Την ανάγκη για βαθύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σε όλα τα επίπεδα για την αντιμετώπιση των καίριων προκλήσεων εξέφρασε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, Μανώλης Κεφαλογιάννης, σε αποκλειστική συνέντευξή του στη EurActiv.gr
της
Ειρήνης Σωτηροπούλου
Αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στις προτεινόμενες ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις του προέδρου Μακρόν, τις τρέχουσες εξελίξεις στην Καταλονία και τις συνέπειες των γερμανικών εκλογών για την ελληνική οικονομία.
Εντός του Οκτωβρίου πρόκειται να ξεκινήσει ο διάλογος για την ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας στην ΕΕ. Οι Βρυξέλλες αναφέρουν μια πρόταση «ειδικής σχέσης» με τη γείτονα χώρα. Τι ακριβώς περιλαμβάνει το ειδικό καθεστώς και ποιες θα είναι οι συνέπειες τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Ευρώπη;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μία αλά καρτ ένωση. Δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, είμαι λίγο Ευρώπη και λίγο Ανατολή. Δεν υπάρχει, θέλω σε τρία σημεία «ειδική σχέση» και σε άλλα τρία «κάνω ό,τι μου αρέσει». Ή είσαι με την Ευρώπη ή είσαι εκτός Ευρώπης. Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι απλώς μία ένωση «κοινής αγοράς» ή «ειδικής σχέσης» . Επιθυμεί να είναι μία πολιτική ένωση με σταθερούς δημοκρατικούς θεσμούς. Αυτό νομίζω θα το βιώσουμε κυρίαρχα και στη διαδικασία εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου και στην περίπτωση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας.
Η Τουρκία με ευθύνη της σημερινής ηγεσίας της απομακρύνεται πολιτικά και αξιακά από την Ευρώπη και τον ευρωπαϊκό δρόμο. Βαδίζει, σε μία πορεία αντιευρωπαικών θέσεων, ύβρεων και προκλήσεων. Σε μία πορεία που δεν συνάδει με τις Αρχές και τις Αξίες της Ευρώπης του Πολιτισμού και του Διαφωτισμού.
Η Τουρκία έχει πάρει έναν ολισθηρό δρόμο. Παρουσιάζει ένα σαφέστατο έλλειμμα Δημοκρατίας. Δείχνει -και δυστυχώς είναι- μία χώρα που ουδεμία σχέση έχει με το κράτος δικαίου που γνωρίζουμε στην Ευρώπη. Παραμένει, ένα κράτος που δεν σέβεται την ελεύθερη έκφραση, την ελευθεροτυπία, την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Ένα κράτος που φέρνει στο προσκήνιο την επαναφορά της θανατικής ποινής. Και σε ό,τι μας αφορά παραμένει ένα κράτος που δεν σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας και τα κυριαρχικά δικαιώματα των άλλων χωρών.
Όλα αυτά, λιγότερο ή περισσότερο προϋπήρχαν. Αλλά εντάθηκαν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016. Δυστυχώς, η Τουρκία απομακρύνεται από την Ευρώπη και ρέπει σε ένα ιδιότυπο αυταρχικό καθεστώς. Και ιδίως μετά τις συνταγματικές αλλαγές που υπερψηφίστηκαν στο πρόσφατο «συνταγματικό» δημοψήφισμα, σε ένα καθεστώς του «ενός ανδρός αρχή». Χωρίς τις δημοκρατικές ασφαλιστικές δικλείδες.
Όλα αυτά αποτυπώνονται με σαφήνεια και καθαρότητα στις Εκθέσεις Προόδου της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Δεν θα πάψουμε, όμως, ποτέ να έχουμε ανοικτές τις πόρτες για την Τουρκία ελπίζοντας σε ένα θετικό σοκ εκδημοκρατισμού από πλευράς της.
