Του
Δημήτρη Στεργίου
Διάβασα στο τελευταίο Εβδομαδιαίο Δελτίο του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (7 Φεβρουαρίου 2019) ένα σημαντικό άρθρο υπό τον τίτλο «Υλικές συνθήκες διαβίωσης και ποιότητα ζωής στην Ελλάδα και αλλού…» , όπου με εντυπωσίασε η ακόλουθη, μεταξύ άλλων, διαπίστωση: Χώρες πρωταθλήτριες, και στις υλικές ανέσεις και την ποιότητα της ζωής, είναι η Νορβηγία, η Σουηδία, ο Καναδάς και η Ελβετία.
Κι αμέσως, διερωτήθηκα: Μα τι στο καλό έχουν αυτές οι τέσσερις χώρες, από τις οποίες οι τρεις είναι βορειοευρωπαϊκές (οι δύο με Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία !) και συγκεντρώνουν και τους δύο αυτούς εκπληκτικούς δείκτες οικονομικής ανάπτυξης, κοινωνικής ευημερίας και ποιότητας ζωής;
Για την απάντηση στο ερώτημα αυτό έσπευσα αμέσως να ζητήσω βοήθεια από τη «Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια», όπου δημοσιεύονται τα κυριότερα χαρακτηριστικά κάθε χώρας.
Από την ανάγνωση των πληροφοριών αυτών προέκυψε η ακόλουθη μελαγχολική διαπίστωση: Και οι τέσσερις αυτές χώρες δεν έχουν κανένα από τα πάμπολλα συγκριτικά … πλεονεκτήματα της Ελλάδος, ενώ η Ελλάδα δεν έχει κανένα από τα πάμπολλα συγκριτικά … μειονεκτήματα των παραπάνω τεσσάρων πρωταθλητριών σε υλικές συνθήκες διαβίωσης και ποιότητα ζωής.
Σε επίρρωση της προκλητικής αυτής διαπίστωσης παραθέτω στη συνέχεια μερικά σύντομα χαρακτηριστικά στοιχεία για τις τρεις παραπάνω ευρωπαϊκές χώρες με ένα δικό μου μικρό σχόλιο, όπου χρειάζεται, σε παρένθεση:
Νορβηγία: Οι κάτοικοι αγαπούν την ορεινή και αρκτική χώρα τους!
-Πολίτευμα: Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
-Εθνικό σύνθημα: Alt for Norge (Όλα για τη Νορβηγία)
-Εθνικός ύμνος: Για, βι ελσκέρ ντέτε λάντετ («Ναι αγαπάμε αυτή τη χώρα»)
-Μέλος του ΝΑΤΟ,
αλλά όχι και της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ως συνέπεια της αποτυχίας της να παραμείνει ουδέτερη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Νορβηγία εγκατέλειψε την αρχή της ουδετερότητας και προσχώρησε στο ΝΑΤΟ το 1949.
Την περίοδο αυτή υπήρξε τεράστια οικονομική ανάπτυξη, κυρίως χάρη στην ανακάλυψη πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε ένα εκτεταμένο κράτος κοινωνικής πρόνοιας. Η χώρα μέχρι και σήμερα παραμένει έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αποφασίστηκε με δημοψηφίσματα το 1972 και το 1994.
-Τοπίο: Το νορβηγικό τοπίο είναι σε γενικές γραμμές ορεινό. Το ψηλότερο σημείο της χώρας είναι η κορυφή του όρους Γκαλντεπίγκεν, στα 2.469 μέτρα. Στις κορυφές των βουνών υπάρχουν μόνιμοι παγετώνες ενώ το βασικό χαρακτηριστικό της εκτεταμένης ακτογραμμής (με μήκος 21.925 χιλιόμετρα) είναι τα φιόρδ και τα πολλά μικρά ή μεγαλύτερα νησιά.
-Κλίμα: Το κλίμα της Νορβηγίας είναι σχετικά ήπιο στις ακτές, αναλογικά με τη γεωγραφική θέση της χώρας βέβαια, εξαιτίας του θερμού Ρεύματος του Κόλπου του Μεξικού, που φθάνει στις ακτές της χώρας στα δυτικά. Ωστόσο, στην ηπειρωτική χώρα και, κυρίως στο βορρά, οι καιρικές συνθήκες μπορεί να είναι αρκετά έντονες, με δριμύ ψύχος και δυνατούς ανέμους. Το βόρειο μέρος της χώρας είναι γνωστό και ως Γη του Ήλιου του μεσονυκτίου.
