του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ έχει πάνω στο γραφείο του μία έκθεση-καταπέλτη, την οποία δεν υπογράφει ένα τυχαίο πρόσωπο.
Φέρει την υπογραφή του Λιθουανού Επιτρόπου Υγείας κ. Βιτένις Αντριουκαΐτις και περιγράφει με τα πιο ζοφερά χρώματα την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα στο επίπεδο αντιμετωπίσεως του οξύτατου προσφυγικού προβλήματος.
Μία κατάσταση, βέβαια, που δεν διαφέρει και από το όλο θέαμα που προσφέρει η χώρα στον έξω κόσμο και το οποίο ενδέχεται να προσλάβει πλέον τραγικές διαστάσεις.
Διότι, όπως μας είπε κορυφαίος κοινοτικός αξιωματούχος, το πρόβλημα με την χώρα δεν έγκειται πλέον στο χρέος της, ούτε στην αναιμική της οικονομία, ούτε στην παραπαίουσα παραγωγή της.
Το κολοσσιαίο πρόβλημά της είναι η πλήρης ανικανότητα της υπετροφικής κρατικής μηχανής να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις υποχρεώσεις της.
Επιπλέον, αυτή η κρατική μηχανή είναι σοβαρά διαβρωμένη από συντεχνιακά και άλλα άνομα συμφέροντα, με αποτέλεσμα να εξουδετερώνει τους ανθρώπους που από αίσθηση καθήκοντος και σεβασμό προς τον εαυτό τους θέλουν να κάνουν την δουλειά τους.
Από την άλλη πλευρά, αυτή η άχρηστη και διεφθαρμένη κρατική μηχανή έχει σήμερα στενό και πιστό σύμμαχό της την πολιτική εξουσία και άρα μπορεί να λειτουργεί υπό όρους ασυδοσίας.
Όταν Έλληνας υπουργός τονίζει επισήμως στην Βουλή ότι προτείνει προς ψήφιση νόμους τους οποίους ωστόσο …δεν θα εφαρμόσει, τότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι η χώρα είναι για κλάμματα.
Όταν μία χώρα ζητιάνευε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναγνωρίσει τα σύνορά της ως ευρωπαϊκά και σήμερα λέει όχι στην προστασία τους, τότε έχουμε να κάνουμε με γελοίους καιροσκόπους της πολιτικής, που ούτε την ανοησία τους δεν μπορούν να κρύψουν.
Με πιο απλά λόγια, εύστοχα έγραψε και ο Άγγελος Στάγκος:
«Δεν μπορείς να επικαλείσαι ότι είσαι ο θυροφύλακας των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης και ταυτόχρονα να μην κάνεις τίποτα, ή να αποδεικνύεσαι ανίκανος να τα διαφυλάξεις και μάλιστα στις εποχές που ζούμε.
Να σού λένε, σού παρέχουμε όλη την τεχνική υποδομή και βάλε εσύ το ανθρώπινο δυναμικό για την ταυτοποίηση των προσφύγων, και να λες όχι, ή δεν διαθέτω τέτοιο προσωπικό (όντως, η έλλειψη δεξιοτήτων από μεγάλο μέρος του δυναμικού του δημόσιου τομέα είναι τραγική).
Να σού λένε, σού στέλνω την Φρόντεξ να βοηθήσει και εσύ λες πάλι όχι γιατί φοβάσαι ότι δεν θα αφήνουν να περνούν τα βόρεια σύνορά σου οι πρόσφυγες –χωρίς να σκεφτείς ότι θα βάλουν τους Σκοπιανούς να υψώσουν φράχτες, όπως γίνεται σήμερα.
Να σού λένε, σού στέλνω ανθρωπιστική βοήθεια και να λες πάλι όχι, γιατί φοβάσαι μήπως βελτιωθούν οι συνθήκες και σού κατσικωθούν εδώ οι πρόσφυγες (και λόγω χειμώνα), ενώ την ίδια ώρα τους αφήνεις να σού κλείνουν τις γραμμές του τραίνου και να παραλύει η διακίνηση εμπορευμάτων από και προς την Ευρώπη.
Υποτίθεται ότι όλα τα όχι που είπαμε στους Ευρωπαίους έχουν να κάνουν με θέματα εθνικής κυριαρχίας και φόβους απέναντι στην Τουρκία.
Σωστά, αλλά όταν ξέρεις τί σου γίνεται, πρώτον, αντιλαμβάνεσαι ότι η εποχή δεν σηκώνει συνεχή όχι απέναντι στους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς από τους οποίους εξαρτάσαι σε παμμέγιστο βαθμό.
Δεύτερον, φροντίζεις να κάνεις αυτά που μπορείς και δεν αφήνεις την χώρα να γίνει σουρωτήρι χωρίς να ασκείς στοιχειώδη έλεγχο σε αυτούς που έρχονται και φεύγουν.
Τρίτον, επιδεικνύεις ευελιξία και έχεις έτοιμες ή ετοιμάζεις αντιπροτάσεις όπου μπορείς, που θα ικανοποιούν και εσένα και τους άλλους. Τέταρτον, διαπραγματεύεσαι εγγυήσεις από τους Ευρωπαίους, για να μην είσαι εκτεθειμένος.
Όταν δεν κάνεις τίποτα από όλα τα παραπάνω, όταν νομίζεις ότι είσαι εσύ ο πονηρός και οι άλλοι οι χαζοί και όταν προσπαθείς να ανταλλάξεις θέματα ασφαλείας της χώρας σου και της Ευρώπης με διευκολύνσεις στο μνημόνιο, εσύ είσαι ο μ… της υπόθεσης.
Και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα απειλείσαι με έξοδο από την Σένγκεν, αν δεν κάνεις αυτά που έχεις υποσχεθεί στο Προσφυγικό μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου!».
Επίκειται λοιπόν έξωση;
Αυτό θα είναι και το τραγικότερο πρόβλημα για την δύσμοιρη χώρα το 2016. Ενδέχεται δε να καταστραφεί από ανικανότητα και απέραντη βλακεία.
