου-Σεπτεμβρίου έχουν ήδη γίνει. Και οι πλέον φιλόδοξες και δύσκολες. Κορωνίδα το ασφαλιστικό, με το μνημόνιο να απαιτεί πλήρη μεταρρύθμιση κύριων και επικουρικών συντάξεων για να ασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, κάτι που προδικάζει εκ βάθρων ανατροπές στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Επίσης, μεταξύ πολλών άλλων, προβλέπει αντισταθμιστικά μέτρα για τις αποφάσεις του ΣτΕ, το νομοσχέδιο για την μείωση μισθών/προσωπικού στο Δημόσιο, αλλά και την νέα καταιγίδα φορολογικών παρεμβάσεων (κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων, αύξηση φορολογίας στα ενοίκια, περικοπή επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης, αλλαγή του κώδικα φορολογίας εισοδήματος και ολοκλήρωση του νέου IRS).
Δεν μας είναι γνωστό κατά πόσον όλες οι παραπάνω «λεπτομέρειες» ήσαν γνωστές στους ψηφοφόρους όταν έπαιρναν την άγουσα προς τις κάλπες και κατά πόσον επηρέασαν τις αποφάσεις τους. Όμως, αυτό που πρέπει να θεωρείται βέβαιον είναι ότι, από τις εξελίξεις που θα σημειωθούν τις προσεχείς σαράντα ημέρες, κυριολεκτικά εξαρτάται η παραμονή μας ή όχι στην ευρωζώνη. Οι δε θεωρίες περί ισοδύναμων μέτρων και άλλων παρόμοιων απόψεων είναι πολύ καλές για εμποροπανηγύρεις…