Οι περιοχές αυτές έχουν αρκετά μεγάλο Γεωγραφικό πλάτος και βρίσκονται εντός του αρκτικού κύκλου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το καλοκαίρι ο ήλιος να μη δύει ποτέ, ενώ το χειμώνα η περιοχή να παραμένει στο σκοτάδι σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας και το υπόλοιπο της χώρας έχει πολύ μικρή διάρκεια ημέρας.
Μεγάλα τμήματα της Νορβηγίας καλύπτονται από βουνά και οροπέδια σε μεγάλο υψόμετρο (αν είχε η χώρα μας τέτοιο άγριο γεωγραφικό ανάγλυφο και αρκτικό κλίμα θα παρέλυε και θα σταματούσε κάθε δραστηριότητα σε όλο σχεδόν το χρόνο!)
-Το κοινοβούλιο: Η κυβέρνηση της χώρας έχει επικεφαλής τον πρωθυπουργό. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση επισήμως διορίζονται από τον βασιλέα. Ουσιαστικά όμως ο βασιλέας διορίζει στις παραπάνω θέσεις αυτούς που έχουν την υποστήριξη του κοινοβουλίου. Το κοινοβούλιο (Στόρτινγκ) έχει 165 μέλη που εκλέγονται κάθε 4 χρόνια από 19 εκλογικές περιφέρειες (οι 19 νομοί της χώρας) με απλή αναλογική.
-Εκλογές: Οι πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν το 2017. Στις εκλογές του 2009 κέρδισε ο κυβερνών κεντροαριστερός συνασπισμός με πρωθυπουργό το Γενς Στόλτενμπεργκ (Εργατικό Κόμμα, Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα και Κεντρώο Κόμμα), εξασφαλίζοντας 86 έδρες στο Κοινοβούλιο επί συνόλου 169 εδρών, με την αντιπολίτευση (κεντρώοι και συντηρητικοί) να καταλαμβάνουν 83 έδρες. Έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές του 2013, πρωθυπουργός ανέλαβε η Έρνα Σόλμπεργκ.
Η Κεντροδεξιά πέτυχε νίκη στις εκλογές. Δικαίωμα ψήφου παρέχεται στα άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω (και στη Νορβηγία υπάρχει ποικιλία κομμάτων, αλλά αυτό δεν εμποδίζει να κυβερνάται η χώρα και να έχει εκπληκτικές οικονομικές επιδόσεις, ευημερία και ποιότητα ζωής, μολονότι το εκλογικό σύστημα είναι η απλή αναλογική!)
-Διοικητική διαίρεση: Η Νορβηγία διαιρείται σε 18 κομητείες[22] που ονομάζονται fylker (ενικός fylke) και 422 δήμους που ονομάζονται kommuner (ενικός kommune). Τα Fylke και kommune μεταφράζονται ως Νομός (ή Κομητεία) και Δήμος.
-Οικονομία: Η νορβηγική οικονομία είναι μία ιδιαίτερα επιτυχημένη μορφή μεικτής οικονομίας με το κράτος να ελέγχει κάποιους ζωτικούς τομείς. Ο τομέας του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είναι ο σημαντικότερος της νορβηγικής οικονομίας, αφού το 1999 απέφερε το 35% των εξαγωγών.
Σημαντικό τμήμα του πληθυσμού ασχολείται και με την αλιεία, π.χ. του βακαλάου και σολομού (όταν λένε ότι η Νορβηγία έχει μεικτή οικονομία την εννοούν και την εφαρμόζουν οι πολιτικοί και όχι όπως στην Ελλάδα, όπου μία φιλελεύθερη κυβέρνηση εφαρμόζει …. σοσιαλιστική οικονομική πολιτική ή μία σοσιαλιστική … νεοφιλεύθερη οικονομική πολιτική ή μία αριστερή … τίποτα!)
-Πληθυσμός: Ο πληθυσμός της Νορβηγίας είναι 5.312.343[2] κάτοικοι (εκτίμηση 1-7-2018). Η πλειοψηφία των κατοίκων είναι νορβηγικής καταγωγής, ενώ στο βόρειο μέρος της χώρας υπάρχει και πληθυσμός Λαπώνων.
