Του
Δημήτρη Στεργίου
Σπεύδω να διευκρινίσω προκαταβολικά, για να μην παρεξηγηθώ και με «διαγράψουν» εντελώς και προσωπικώς, ότι θρηνώ τα θύματα οποιωνδήποτε μακελάρηδων και καταδικάζω ΟΛΟΥΣ (κι όχι επιλεκτικά) λόγους και ΟΛΕΣ (κι όχι επιλεκτικά) τις σκοπιμότητες που τους οπλίζουν και σωριάζουν αμέτρητα αθώα θύματα σε πολυσύχναστα ή μη μέρη. Από την άλλη όμως μεριά καταδικάζω και καταγγέλλω την πρόθυμη προσπάθεια επιλεκτικής παρουσίασης των αιτίων για τα αιτιατά αυτά, δηλαδή για εγκλήματα κατά αθώων συνανθρώπων μας.
Για παράδειγμα, διάβασα τη δήλωση του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα κατά τις εργασίες του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διοργάνωσαν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ευρωομάδα της Αριστεράς GUE/NGL.
Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός καταδίκασε (ορθώς) την τρομοκρατική επίθεση στη Νέα Ζηλανδία και τόνισε (ορθώς) ότι πρέπει να αναλογιστούν ξανά τις ευθύνες τους όλοι εκείνοι που προάγουν την ισλαμοφοβία, τη μισαλλοδοξία και το μίσος, αλλά δεν διευκρίνισε ποιοι είναι «όλοι εκείνοι».
Και υποψιάζομαι ότι ίσως ο κ. Τσίπρας σε όλους εκείνους που υπονοεί ότι πρέπει να αναλογισθούν τις ευθύνες δεν συμπεριλαμβάνει τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν. Διότι, εκείνος, μεταξύ και μερικών Ευρωπαίων, είναι που προκαλεί μίσος και μισαλλοδοξία σε κατοίκους γειτονικών χωρών και ιδιαίτερα των Βαλκανίων και της Ευρασίας.
Ακόμα και πριν από μερικές ημέρες μίλησε για «γαλάζια πατρίδα», για το Αιγαίο, αλλά και συνεχώς τα τελευταία χρόνια με δηλώσεις και παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο.
Υπενθυμίζω μερικά χαρακτηριστικές δηλώσεις του «σουλτάνου», όπως τον αποκαλούν (γιατί, άραγε;), Ταγίπ Ερντογάν:
Κατά την επίσκεψή τον Οκτώβριο του 2016 στην Αλβανία ο πρωθυπουργός της Ελλάδος κ. Αλέξης Τσίπρας είπε στον πρόεδρο του αλβανικού Κοινοβουλίου κ. Ιλίρ Μέτα ότι «πρέπει να προστατεύσουμε την προοπτική της κοινής γειτονίας από τις εθνικιστικές φωνές που θέλουν να δημιουργούν προβλήματα, τα οποία πληρώνουν πάντα οι λαοί», αλλά ακούστηκε ως φωνή βοώντας εν τη ερήμω, αφού είναι γνωστά όσα γίνονται και δηλώνονται στη γειτονική μας χώρα. Αλλά, άλλο θέλω να υπενθυμίσω.
Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της Τουρκίας κ. Ταγίπ Ερντογάν έδινε εθνικιστικά «μαθήματα» στους Ευρωπαίους, Βαλκάνιους και Ευρασιάτες κατακτημένους από τον πρόγονό του Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή να «βάλουν τα σύνορα της καρδιάς τους», δηλαδή να «ξεσηκωθούν» και να αγνοήσουν τα σημερινά φυσικά σύνορα.
Συγκεκριμένα, σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο που φέρει το όνομά του στην επαρχία της Ριζούντας, είπε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα ακραία εθνικιστικά:
«Τα φυσικά σύνορα είναι διαφορετικά από τα σύνορα της καρδιάς μας. Θα πρέπει να τα διαχωρίσουμε. Εμείς, βέβαια, εκφράζουμε το σεβασμό μας για τα φυσικά σύνορα, αλλά δεν μπορούμε να χαράξουμε σύνορα στην καρδιά μας, ούτε θα το επιτρέψουμε. Κάποιοι μας ρωτούν “γιατί ενδιαφέρεστε για το Ιράκ, γιατί ενδιαφέρεστε για τη Συρία”.
Μας ρωτούν “γιατί νοιάζεστε για την Γεωργία, την Ουκρανία, την Κριμαία, το Αζερμπαϊτζάν, το Καραμπάχ, τα Βαλκάνια, τη Βόρειο Αφρική”…. Βλέπετε κάτι από εμάς σε κάθε χώρα της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής, μεταξύ της επαρχίας Χατάι και του Μαρόκου. Σίγουρα συναντάτε τα ίχνη ενός από τους προγόνους μας σε κάθε βήμα σας (κατά τα εδάφη που εκτείνονται) από τη Θράκη στην Ανατολική Ευρώπη..»
