του
Κώστα Σοφούλη*
Ο Πούτιν, λένε μερικοί, αυτό για την δραχμή το είπε στον Ολάντ όχι για μάς αλλά για να δείξει ότι σέβεται την …Γιάλτα (και τις ισορροπίες της). Το μόνο πρόβλημα με αυτή την θεωρία είναι ότι η «Γιάλτα» εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα απλώς δεν υπάρχει! Την έκαναν σμπαράλια οι λαοί, ένας προκάτοχος του Πούτιν και η Ιστορία! Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που «δόθηκαν» τότε στην ΕΣΣΔ λόγω Γιάλτας, σήμερα πίνουνε τσάϊ σε άλλα σαλόνια.
Ο Πούτιν παλεύει τώρα μόνον με τον Καύκασο και την Ουκρανία, που δεν τού «δόθηκαν» ποτέ στην Γιάλτα γιατί απλούστατα τότε ήταν ήδη μέρη της ΕΣΣΔ. Ο Πούτιν παλεύει λοιπόν απλώς να ελέγξει το μαλακό του υπογάστριο (Ουκρανία με τα πέριξ και Καύκασο). Γι αυτό λέει: αυτά μην μού τα πιάνετε, γιατί όπως βλέπετε εγώ δεν πιάνω τα δικά σας.
Αλλά και σε αυτό πουλάει τζάμπα εκδούλευση στην ΕΕ: Όποιος έχει μιλήσει έστω και επί πεντάλεπτο με ειδικούς στα ρωσικά θέματα, ξέρει καλά πως έτσι κι αλλιώς ο Πούτιν ούτε στιγμή δεν ήθελε να μπλέξει με τους φαταούλες ορθόδοξους «συγγενείς», τους συνηθισμένους σε δωράκια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων –όταν ο ίδιος δεν διέθετε ούτε 5 που σε άλλη συνάντηση τού ζητήθηκαν από τον Τσίπρα! Κατά την έκφραση φίλου Ρώσου αναλυτή: «Let them (εμάς, δηλαδή) stay a trouble for the EU, not for Russia»!
Οι ίδιοι που νεκρανάστησαν την Γιάλτα για τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι τα νέα του Πούτιν δεν τούς βλάπτουν: «Χάρη τούς κάνετε που θυμίζετε ότι ήθελαν δραχμή. Οι οπαδοί θέλανε μπραβούρες. Αφήστε να τούς φάει το μνημόνιο μόνο του». Ούτε αυτό όμως στέκει –διότι έχει σημασία πώς το μνημόνιο αυτό μάς έπεσε κατακούτελα: ακόμα και η μεγάλη πλειοψηφία του «όχι» δεν ψήφισε να φύγουμε από το ευρώ, αλλά κατά μίας υποτιθέμενης
«κακιάς» συμφωνίας.
Έχει λοιπόν σήμερα τεράστια σημασία να μαθαίνουν ότι, αντί για τσαμπουκά σε μία ευρωπαϊκή συμφωνία, θα τούς πετούσαν κλωτσηδόν από την ευρωπαϊκή συμπολιτεία. Και έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία να ξέρουν ότι αυτό το τρίτο μνημόνιο που τώρα πληρώνουν αγρίως, γεννήθηκε τότε, από τον συνδυασμό παλληκαρισμών, άγνοιας, δραχμολαγνείας και κουτοπονηριάς.
Γι αυτό, όχι μόνον δεν βλάπτει, όπως αφελώς νομίζουν μερικοί, η υπενθύμιση ότι «θέλανε τότε να μάς πάνε στην δραχμή», αλλά το αντίθετο: υπενθυμίζει στον καθένα πως η αιτία που είναι πλέον αβάσταχτοι οι λογαριασμοί είναι γιατί φουσκώσανε τον μεγάλο λογαριασμό με το που θέλανε να μάς πάνε στην δραχμή. Αυτού του λογαριασμού τεφτέρι είναι το τρίτο μνημόνιο που πληρώνουμε…
*Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου
