του
Κώστα Χριστίδη*
Η επόμενη κυβέρνηση θα έχει ως κορμό την Νέα Δημοκρατία χωρίς να αποκλείεται, αναλόγως των εξελίξεων, και αυτοδυναμία του κόμματος αυτού
Η παραμονή της σημερινής κυβέρνησης στην εξουσία, παρά τα φληναφήματα περί ανάπτυξης 2,7% το 2017, είναι βέβαιο ότι επιτείνει την φορολογική απομύζηση, την επενδυτική άπνοια, την οικονομική δυσπραγία.
Ταυτοχρόνως συμβάλλει στην γενίκευση ενός κλίματος ανομίας, το οποίο εκφράζεται πλέον όχι μόνο από ιδεοληπτικές ‘’αντιεξουσιαστικές’’ ομάδες και κινήματα του τύπου ‘’Ρουβίκωνας’’, ‘’Οχετός’’ (!), ‘’Δεν πληρώνω’’ κ.ά., αλλά και από ολοένα διευρυνόμενα στρώματα του πληθυσμού, τα οποία ήδη αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις δυσβάστακτες, μηνιαίες υποχρεώσεις τους προς εφορίες, ΔΕΚΟ και τράπεζες και αρχίζουν ολίγον κατ’ ολίγον να εθίζονται σε μία κατάσταση παραβιάσεως των οικονομικών και λοιπών υποχρεώσεών τους.
Κατά συνέπεια η επόμενη κυβέρνηση, πέραν των οικονομικών ερειπίων που θα κληρονομήσει, θα πρέπει μέσα σε περιορισμένα χρονικά όρια να αντιμετωπίσει την ανομία, την αυθαιρεσία, την απόγνωση που σήμερα εξαπλώνονται όπως μία κηλίδα μελανιού πάνω σε στυπόχαρτο. Οι περισσότερες κινήσεις της πρέπει να είναι προετοιμασμένες εγκαίρως και να εφαρμοσθούν πριν εκδηλωθούν έντονες αντιδράσεις και αντισυσπειρώσεις από τα θιγόμενα συμφέροντα.
Τα μέτρα οικονομικής ανόρθωσης, φορολογικά και άλλα, πρέπει να είναι έτοιμα σε επίπεδο νομοσχεδίων. Επειδή, όμως, οι οικονομικές εξελίξεις επέρχονται με έναν ετεροχρονισμό, είναι αναγκαίο οι θετικές προοπτικές να ενισχυθούν με ορισμένες άμεσες επιτυχίες που μπορεί να προέλθουν από επενδυτική κινητοποίηση δυνάμεων της ελληνικής διασποράς και από κάποια βήματα δημοσιονομικής ελάφρυνσης και ποσοτικής χαλάρωσης που θα έχουν συζητηθεί εκ των προτέρων με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Η αξιοπιστία της Νέας Δημοκρατίας ήδη έχει αρχίσει να βελτιώνεται από την συγκροτημένη εικόνα της νέας ηγεσίας, την αποφυγή κάθε άκριτης παροχολογίας, τις πραγματοποιούμενες αλλαγές εντός κόμματος (π.χ. θητεία αρχηγού, μητρώο πολιτικών στελεχών κλπ.).
Για να αποκτήσει μία εντονότερη δυναμική αυτή η προσπάθεια πρέπει, κατά την γνώμη μου, να συνδυασθεί με έγκαιρη εξαγγελία νέου εκλογικού νόμου ο οποίος θα προβλέπει εκλογή των περισσοτέρων βουλευτών σε μονοεδρικές περιφέρειες και άλλων, ολιγοτέρων, σε μείζονες περιφέρειες με αναλογικό σύστημα. Μείωση του αριθμού των βουλευτών διά νόμου σε 200 ή 240.
Καθιέρωση ασυμβίβαστου μεταξύ υπουργικών και βουλευτικών καθηκόντων εν τους πράγμασι (χωρίς συνταγματική αναθεώρηση) και παροχή του δικαιώματος στους υπουργούς να επιλέγουν τους υφυπουργούς τους. Εκλογή της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων από ένα ευρύτερο εκλεκτορικό σώμα βάσει καταλόγου τριών υποψηφίων που θα συντάσσει η ολομέλεια των δικαστηρίων αυτών. Επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης με μέτρα δικονομικής φύσεως αλλά και με χρήση σύγχρονων (ηλεκτρονικών) τεχνολογιών.
Η ταχεία υλοποίηση των πρώτων, στοχευμένων μεταρρυθμίσεων αποτελεί κρίσιμο παράγοντα επιτυχίας στην πορεία προς την σταδιακή εθνική ενδυνάμωση.
*Νομικός– Οικονομολόγος, email: [email protected]