Τα τελευταία χρόνια υπήρξε έντονη μετανάστευση προς τη χώρα, κυρίως Πολωνών, Σουηδών, Λιθουανών, Δανών, Σομαλών, Ιρακινών και Πακιστανών. Έτσι, το ποσοστό των μεταναστών στη χώρα φθάνει το 16,8% (2017)
-Θρησκεία και Γλώσσα: Η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων είναι Λουθηρανοί Χριστιανοί και ανήκουν στην Εκκλησία της Νορβηγίας. Η νορβηγική γλώσσα είναι η επίσημη γλώσσα της χώρας, με δύο μορφές: Τις διαλέκτους Bokmål και Nynorsk, οι οποίες δεν διαφέρουν σημαντικά.
-Αναλφαβητισμός: 0% (στην Ελλάδα τσακίζει κόκαλα ο … λειτουργικός αναλφαβητισμός και πάνε σύννεφο οι … εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις!)
Σουηδία: Φιλελεύθερη μεν, με ισχυρό κοινωνικό κράτος δε!
-Εθνικό σύνθημα: För Sverige i tiden (Για τη Σουηδία με τον καιρό)
-Πολίτευμα: Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
-Πληθυσμός: 10.171.424 ( Εκτίμηση 7-2018). Η Σουηδία έχει χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα, εκτός από τις μητροπολιτικές περιοχές της στο νότο, και μεγάλες εκτάσεις στην ενδοχώρα καλύπτονται από δάση κωνοφόρων.
Η χώρα διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους σε νερό, ξυλεία και σιδηρομεταλλεύματα. Οι πολίτες της απολαμβάνουν υψηλό βιοτικό επίπεδο και η χώρα γενικά θεωρείται σύγχρονη, πολιτικά φιλελεύθερη και με ισχυρό κοινωνικό κράτος.
-Θρησκεία: Επικρατούσα θρησκεία στη Σουηδία είναι ο Λουθηρανικός Χριστιανισμός. Η πλειοψηφία ανήκει στην Εκκλησία της Σουηδίας.
-Γλώσσα: Η σουηδική γλώσσα ομιλείται από 9,8 εκατ. κατοίκους στη Σουηδία και 290.000 στην Φινλανδία.
-Πολιτική: Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι σοσιαλδημοκράτες άσκησαν σχεδόν αδιάκοπα την εξουσία, εισήγαγαν σημαντικές καινοτομίες στον οικονομικό τομέα και ενίσχυσαν αξιοσημείωτα τις ένοπλες δυνάμεις, διατηρώντας παράλληλα την ουδετερότητα της Σουηδίας.
Οι σοσιαλδημοκράτες έχασαν στις εκλογές του 1991 και η διακυβέρνηση πέρασε σε ένα συντηρητικό συνασπισμό, αλλά με την επιτυχία τους στην εκλογές του 1994 επέστρεψαν στην εξουσία. Ωστόσο, στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2006, την πλειοψηφία των ψήφων πήρε το Κόμμα των Συντηρητικών, σχηματίζοντας συνασπισμό ενιαίας πολιτικής γραμμής με το Κόμμα του Κέντρου, το Λαϊκό Κόμμα των Φιλελεύθερων και το Κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών.
Τα τέσσερα αυτά κόμματα σχημάτισαν πλειοψηφική κυβέρνηση υπό την πρωθυπουργία του αρχηγού του Κόμματος των Συντηρητικών, του Φρέντρικ Ράινφελντ. Η Σουηδία είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την 1η Ιανουαρίου 1995 και ιδρυτικό μέλος του Σκανδιναβικού Συμβουλίου, το 1952.(και στη Σουηδία κυβέρνησαν επί κακρόν τα ίδια κόμματα και εναλλάσσονται στην εξουσία, αλλά η χώρα γίνεται ολοένα οικονομικά πιο ισχυρή και κοινωνικά πιο ευημερούσα!)
-Εκπαίδευση: Για παιδιά ηλικίας 1-5 ετών είναι εγγυημένη μια θέση σε δημόσιο νηπιαγωγείο. Μεταξύ των ηλικιών 6 και 16, τα παιδιά συμμετέχουν σε υποχρεωτικό ενιαίο σχολείο. Στο Πρόγραμμα Διεθνούς Αξιολόγησης Μαθητών (PISA), οι σουηδοί μαθητές ήταν κοντά στο μέσο όρο του ΟΟΣΑ. Μετά την ολοκλήρωση της 9ης τάξης, περίπου το 90% των μαθητών συνεχίζουν με τριετή ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (λύκειο), η οποία μπορεί να οδηγήσει τόσο σε έναν τίτλο εργασίας ή σε επιλεξιμότητα για είσοδο στο πανεπιστήμιο.