Τότε, σε σχόλιό μου «ρωτούσα» τον κ. Ερντογάν:
Πρώτον, πού θα πήγαινες για να είσαι και πρόεδρος, κύριε Ερντογάν, αν ξαναχάραζαν «τα σύνορα της καρδιάς τους», οι κατακτημένοι της απέραντης, έως την Ινδία, αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι μάλιστα καυχιούνται ότι είναι απόγονοί του; Ασφαλώς, κάπου εκεί από όπου ξεκίνησε ο πρόγονός του Μωάμεθ ο Πορθητής! Αυτό δεν είναι εν δυνάμει φόβος και μίσος;
Δεύτερον, πού θα ήσουνα σήμερα και μάλιστα πρόεδρος, κ. Ερντογάν, αν οι σημερινοί απόγονοι των Ρωμαίων καλούσαν «να ξαναχαράξουν τα σύνορα της καρδιάς τους», δηλαδή της απέραντης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Ασφαλώς, κάπου σε ένα μέρος από όπου ξεκίνησε τις κατακτήσεις του ο πρόγονός του ο Μωάμεθ ο Πορθητής! Κι αυτό δεν είναι εν δυνάμει φόβος και μίσος;
Τρίτον, πού θα ήσουνα σήμερα και μάλιστα και πρόεδρος, κ. Ερντογάν, αν οι σημερινοί κατακτημένοι από τους Τούρκους κάτοικοι της Ευρώπης και της Ασίας καλούσαν να «ξαναχαράξουν τα σύνορα της καρδιάς τους», της απέραντης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας; Ασφαλώς, κάπου εκεί από όπου ξεκίνησε ο Μωάμεθ ο Πορθητής. Αυτό δεν είναι πάλι εν δυνάμει φόβος και μίσος;
Προφανώς, με όλα αυτά που λέει ξεχνά ο κ. Ερντογάν ότι οι Τούρκοι είναι κατακτητές και όχι κατακτημένοι. Και είθισται «τα σύνορα της καρδιάς» να τα ξαναχαράζουν μόνον οι τελευταίοι. Και με αυτά που λέει, λεονταρίζων, ο κ. Ερντογάν δεν κάνει τίποτε άλλο από το «να ρίχνει νερό στο μύλο του εθνικισμού», τονίζαμε στο σχόλιο αυτό. Παρέθεσα το απόσπασμα αυτό του σχολίου διότι και πάλι επιλεκτικά προβλήθηκε ο φόβος και ο τρόμος του εθνικισμού!
Λίγες μέρες αργότερα και, συγκεκριμένα, στις 4 Νοεμβρίου 2016, διάβασα ότι o Τούρκος αρθρογράφος της «Χουριέτ» Μπουράκ Μπεκντίλ, ο οποίος είχε μάλιστα φυλακιστεί επί 20 μήνες για ένα σατιρικό δημοσίευμά του για τη διαφθορά στην Τουρκία, με άρθρο του «λαμπαδιάζει» τον «σουλτάνο του Βοσπόρου», όπως τον αποκαλεί, με τίτλο «Λοιπόν, κύριε Ερντογάν, η Κωνσταντινούπολη είναι ελληνική πόλη;»
Στο άρθρο αυτό, ο Τούρκος συνάδελφος απαντά στον κ. Ερντογάν ακόμα σκληρότερα από όσο εγώ στο παραπάνω σχόλιό μου, επικαλούμενος ιστορικά στοιχεία, ως εξής: «Τα εδάφη όπου βρίσκεται η χώρα του Ερντογάν ήταν κάποτε ελληνικά και εάν ο ίδιος θέλει να ψάξει πίσω στην ιστορία του τουρκικού έθνους, δεν θα πρέπει να κοιτάει προς την Δύση αλλά προ την Ανατολή…
Αποτελεί γεγονός ότι η επιθετική ρητορική πουλάει καλά στην Τουρκία και σε άλλες χώρες. Επιπλέον, είναι γεγονός ότι, ο λόγος του Ερντογάν έχει στόχο τον μέσο Τούρκο, τον πολίτη που μπορεί εύκολα να πειστεί από ελκυστικές φράσεις με εθνικιστικές αξιώσεις όπως "το ένδοξο παρελθόν μας", "κάποια μέρα θα αναβιώσουμε την αυτοκρατορία μας". Το γεγονός ότι η κοινωνική κατηγορία στην οποία απευθύνεται είναι ο μέσος Τούρκος, δεν αλλάζει το ότι ο ίδιος πιστεύει σε αυτά που λέει...
