Το Φιλοσοφικό Λεξικό του Cambridge, μετάφραση, ΚΕΔΡΟΣ 2011). Intuition (ενόραση)˙αρχικά μία υποτιθέμενη ευθεία σχέση ανάλογη με το όραμα, ανάμεσα στο πνεύμα και σε κάτι αφηρημένο κι έτσι μη προσιτό στις αισθήσεις. (The Oxford Companion to Philosophy, Oxford University Press, 1995).
Ενόραση: 1. (Φιλοσ.) άμεση, βιωματική γνώση της ουσίας των πραγμάτων χωρίς τη μεσολάβηση της νόησης και των αισθήσεων. 2. Διαίσθηση. (Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών).
Μπορείτε λοιπόν να επιλέξετε οποιαδήποτε από τις ερμηνείες της ενοράσεως˙ή και περισσότερες της μιας. Εν συνεχεία, προτείνω να την εφαρμόσετε στην παρακάτω περικοπή: «Στη διαπραγμάτευση δεν μας πίεσε κανείς. Την ξεκινήσαμε εμείς, εγώ και ο Κοτζιάς, έχοντας στρατηγική ενόραση για το μέλλον». Από συνέντευξη του πρωθυπουργού μας στην ΕΡΤ στις 13 του μηνός.
Μάρτυς μου ο Αλέξης Παπαχελάς ήταν παρών. Είχαν, δηλαδή, ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς όραμα στη σύλληψη και για τη διαπραγμάτευση της πολιτικής τους στο Μακεδονικό. Σαν τα Οράματα και Θάματα του Μακρυγιάννη. Θρησκειολογικά από εκεί . ΕΑΜοτσιπραϊκά από εδώ. “Δεν μας πίεσε κανείς.” Η βεβιασμένη δικαιολογία προδίδει αίσθημα ενοχής. (Η Γερμανία και άλλοι δυτικοευρωπαίοι είναι υπαίτιοι του χάους των Βαλκανίων από εποχής Γκένσερ, αεροβατούν). Η πολιτική, όμως, και κατ’ εξοχήν η εξωτερική πολιτική μιας χώρας, είναι θέμα διάφανης λογικής ζητείται σύνεση (Α. Παπαχελάς, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17 Ιουνίου), ορθοφροσύνη, περίσκεψη, σωφροσύνη, ορθολογισμός.
Με αποκλειστική χρησιμοποίηση αυτών των εργαλείων επεξεργάζεσαι τα δεδομένα σου. Στην περίπτωσή μας: Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, η FYROM, τα Σκόπια, όπως τη λέμε εμείς, έχουν αναγνωριστεί επισήμως ως Μακεδονία (σκέτη) και Μακεδόνες (σκέτοι) οι κάτοικοί της από τα τέσσερα εκ των πέντε μόνιμων μελών (Η.Π.Α., Ηνωμ. Βασίλειο, Ρωσία, Κίνα) του Συμβουλίου Ασφαλείας από τα περισσότερα (ο Τσίπρας ανέφερε 140) μέλη του Ο.Η.Ε. Ελληνική πολιτική δεν θα μπορούσε, υπό τις συνθήκες αυτές, να είναι άλλη από την επιδίωξη ονομασίας που θα έκανε οικουμενικά σαφές ότι υπάρχουν δύο ξεχωριστές Μακεδονίες. Η μία, αυτή που ως τώρα καλείται FYROM στους διεθνείς οργανισμούς εκτάσεως 25.713 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Και μια άλλη χώρα εκτάσεως 34.717 τετ. χιλ., την οποία κατοικούν 2,4 εκατομμύρια Έλληνες Μακεδόνες˙ 300 χιλιάδες περισσότεροι από τους Σκοπιανούς (Σλάβους και Αλβανούς).
Η συμφωνία που επέτυχαν (!!) οι Τσίπρας και Κοτζιάς “είναι κατά βάση προσχηματική” (Στάθης Ν. Καλύβας, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17 Ιουνίου). (Γνώμη μου ότι είναι προσωπική τους συμφωνία, όχι της Ελληνικής Κυβερνήσεως˙ αυτή διατελούσε -- και διατελεί-- εν αγνοία και μέλη της αντιτίθενται δημοσίως. Mπορεί να επιληφθεί το ΣτΕ;). Βάζει ταφόπλακα στην πολιτική των δύο Μακεδονιών.
Και δεν υπάρχει δυνατότητα αποκαταστάσεως. Οι ιστορικές και εθνολογικές αναδρομές αχρείαστες. ατελέσφορες. Το όπλο μας (το veto στην εισδοχή σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε.) το έχουμε καταθέσει˙ παραδώσει, για να ακριβολογήσω. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ιστορική ή φιλοσοφική ανάλυση για να καταλήξει κανείς ότι από τη στιγμή που οι πολίτες της FYROM έχουν (επισήμως πλέον και με την αριστερόγραφτη υπογραφή του Κοτζιά) ιθαγένεια Μακεδόνα και μιλούν τη Μακεδονική γλώσσα, άφευκτη συνέπεια θα είναι να κατοχυρωθεί σε μερικά χρόνια η μοναδική ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Ο συμβιβασμός με δαιφορετική ονομασία του κράτους από τους πολίτες του είναι συνέπεια του ενορατικού και επιβεβαίωση του εξωλογικού χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης Κοτζιά. (Η διατύπωση “Μακεδόνας/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας”, προσδιορισμός, δηλαδή, ιθαγένειας με εφτά λέξεις, μόνο γελοιότητα στον τρόπο λειτουργίας των συμφωνησάντων υποδεικνύει πιο ωμά, βλακεία).
Η ονομασία Μακεδονία (σκέτη)-Μακεδόνες (σκέτοι) θα περάσει στην παγκόσμια συνείδηση (πέραν της σημερινής παγκόσμιας πρακτικής) και σε μερικά χρόνια στην ακλόνητη επίσημη διεθνή ονοματολογία. Kαι ο πρύτανης του ΑΠΘ δεν θα μπορεί σε δέκα χρόνια να ισχυρίζεται ότι η Θεσσαλονίκη είναι η πρωτεύουσα της Μακεδονίας. (βλ.Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝH, 17 Ιουνίου).
Μία (η μόνη, κατ’ εμέ) λογική είναι/θα ήταν προώθηση της πολιτικής της Ντόρας Μπακογιάννη και της κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή όπως διατυπώθηκε το 2008 στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι και είχε γίνει δεκτή με κατανόηση από την ελληνική κοινή γνώμη. Ο επιθετικος προσδιορισμός θα έπρεπε να είναι εύκολος στη γραφή, στην ανάγνωση και στην εκφορά ει δυνατόν, μονοσύλλαβος για να επικρατήσει. Τέτοιος θα ήταν σε παγκόσμια χρήση το New. New Macedonia-New Macedonian.
Σε όλες τις χρήσεις. Στο εσωτερικό της χώρας (Nova Makedonija) και στην παγκόσμια κοινωνία New Macedonia-New Macedonian έναντι Μακεδονίας (ελληνικής). Tα άλλα προβλήματα λύνονται, ως συνέπεια, από μόνα τους. Παραδείγματα ονομασιών που το New, ως επίθετο, έχει προσδώσει νέα εννοιολόγηση: New York–New Yorker έναντι York New Zealand–New Zealander έναντι Zealand. New Mexico-New Mexican έναντι Mexico.
Και λίγα λόγια για τους εορτασμούς στις Πρέσπες. Δεν υπεδήλωναν με κανέναν τρόπο σοβαρή πολιτική και συμβολική εκδήλωση. Με τους εναγκαλισμούς, τα πολλαπλά φιλιά, τις φωτογραφικές πόζες, τα γελάκια, τα selfies, τα αστειάκια, την επανάληψη του ιταλικού καλαμπουριού με τη γραβάτα, το εξαντρίκ ψαθάκι του Κοτζιά, τις τούρτες των γενεθλίων, έμοιαζαν περισσότερο με σαχλό κοσμικό πάρτι νεόπλουτων κυριών υπέρ υποτιθέμενης φιλανθρωπίας.