Το σχολικό σύστημα χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από φόρους. Υπάρχει μια σειρά από διάφορα πανεπιστήμια και κολλέγια στη Σουηδία, τα παλαιότερα και μεγαλύτερα από τα οποία βρίσκονται στην Ουψάλα, στο Λουντ, στο Γκέτεμποργκ και στην Στοκχόλμη.
Λίγες μόνο χώρες όπως ο Καναδάς, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα έχουν υψηλότερα επίπεδα πτυχιούχων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (και στην Ελλάδα το εκπαιδευτικό σύστημα χρηματοδοτείται από φόρους, αλλά στο διαγωνισμό PISA του ΟΟΣΑ οι Έλληνες μαθητές είναι, σε επιδόσεις, στον … πάτο του πίνακα!)
-Οικονομία: Η Σουηδία είναι σημαντικός εξαγωγέας σιδήρου, χαλκού και ξυλείας στην Ευρώπη από το Μεσαίωνα.
Το αναπτυξιακό πρότυπο της Σουηδίας έχει στη βάση του την μεταλλεία. Η φιλελευθεροποίηση της οικονομίας και η ανάπτυξη της εκπαίδευσης συνέβαλαν στη γρήγορη εκβιομηχάνιση. Σήμερα η χώρα χαρακτηρίζεται από σοσιαλφιλελεύθερες κατευθύνσεις και την επιδίωξη της κοινωνικής ισότητας. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στα έθνη του ΟΗΕ με τον υψηλότερο δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης (Human Development Index - HDI).
Σημαντικές εταιρείες της χώρας είναι η εταιρεία επίπλων IKEA, η εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών SAAB και οι αυτοκινητοβιομηχανίες Volvo, NEVS (πρώην SAAB Automobile) και Koenigsegg (και η Ελλάδα έχει τεράστιο ορυκτό πλούτο, αλλά…)
Ελβετία: Μολονότι ορεινή και χιονοσκεπής , έχει αναπτυγμένο εμπόριο, βιομηχανία και τουρισμό
-Εθνικό σύνθημα: Unus pro omnibus, omnes pro uno ((Ένας για όλους, όλοι για έναν)
-
Πληθυσμός: O πληθυσμός της χώρας, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2018 είναι 8.508.904 κάτοικοι.
Όπως καταδεικνύεται από την γλωσσική ποικιλία της χώρας, οι κάτοικοι είναι κυρίως γερμανικής, γαλλικής και ιταλικής καταγωγής. Γύρω στο 7% του πληθυσμού είναι Σερβοκροάτες, Τούρκοι, Αλβανοί, Ισπανοί και άλλες εθνότητες. Όλοι σχεδόν οι κάτοικοι είναι Ελβετοί και οι πιο πολλοί μιλούν γερμανικά, αν και σε ορισμένες περιοχές, στα νότια και στα νοτιοανατολικά, μιλάνε ιταλικά και γαλλικά. Η πλειοψηφία είναι χριστιανοί, κυρίως Προτεστάντες και Καθολικοί.
-Επίσημη ονομασία: Ελβετική Συνομοσπονδία. Αποτελεί μεσόγειο κράτος, αφού δεν βρέχεται σε κανένα σημείο της από θάλασσα. Αποτελείται από 26 καντόνια και ημικαντόνια. Έχει υψηλό βιοτικό επίπεδο και ανεπτυγμένο εμπόριο, βιομηχανία και τουρισμό.
-Μορφολογία: Οι ορεινοί αυτοί όγκοι, που καταλαμβάνουν τα 3/5 της χώρας, είναι σκεπασμένοι όλο το χρόνο με χιόνι. Από εδώ πηγάζουν τα μεγάλα ποτάμια της Ευρώπης, ο Ρήνος κι ο Δούναβης και ο Ροδανός. Τα ποτάμια αυτά, καθώς και οι μεγάλες λίμνες της Ελβετίας, τροφοδοτούνται με τα νερά από το λιώσιμο του χιονιού και των παγετώνων, καθώς κι από τα νερά των βροχών που είναι συχνές και δυνατές σε ένα τέτοιο υψόμετρο (για φανταστείτε τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν ήταν σκεπασμένη κατά 3/5 σκεπασμένη όλο το χρόνο…)
-Κλίμα: Το κλίμα της Ελβετίας είναι ψυχρό και, κατά βάση ξηρό, αν και σε ορισμένες περιοχές βρέχει 160 με 180 μέρες το χρόνο. Το κλίμα παρουσιάζει μεγάλες διαφορές από περιοχή σε περιοχή, αλλά είναι γενικά υγιεινό.
Την ιδιότητα αυτή, του κλίματος της χώρας τους, εκμεταλλεύτηκαν οι Ελβετοί με τον καλύτερο τρόπο. Ίδρυσαν πολλά σανατόρια, αναπαυτήρια, ψυχιατρικές κλινικές και έτσι παλαιότερα η Ελβετία αποτέλεσε θεραπευτικό κέντρο για τις παθήσεις των πνευμόνων (όπως η φυματίωση) και των νεύρων.
-Οικονομία: Η Ελβετία έχει σταθερά, ακμάζουσα και υψηλής τεχνολογίας οικονομία. Η οικονομία της χώρας αναπτύσσεται γύρω από τρεις πόλους: τη βιομηχανία, τον τουρισμό και το εμπόριο.
Λόγω του εδάφους και του κλίματος, η Ελβετία δεν μπόρεσε να αναπτύξει σε ικανοποιητικό βαθμό τη γεωργία της. Τα κυριότερα γεωργικά της προϊόντα είναι το σιτάρι, το κριθάρι, η βρώμη, οι πατάτες, τα ζαχαρότευτλα και λίγα φρούτα και λαχανικά. Αντίθετα η κτηνοτροφία της, ευνοημένη από το κλίμα αλλά και τη συστηματική και επιστημονική προσπάθεια των Ελβετών, είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη.
Η ουδετερότητα είχε εκτός των άλλων θετικές συνέπειες και στην οικονομία της χώρας. Η Ελβετία έγινε χώρα όπου διοχετεύονται καταθέσεις και κεφάλαια από χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομική ή πολιτική αστάθεια. Σ' αυτό βοήθησε και το Ελβετικό τραπεζικό σύστημα που εξασφαλίζει την απόλυτη μυστικότητα για τις καταθέσεις, αλλά και γιατί επιτρέπει την ελεύθερη μετατρεψιμότητα των νομισμάτων.
-Φορολογία: Η χώρα μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν φορολογικός παράδεισος. Στις 25 Σεπτεμβρίου 2009 αφαιρέθηκε από τον κατάλογο του ΟΟΣΑ (γκρι κατάλογος).
-Διοικητικές υποδιαιρέσεις: Η χώρα υποδιαιρείται διοικητικά σε 26 καντόνια και ημικαντόνια. Η ύπαρξη των ημικαντονιών έχει ιστορικούς λόγους.
-Εκπαιδευτικό σύστημα: Η κατώτερη εκπαίδευση είναι υποχρεωτική και δίνεται δωρεάν σ' όλα τα καντόνια. Το επόμενο στάδιο, της μέσης, χωρίζεται στην επαγγελματική (τεχνικές σχολές) και στην ακαδημαϊκή (Λύκεια) που οδηγεί στα πανεπιστήμια και στα πολυτεχνεία. Σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης η Ελβετία έχει τα περισσότερα πανεπιστήμια και πολυτεχνεία, ανάλογα φυσικά με το μικρό πληθυσμό της χώρας. Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελβετία χωρίζεται ανάλογα με το πόσο έξυπνος είναι κανείς.
Μέχρι και την έκτη Δημοτικού τα παιδιά ανεξαρτήτως πνευματικού επιπέδου είναι στην ίδια τάξη. Μετά το Γυμνάσιο χωρίζεται σε τέσσερις κατηγορίες που λέγονται: Γυμνάσιο, Ζεκ. 1 (συντόμευση από το ζεκουντάρ), Ζεκ. 2 και Ζεκ.3. Από αυτές τις τέσσερις βαθμίδες μόνο από τη μία μπορεί κανείς να σπουδάσει και αυτή είναι το Γυμνάσιο.
