Με την παρατήρηση αυτή άνοιξε την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016 στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, ο Πρόεδρος του Hellenic American University, Λεωνίδας Φοίβος Κόσκος.
«Ο λαϊκισμός δεν είναι ιδεολογία. Είναι πρακτική» συμπλήρωσε. «Πρακτική που συνδέει, ή πάντως διαπερνά, τις ιδεολογίες. Πρώτα απ’ όλα την ιδεολογία της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς. Ο λόγος και οι πρακτικές του λαϊκισμού εύκολα διεισδύουν και ενσωματώνονται στον καθημερινό λόγο και πρακτική τόσο των καθημερινών ανθρώπων όσο και των πολιτικών. Γενικότερα, βλέπουμε στην σύγχρονη πολιτική ζωή των περισσότερων Ευρωπαϊκών χωρών και της δικής μας το πώς η κολακεία και η αναφορά σε αυθόρμητες, ακατέργαστες και μη ελεγχόμενες επιθυμίες και εκδηλώσεις των πολιτών μεταφράζεται σε πολιτικό λόγο ή πάντως σε λόγο των πολιτικών. Εύκολο είναι να παρασυρθεί ο πολιτικός από αυτά που θεωρεί επιθυμίες των ψηφοφόρων του και σπεύδει να δείξει ότι τουλάχιστον ακούει. Εύκολο είναι να παρασυρθεί ο αντίπαλός του και για να μπει στο κλίμα πλειοδοσίας υιοθετώντας μάλιστα τις ίδιες λέξεις που ο άλλος πολιτικός, ο πρώτος συνομιλητής, πήρε από το στόμα του πιο «φωνακλά» οπαδού του. Είναι εύκολο να γίνονται φερέφωνα έτσι οι πολιτικοί της καθημερινής ομιλίας του δρόμου. Και αυτό γίνεται ευκολότερο όταν τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας αναδεικνύουν, προβάλλουν και επίσης υιοθετούν αυτή την ομιλία. Αυτό, λοιπόν, που κάνει ο λαϊκιστής πολιτικός δεν είναι δημαγωγία. Αυτός που άγει και φέρει τον πολιτικό διάλογο και τους πολιτικούς είναι πλέον όχλος. Και αποκτούν οι πολιτικοί, ακόμη και οι μη-λαϊκιστές, την ψευδαίσθηση ότι ακούγοντας την φωνή του όχλου, αφουγκράζονται την φωνή της κοινωνίας».
Ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος, Εκτελεστικός Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, ο οποίος ήταν και ο συντονιστής της συζήτησης, τόνισε ότι μέσα στα χρόνια που λειτούργησε η Ευρώπη στην αρχή ως Κοινοπραξία Άνθρακα και Χάλυβα και μετά ως Κοινή και Ενιαία Αγορά, κατέστη ισχυρός διεθνής παίκτης στον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τομέα. Πρόσθεσε ακόμη, πως «η Ευρώπη έχει μπει σε μια νέα εποχή που το πολιτικό σύστημα έπαψε να έχει τον ιδεολογικό αντίπαλο, που ήταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός, και οι χώρες που τον αντιπροσώπευαν γίνονται πλέον μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ο Γιώργος Κουμουτσάκος, Βουλευτής, Εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ και τ. Ευρωβουλευτής αναφέρθηκε εκτενώς στο ευρωπαϊκό τοπίο στην μετά βρετανικό δημοψήφισμα εποχή. «Η Ε.Ε. δεν πρέπει ούτε να είναι, ούτε και να εμφανίζεται ως «τιμωρός», ακόμα και εκείνου που την αρνείται. Οι πολίτες δεν πρέπει να αισθανόμαστε ότι μένουμε στην Ένωση διότι φοβόμαστε τις επιπτώσεις, αλλά διότι επιθυμούμε την κοινή πορεία. Δεν μπορούμε να αισθανόμαστε ότι μένουμε από φόβο στο σπίτι μας, την Ευρώπη. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ο φόβος έχει οδηγήσει τις κοινωνίες στα άκρα. Και σήμερα ζούμε μια περίοδο που οι κοινωνίες μας έχουν αρχίσει να στρέφονται προς τα άκρα. Το χρέος μας λοιπόν είναι να αντιμετωπίσουμε εκείνους τους παράγοντες που οδηγούν στα άκρα, όχι να τους ενισχύσουμε. Άρα προέχει η συμφωνία εξόδου της Βρετανίας να είναι δίκαιη και εφαρμόσιμη».
Στην συζήτηση συμμετείχε και ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεργάτης της εφημερίδας Τα Νέα, Παναγιώτης Κ. Ιωακειμίδης ο οποίος ανέφερε πως αυτή την στιγμή βιώνουμε ένα παράδοξο:
«Χρειαζόμαστε σήμερα περισσότερη Ευρώπη, την ενωμένη Ευρώπη, περισσότερο από ποτέ πριν στην ιστορία της, για να αντιμετωπιστούν στον ευρωπαϊκό χώρο και στο ευρύτερο παγκόσμιο σύστημα τα μεγάλα προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται σε επίπεδο εθνικού κράτους. Την ίδια στιγμή όμως η Ευρώπη που έχουμε τώρα αμφισβητείται και υπάρχει πρόβλημα ενοποίησης».
Στην προσπάθεια να απαντήσει στο ερώτημα γιατί η Ευρώπη διέρχεται κρίση, ο κύριος Ιωακειμίδης αναφέρθηκε στις δομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και σε κάποιες συγκυριακές που είναι προϊόν των δομικών. Ως δομικές προκλήσεις χαρακτήρισε την δημογραφική εξέλιξη της Ευρώπης που ενώ τώρα αντιπροσωπεύει το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού, σε 30 χρόνια θα αντιπροσωπεύει το 4% και πρόσθεσε «η Γηραιά Ήπειρος όχι μόνο συρρικνούται αλλά και γηράσκει». Άλλες δομικές προκλήσεις είναι η μετατόπιση της οικονομικής δραστηριότητας στην Ασία η τεχνολογική προσαρμογή και οι νέες ανισότητες μέσα στο Ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Τις ομιλίες ακολούθησε ζωηρή συζήτηση με το κοινό και με εκπροσώπους της πολιτικής ζωής και του επιχειρηματικού και δημοσιογραφικού κόσμου που παρευρέθηκαν στην εσπερίδα. Κατά την συζήτηση εκφράστηκαν προβληματισμοί για την θέση της Τουρκίας και την ενδεχόμενη ένταξή της στην Ε.Ε., για τους νέους που έχουν μεγαλώσει σε μια Ευρώπη χωρίς ουσιαστικά σύνορα και για τις δυνατότητες ύπαρξης μιας Ε.Ε. με κοινό δημοσιονομικό ταμείο.
