του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς, αποφεύγοντας τις δίκες προθέσεων, είναι ότι το εκ 31 εκατομμυρίων ευρώ και κάτι δεκάρες πρόστιμο που επέβαλε η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα είναι πολύ περίεργο.
Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς πεπειραμένο λαγωνικό της δημοσιογραφίας για να καταλάβει ότι ένα πρόστιμο που επιβάλλεται μετά από 15 χρόνια (!!!) έρευνας, μάλλον υποκρύπτει άλλες σκοπιμότητες από αυτές που επισήμως έγιναν γνωστές.
Κατά τα άλλα, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας κ. Ζωούλλης Μηνά αρνείται κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς της Επιτροπής Ανταγωνισμού και θεωρεί την απόφαση άδικη και αβάσιμη.
Γι αυτό και η εταιρεία θα προσφύγει άμεσα στην δικαιοσύνη, με την ελπίδα ότι θα δικαιωθεί υπό το φως της πραγματικότητας.
«Θεωρούμε ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν έλαβε υπ’ όψιν της τα στοιχεία που υποβλήθηκαν από την Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, ούτε έδωσε την δέουσα προσοχή στις θεμελιώδεις εξελίξεις που έχουν λάβει χώρα στην αγορά μπίρας όλα αυτά τα χρόνια, όπως την αύξηση των εταιρειών που παράγουν και εμπορεύονται προϊόντα μπίρας από 5 το 2000 σε πάνω από 25 το 2014, αλλά και το γεγονός ότι το μερίδιο αγοράς της Αθηναϊκής Ζυθοποιΐας περιορίστηκε από 73% το 2000 σε περίπου 50% σήμερα.
Αυτά τα γεγονότα αποδεικνύουν με τον σαφέστερο τρόπο ότι η αγορά της μπίρας στην Ελλάδα είναι ελεύθερη και ανοιχτή στον ανταγωνισμό», τονίζει ο κ. Ζωούλλης Μηνά.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι, όταν το 1965 άρχισε να λειτουργεί το πρώτο εργοστάσιο της Αθηναϊκής Ζυθοποιΐας,κ η κατά κεφαλήν κατανάλωση μπίρας στην Ελλάδα ήταν μόλις 3 λίτρα τον χρόνο, με το προϊόν να θεωρείται περισσότερο πολυτελείας παρά λαϊκό.
Επίσης, η μοναδική τότε πανελλήνιας εμβέλειας βιομηχανία που υπήρχε στην χώρα, είχε, για πολιτικούς λόγους κακή φήμη και η πορεία της ήταν πτωτική. Όσο για τις μονάδες μπίρας που λειτουργούσαν στην επαρχία, ήσαν οριακές και χωρίς φιλοδοξίες.
Είναι έτσι ξεκάθαρο ότι με τα χρόνια η Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα ήταν αυτή που δημιούργησε αγορά μπίρας στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η κατά κεφαλήν ετήσια κατανάλωση, από 3 λίτρα, να εκτιναχθεί σήμερα στα 30 λίτρα και με προοπτικές να πάει ψηλότερα αν η χώρα δώσει την προσοχή που πρέπει στην τουριστική της ανάπτυξη.
Υπό παρόμοιες συνθήκες, η Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα απέκτησε κυρίαρχη θέση σε μία αγορά που η ίδια δημιούργησε και ανέπτυξε και στην οποία, όσοι καταλαβαίνουν από μάρκετινγκ, κατανοούν ότι είναι πολύ δύσκολο να την εκτοπίσει αυτός που μπαίνει δεύτερος και τρίτος.
Παρόλα αυτά, στις δεκαετίες του 1970, 1980 και 1990 έγιναν επενδύσεις στην παραγωγή μπίρας στην Ελλάδα, οι οποίες, με μία εξαίρεση, απέτυχαν –για έναν και μόνον λόγο: αυτόν του πολύ υψηλού κόστους εισόδου σε μία αγορά πολυετούς ηγεσίας ενός μόνον παίκτη.
Στην βάση αυτών που προηγούνται, ο ηγετικός ρόλος της Αθηναϊκής Ζυθοποιΐας γίνεται αυτονόητος και, από την άλλη πλευρά, σημαντική είναι και η συμβολή της στην εθνική οικονομία.
Τα επτά τελευταία χρόνια η εταιρεία έχει επενδύσει στην χώρα 137 εκατ. ευρώ και ήδη εκτελεί ένα νέο επενδυτικό πρόγραμμα άλλων 50 εκατ. ευρώ. Απασχολεί περισσότερα από 1.000 άτομα, συνολικά δε η επίδραση της δραστηριότητάς της ως προς την απασχόληση αφορά 27.600 θέσεις εργασίας.
Αυτό προκύπτει από την μελέτη Οικονομικού και Κοινωνικού Αντικτύπου που έγινε το 2012, στην οποία υπογραμμίζεται και ο ευρύτερος κοινωνικός ρόλος της εταιρείας. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η εταιρεία στηρίζει σήμερα 3.010 παραγωγούς κριθαριού σε 23 περιοχές της χώρας, με αποτέλεσμα να καλύπτει 100% τις ανάγκες της με ελληνικό κριθάρι και για τις 12 μπίρες που παράγει στην χώρα μας.
Στο πλαίσιο αυτό, έχει δημιουργήσει και 830 νέες θέσεις εργασίας στον αγροτικό τομέα, με 40 εκατ. ευρώ προστιθέμενη αξία για τους παραγωγούς που συνεργάζονται μαζί της. Εντυπωσιακές είναι και οι εξαγωγές της, οι οποίες ξεπέρασαν τα 30 εκατ. ευρώ τα δύο τελευταία χρόνια.
Δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστη και η επικοινωνιακή παρουσία της εταιρείας στην χώρα. Είναι ένας από τους μεγάλους διαφημιζόμενους, υπήρξε δε παράλληλα και κορυφαίος χορηγός των Ολυμπιακών Αγώνων.
Αναφορικά με τις αιτιάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα, δια στόματος του διευθύνοντος συμβούλου της, τις απορρίπτει και ως εκ τούτου τις θεωρεί αβάσιμες.
Για να στηρίξει την τοποθέτησή του ο κ. Ζωούλλης Μηνά αναφέρει, για παράδειγμα, τρεις περιπτώσεις και δηλώνει:
«*Η Επιτροπή Ανταγωνισμού υποστηρίζει ότι, για να στηρίξει τις αποφάσεις της, έκανε έρευνα σε 59 σημεία πωλήσεων σε όλη την χώρα. Και αυτό όταν όλα τα σημεία στα οποία εμείς πουλάμε είναι 110.000. Μιλάμε για 400.000 επαφές με πελάτες τον χρόνο.
Είναι δυνατόν να μιλάμε για 59 σημεία που έχουν ερευνηθεί, μέσα σε 16 χρόνια έρευνας;
*Δεν μάς ζητήθηκε καμμία ουσιαστική δέσμευση με την απόφαση. Αν πραγματικά υπήρχε σοβαρή στρέβλωση στην αγορά από την λειτουργία μας, πώς αυτή θα διορθωθεί χωρίς να μας δοθούν ουσιαστικές δεσμεύσεις; Να σημειώσω εδώ ότι εμείς προτείναμε ουσιαστικές δεσμεύσεις κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, οι οποίες δεν έγιναν δεκτές από την Επιτροπή.
*Είμαστε η μοναδική εταιρεία που δεν κάνει αποκλειστικές συμφωνίες στην αγορά. Δεν μάς επιτρέπεται και δεν το κάνουμε. Επιπλέον, όπως είμαστε υποχρεωμένοι, παρέχουμε 25% του χώρου των ψυγείων μας στον ανταγωνισμό».
Πώς θα αντιδράσει λοιπόν σήμερα η εταιρεία, υπό την απειλή των 31 εκατ. ευρώ; θα σταματήσει τις επενδύσεις; Θα απολύσει προσωπικό; Θα περιορίσει την διαφημιστική της δαπάνη;
Θα περικόψει τις κοινωνικές της χορηγίες; Αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι τα νομίσματα έχουν δύο όψεις;