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η ρητορική του Τούρκου προέδρου, εκτός από το ότι δεν είναι λογική, διέπεται και από ασυνέπεια… Στην ίδια ομιλία, ο Ερντογάν αναφέρθηκε στα ελληνικά νησιά και στο Αιγαίο Πέλαγος. «Αυτά τα νησιά κάτω από τη μύτη μας ήταν δικά μας», είπε. «Σε αυτά τα νησιά υπάρχουν μνημεία μας, η ιστορία μας, τα τζαμιά μας. Αυτό είναι αλήθεια αλλά με την ίδια λογική θα μπορούσαν κάποιοι να έχουν αξιώσεις γι' αυτό που είναι σήμερα η Τουρκία…
Ξεχάστε τα αναρίθμητα μνημειακά και ιστορικά σημάδια στα εδάφη της Ανατολίας που ανήκουν στην προτουρκική εποχή, σημειώστε μόνο ότι η πατριαρχική μητρόπολη των ελληνορθόδοξων στην Κωνσταντινούπολη που οι οπαδοί του Ερντογάν με τόσο πάθος θέλουν να μετατρέψουν σε τζαμί, χτίστηκε το 537 μ. Χ., ή 816 χρόνια πριν χτιστεί το πρώτο τζαμί στην πόλη.
Επειδή ο Ερντογάν μιλά ουκ ολίγες φορές για τον «στόχο του 2071», συνδυάζοντας το με το 1071, το έτος που οριοθετείται η έλευση των Τούρκων στις περιοχές της Ανατολίας, παραδέχεται με λίγα λόγια ότι υπήρχαν μη τουρκικοί πολιτισμοί, τόποι λατρείας και ιστορίας στα εδάφη που είναι σήμερα η Τουρκία».
Εξ οικείων τα σκληρά βέλη σε ανιστόρητους, αλλά, ο Ερντογάν το βιολί του με τις δηλώσεις του για τον μακελάρη της Νέας Ζηλανδίας:
«Δημοσιοποιήθηκε και αυτό το ποταπό μανιφέστο του δολοφόνου και μας στοχοποιούν όλους τους Μουσουλμάνους, τη χώρα μας, το έθνος μας και εμένα προσωπικά.
Τι λέει; Δεν θα μας αφήσουν να περάσουμε δυτικά του Βοσπόρου, δηλαδή στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Αλλιώς τί θα γίνει; Θα έρθει στην Κωνσταντινούπολη και θα μας σκοτώσει όλους, θα μας διώξει από τα εδάφη μας και θα απαλλάξει την Αγία Σοφία από τους μιναρέδες. Πόθοι που κρατούν ζωντανούς στα κεφάλια και τις καρδιές τους.
Ο τρομοκράτης στη Νέα Ζηλανδία αποκάλεσε την Ιστανμπούλ "Κωνσταντινούπολη" και έγραψε ότι θέλει να διώξει τους μιναρέδες και να μετατρέψει την Αγία Σοφία. Όσο υπάρχει αυτό το έθνος, αυτή η ψυχή, αυτό το δέρμα δεν μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο».
Λοιπόν; Τι λέτε; Ακούσατε ποτέ ένα σημερινό Ρωμαίο, για παράδειγμα, να λέει ότι ο μισός τότε γνωστός είναι «εδάφη του»; Ας σταματήσει, επιτέλους, ο αλληθωρισμός στον εντοπισμό του εθνικισμού, των εθνικιστών και η επιλεκτική καταδίκη τους. Διότι, όλοι φταίνε, με τέτοιες εμπρηστικές δηλώσεις και συμπεριφορές, που η ανθρωπότητα θρηνεί συνεχώς εκατόμβες αθώων θυμάτων και έντρομη παρακολουθεί εφιαλτικά ολοκαυτώματα και γενοκτονίες.
Αυτά δεν προκαλούν φόβο και μίσος, όταν συνεχώς αναπαράγονται με δηλώσεις, απειλές και παραβιάσεις εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με απλούς θεατές τον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Ρωσία;
Και κάτι ακόμα: Σε όλο τον κόσμο, σε όλα σχεδόν τα κράτη όχι μόνο υπάρχουν και χτίζονται νέα τζαμιά για να προσεύχονται όλοι οι συνάνθρωποί μας. Μόνο ο κ. Ερντογάν αρνείται πεισματικά να γίνει ξανά εκκλησία ένα μνημείο παγκόσμιας πια πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς.
Είπαμε, όχι επιλεκτικές ευαισθησίες, ξορκισμοί, καταγγελίες και κατάρες…
