Του
Πέτρου Ι. Παραρά*
Κάνοντας ερμηνεία του άρθρου 110 παρ. 2 του Συντ. που ορίζει ότι «Η “ανάγκη” της αναθεώρησης διαπιστώνεται με απόφαση της Βουλής…» (η εφαρμογή κάθε διάταξης προϋποθέτει την ερμηνεία της), οι περισσότεροι από τους συνταγματολόγους υποστηρίζουν, την τελευταία εικοσαετία, ότι οι αναθεωρητικές προτάσεις της προτείνουσας Βουλής δεσμεύουν την επόμενη (αναθεωρητική) Βουλή μόνον ως προς την «κατεύθυνση», δηλαδή τον στόχο στον οποίο αποβλέπει η διαπιστωθείσα «ανάγκη» αναθεώρησης, όχι όμως και ως προς το «περιεχόμενο», δηλαδή τη μέθοδο που θα ακολουθηθεί για την επίτευξη του στόχου.
Ολίγοι δε ομότεχνοι πάνε ακόμα πιο πέρα και υποστηρίζουν, με ριζοσπαστική ερμηνεία, ότι η δεύτερη Βουλή είναι πλήρως αδέσμευτη από τις προτάσεις της προτείνουσας Βουλής. Ουδείς δε σοβαρός συνταγματολόγος έχει υποστηρίξει μέχρι σήμερα τη δέσμευση της δεύτερης Βουλής και ως προς το περιεχόμενο των κυβερνητικών προτάσεων.
Μόνον δε όλοι οι βουλευτές του Σύριζα, προδήλως μη ειδικοί στο δημόσιο δίκαιο, μάχονται υπέρ της αντίθετης άποψης, έτσι τους είπαν να ψηφίζουν, στην προσπάθειά τους όχι βέβαια να βελτιώσουν το συνταγματικό κείμενο, αλλά να μην αφήσουν κανένα περιθώριο πρωτοβουλίας στη ΝΔ που θα είναι η πλειοψηφούσα παράταξη στην επόμενη Βουλή, αναγνωρίζοντας έτσι από τώρα τη δική τους επερχόμενη εκλογική ήττα.
Με τις σκέψεις αυτές θα προσεγγίσουμε το πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την αναθεώρηση του άρθρου 32Σ, αφού, τελικά, η όλη αναθεωρητική συζήτηση εντός της Βουλής κυρίως πέριξ αυτού στρέφεται.
Ακριβώς, διότι στο άρθρο αυτό προβλέπεται η διαδικασία εκλογής του ΠτΔ, ζήτημα άκρως επίκαιρο αφού η νέα εκλογή ΠτΔ τοποθετείται στις αρχές του 2020 λόγω λήξεως της πενταετούς θητείας.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συμφωνούν, εν προκειμένω, ως προς την κατεύθυνση, ότι δηλαδή πρέπει να αναθεωρηθεί το άρθρο αυτό και να καθιερωθεί τέτοια διαδικασία, ώστε να μην καταλήγουμε σε πρόωρη διάλυση της Βουλής, στην περίπτωση που δεν θα επιτυγχάνονται οι αυξημένες πλειοψηφίες που τώρα απαιτεί το Σύνταγμα.
Είναι λοιπόν ανάγκη η επόμενη Βουλή να αναθεωρήσει οπωσδήποτε το άρθρο 32Σ, διαφορετικά, λόγω της ακραίας πόλωσης που υπάρχει μεταξύ Σύριζα και ΝΔ, είναι βέβαιο, αν τα πράγματα παραμείνουν ως έχουν, ότι θα διαλυθεί πρόωρα η προσεχής Βουλή και θα έχουμε πάλι εκλογές για νέα Βουλή μέσα σε λίγους μήνες!
Για το συγκεκριμένο λοιπόν άρθρο, η ΝΔ δεσμεύεται, όπως έχει δηλωθεί, ως προς την κατεύθυνση, δηλαδή την ανάγκη απεμπλοκής της εκλογής του ΠτΔ από τη διάλυση της Βουλής, και προτείνει τρεις ψηφοφορίες με πλειοψηφία 200, 180 και 151 βουλευτών, ώστε η όποια Βουλή να εκλέγει ΠτΔ χωρίς να διαλύεται.
Κατά το σημείο αυτό, η ΝΔ συντάσσεται με αυτά που υποστηρίζουν όλοι οι συνταγματολόγοι, ότι δηλαδή δεν δεσμεύεται ως προς το περιεχόμενο της εν προκειμένω κυβερνητικής πρότασης, δηλαδή απορρίπτει την εξωφρενική, παράλογη και αντισυνταγματική (αφού καταλήγει στην άμεση από τον Λαό εκλογή του ΠτΔ) διαδικασία που προτείνει η κυβέρνηση.
Η υπερψήφιση τουλάχιστον του άρθρου 32 και από τη ΝΔ, είναι η ύστατη θέση για την περίπτωση απόρριψης όλων των άλλων κυβερνητικών προτάσεων από την επόμενη αναθεωρητική Βουλή. Ευλόγως δε, αφού οι προτεινόμενες από την Κυβέρνηση νέες διατάξεις προβλέπουν, μεταξύ άλλων, θεσμούς λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας ή την καθιέρωση του αναλογικού εκλογικού συστήματος!
Όλοι οι σοβαροί ομότεχνοι απορρίπτουν μετ’ επαίνου τις παραπάνω πρωτοβουλίες που οδηγούν σε νομιμοποίηση ενός άκρατου λαϊκισμού (συλλαλητήρια στο Σύνταγμα) και σε μια Βουλή με δέκα κόμματα, δηλαδή σε μια πολιτική Βαβέλ με επακόλουθο την ακυβερνησία της Χώρας.
Από τα προεκτεθέντα συνάγεται ότι ο Σύριζα, που διακατέχεται από πολιτικό αμοραλισμό και έλλειψη κοινοβουλευτικού ήθους, διόλου δεν ενδιαφέρεται να διορθώσει μερικά πράγματα στο Σύνταγμα, μοναδικός του δε στόχος είναι, μέσω της αναθεώρησης, να αποδυναμώσει τη ΝΔ για πρωτοβουλίες, αναθεωρητικές και άλλες, που άμεσα θα αναλάβει ως κυβέρνηση από την επόμενη Βουλή.
Ανεπιτρέπτως δε ερμηνεύθηκε από τον Σύριζα, με αυθαίρετη συμπερασματική κρίση, η προταθείσα από τη ΝΔ διαδικασία εκλογής ΠτΔ, ως αποβλέπουσα δήθεν σε άλλο στόχο, αφού είναι η μόνη σοβαρή πρόταση για να αποφύγουμε τις διπλές εκλογές σε διάστημα ολίγων μηνών.
*Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Επίτιμος Αντιπρόεδρος ΣτΕ