Το γυμνάσιο τελειώνει μόνο ένας στους πέντε μαθητές. Για να μπει κανείς στο Γυμνάσιο πρέπει να δώσει εξετάσεις, ενώ άμα τις περάσει δε θα ξαναχρειαστεί για να πάει στο Πανεπιστήμιο. Η άλλη περίπτωση είναι να τον προτείνει ο καθηγητής του από την Ζεκ. 3.Εξαιρούνται η ιατρική και η νομική σχολή. Όταν κάποιος περνάει τις εξετάσεις του Γυμνασίου περνάει από μία δοκιμαστική φάση που διαρκεί μέχρι έξι μήνες.
Στη Ζεκ πάει κανείς και δεν τελειώνει Πανεπιστήμιο, αλλά μία σχολή σαν τα Ελληνικά ΕΠΑΛ, όπου από εκεί μπορεί να γίνει κανείς κομμωτής, ξυλουργός κλπ. Αυτός είναι και ο λόγος που η Ελβετία κρατά ένα τόσο καλό Πανεπιστήμιο (αν εφαρμοζόταν και στην Ελλάδα το ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα (εξετάσεις, χωρισμός ανάλογα με την … εξυπνάδα κλπ, θα γινόταν χαλασμός από τη γνωστή «προοδευτική» εκπαιδευτική πρωτοπορία με φλάμπουρο τα γνωστά περί της ισοπέδωσης, της ήσσονος προσπάθειας και «καπιταλιστικής αγριότητας» στα ελληνικά σχολεία…)
-Θρησκεία: Το 42% του πληθυσμού ασπάζονται το ρωμαιοκαθολικισμό και το 35% είναι Προτεστάντες. Γλώσσες
-Επίσημες γλώσσες: είναι η γερμανική (ομιλούμενη από το 63% του πληθυσμού, σύμφωνα με έρευνα του 2000), η γαλλική (20,4%), η ιταλική(6,5%).
-Διακυβέρνηση: Η χώρα διοικείται με ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης. Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας εκλέγεται κάθε χρόνο (το Δεκέμβριο) για θητεία ενός έτους. Τρία είναι τα κύρια σώματα διακυβέρνησης σε ομοσπονδιακό επίπεδο: το αποτελούμενο από δύο σώματα κοινοβούλιο (νομοθετική εξουσία), το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (εκτελεστική εξουσία) και το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο (δικαστική εξουσία).
Η λειτουργία του Ανώτατου Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου είναι να εκδικάζει εφέσεις σε αποφάσεις καντονιακών ή ομοσπονδιακών δικαστηρίων. Οι δικαστές εκλέγονται από την Ομοσπονδιακή Συνέλευση για μία περίοδο έξι χρόνων. Με δημοψηφίσματα οι πολίτες μπορούν να απορρίψουν ή να αποδεχτούν κάποιο νόμο που προτείνεται από το κοινοβούλιο και με λαϊκές πρωτοβουλίες μπορούν να εισάγουν νέα άρθρα στο ομοσπονδιακό σύνταγμα, καθιστώντας την Ελβετία άμεση δημοκρατία.
Η συνέλευση εκλέγει από τα εφτά μέλη του Συμβουλίου παραδοσιακά εκ περιτροπής και για θητεία μόνο ενός έτους τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας· Ο πρόεδρος διευθύνει την κυβέρνηση και την εκπροσωπεί. Ωστόσο, ο πρόεδρος είναι πρώτος μεταξύ ίσων χωρίς επιπρόσθετες εξουσίες και παραμένει επικεφαλής του υπουργείου του κατά τη θητεία του ως πρόεδρος.
Από το 1959, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση σχηματίζεται από μία συμμαχία των τεσσάρων μεγαλύτερων κοινοβουλευτικών κομμάτων, το καθένα από τα οποία διαθέτει αριθμό θέσεων που αντανακλά χονδρικά τη δημοφιλία του στους ψηφοφόρους και τον αριθμό αντιπροσώπων του στο κοινοβούλιο.
Σήμερα οι εφτά θέσεις του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου είναι μοιρασμένες ως εξής: 2 Σοσιαλδημοκράτες , 2 Φιλελεύθεροι δημοκράτες, 1 Λαϊκό κόμμα Ελβετίας , 1 Χριστιανοδημοκράτες , 1 Αστικό Δημοκρατικό Κόμμα (δεν υπάρχουν πληροφορίες για … «κωλοτούμπες», αποσκιρτήσεις, «γκαζόζες και «κουρελούδες»!)
