ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΟΛΟ

του Παύλου Αθανασόπουλου *

Κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ο κ. Τσίπρας απομακρύνεται από κάθε, στοιχειώδη έστω, έννοια αριστεράς. Μιλώντας για την κ. Μέρκελ είπε ότι αυτός βλέπει από το γραφείο του την Ακρόπολη, δηλαδή 2.500 χρόνια πολιτισμού, ενώ αυτή βλέπει το Ράϊχσταγκ. Δηλαδή, μια παραλλαγή τού: όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες εσείς τρώγατε βελανίδια. Πρόκειται για την ακροδεξιά θέση της εθνικιστικής οικειοποίησης του πανανθρώπινου αρχαιοελληνικού πολιτισμού και της οικοδόμησης μιας δήθεν εθνικής ανωτερότητας πάνω από ένα μυθικό παρελθόν. Με τέτοιες θέσεις, σε τί διαφέρει ο κ. Τσίπρας από την Χρυσή Αυγή, τον κ. Καμμένο ή τον κ. Τζήμερο, με τις «ρηξικέλευθες» θέσεις για το μεταναστευτικό;

Έπειτα ανακάλυψε ότι είμαστε ορθόδοξη χώρα και πρέπει να έχουμε προνομιακές σχέσεις με την ορθόδοξη Ρωσία. Το επιχείρημα, δηλαδή, των Ελλήνων εθελοντών που έλαβαν μέρος στο έγκλημα της μαζικής σφαγής στην Σρεμπρένιτσα. Πού πήγαν άραγε οι θέσεις για χωρισμό κράτους-Εκκλησίας και για μία ανεξίθρησκη, θρησκευτικά ουδέτερη πολιτεία; Αλλά δεν είναι μόνον οι επικίνδυνες ιδεολογικές μετατοπίσεις. Είναι επίσης η μαζική μετανάστευση του πιο οπισθοδρομικού κρατικίστικου και διαπλεκόμενου ΠΑΣΟΚ σε αυτόν, ιδιαίτερα όλου του συστήματος Άκη Τσοχατζόπουλου, που τον κάνουν ένα επικίνδυνο λαϊκιστικό μόρφωμα.

Η εμμονή του, όπως φαίνεται, στην λογική της καταγγελίας του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, και όχι της τολμηρής αναθεώρησης μέσα από συναινετικές με τους εταίρους μας διαδικασίες, δημιουργεί άμεσο κίνδυνο εξόδου της χώρας από το ευρώ. Μάς οδηγεί έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ σε οικονομικό και κοινωνικό πισωγύρισμα πολλών δεκαετιών, γι αυτό ανασύρει και τα κατάλληλα οπισθοδρομικά ιδεολογήματα. Είναι άμεση προτεραιότητα η παρεμπόδιση της πρώτης θέσης του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές.

Από την άλλη, όμως, διαμορφώνεται ένας θλιβερός διπολισμός που δεν παρέχει καμμία προοπτική για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονιστικές τομές στην βαλτωμένη χώρα μας. Από την μια ο ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη μία κεντροδεξιά με πολλές ακροδεξιές προσμίξεις και με πολιτικό λόγο που όλο και περισσότερο μοιάζει με τον λόγο της ΕΡΕ την δεκαετία του 1950.

Γι αυτό είναι ζωτικής σημασίας η ενίσχυση σε αυτές τις εκλογές του τρίτου πόλου. Ενός πόλου που βασικές συνιστώσες του θα είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, αλλά που θα περιλαμβάνει τις διάφορες κινήσεις της κεντροαριστεράς –κινήσεις πολιτών, μεταρρυθμιστικές, φιλελεύθερες και οικολογικές δυνάμεις, ανένταχτους πολίτες.

Στο πλαίσιο αυτού του πόλου είναι σημαντική η ύπαρξη ενός ισχυρού ΠΑΣΟΚ. Γι αυτό μετέχει στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και είναι προνομιακός συνομιλητής των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, που είναι ο βασικότερος παράγοντας των αλλαγών στην Ευρώπη και άρα και της ελπίδας για την χώρα μας. Και διότι, ανεξαρτήτως των ευθυνών του, έχει την αναγκαία τεχνογνωσία και κυβερνητική πείρα που είναι απαραίτητες σε αυτές τις δύσκολες ώρες και εκφράζει σημαντικές κεντροαριστερές κοινωνικές δυνάμεις. Στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία μιας εντελώς νέας, σύγχρονης, ευρωπαϊκής μεταρρυθμιστικής κεντροαριστεράς.

* Δικηγόρος, στέλεχος του μεταρρυθμιστικού χώρου