Σε πρόσφατη ομιλία του ο Γάλλος πρόεδρος έκανε λόγο για τη δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού στρατού και κοινού αμυντικού προϋπολογισμού. Πιστεύετε ότι είναι εύκολο να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο, λαμβάνοντας υπόψιν τις δαπάνες στην άμυνα;
Η Ευρώπη έχει προσφέρει δύο από τα σημαντικότερα αγαθά του ανθρώπου στους ευρωπαϊκούς λαούς τα τελευταία 70 χρόνια. Ειρήνη και Δημοκρατία. Η Ενωμένη Ευρώπη θεμελιώθηκε πάνω στα ερείπια και στα αποκαΐδια δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Με εκατομμύρια αθώα θύματα. Και σήμερα όλοι εμείς που ευτυχώς δεν βιώσαμε τους κατάμαυρους αυτούς καιρούς θεωρούμε την τεράστια προσφορά της δεδομένη. Αλλά δεν είναι δυστυχώς, αυτονόητη.
Ο Γάλλος πρόεδρος πριν μερικές μέρες στη Σορβόννη –ο συμβολισμός στην Πολιτική έχει πάντα πολύ μεγάλη σημασία- πραγματοποίησε μία βαθιά ευρωπαϊκή ομιλία. Παρουσίασε, το σχέδιό του για την Ευρώπη του αύριο, ένα σχέδιο που αγγίζει του οραματισμούς των ιδρυτών της Ένωσης. Και αγγίζει και όλους εμάς που θεωρούμε μονόδρομο την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Σε όλους εμάς που πιστεύουμε στην Ευρώπη. Σε μία Ευρώπη που πρέπει να αφήσει πίσω της και μακριά της τις πολιτικές του απομονωτισμού, των εθνικών εγωισμών, του λαϊκισμού. Και να προχωρήσει με γρήγορα βήματα σε όλα τα επίπεδα: οικονομικό, αμυντικό, πολιτιστικό και κοινωνικό. Να γίνει η Ευρώπη της μίας φωνής.
Η Ευρώπη πρέπει άμεσα να ολοκληρώσει τη νομισματική ένωση και σε οικονομική. Με κεντρικό οικονομικό σύστημα και κοινή οικονομική πολιτική, με κοινό προϋπολογισμό, με μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης σε ένα ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο.. Μία ευρωζώνη που θα αντιμετωπίζει ακαριαία τις οικονομικές κρίσεις. Μία Ευρώπη προσηλωμένη στην προστασία των κοινωνικά αδυνάμων.
Η Ευρώπη πρέπει άμεσα να προχωρήσει στη δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού, σε μία κοινή πολιτική σε θέματα άμυνας, ασφάλειας. Πολύ σημαντική στον τομέα αυτό η πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Ιούνιο για τη θεμελίωση ενός κοινού Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας. Η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει ενιαία εξωτερική πολιτική. Διεθνή λόγο, βαρύνουσας σημασίας.
Όλοι θέλουμε μία Ευρώπη με κοινά σύνορα που θα τα προστατεύει η ίδια. Και πρέπει να προχωρήσουμε άμεσα. Χωρίς καμία καθυστέρηση. Σε μία περισσότερη και ποιοτικότερη Ευρώπη που θα δώσει και μία ηχηρή απάντηση στα ρεύματα της μόδας, τον ευρωσκεπτικισμό και το λαϊκισμό. Σε όλους αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται «προοδευτικοί», αλλά παραμένουν βαθιά και μόνιμα οπισθοδρομικοί.
Πώς κρίνετε το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών; Ενδέχεται να υπάρξουν μεταβολές των πολιτικών συσχετισμών, που θα επηρεάσουν το ελληνικό πρόγραμμα;
Κάποιοι συνηθίζουν και δυστυχώς συνεχίζουν αδιόρθωτοι να διαβάζουν όχι τα γεγονότα και τις εξελίξεις αλλά αυτά που φαντάζονται και φαντασιώνονται ότι τους εξυπηρετούν και μπορεί να τους αποδώσουν μικροπολιτικά ή μικροκομματικά οφέλη. Εκλέγουν πριν τις εκλογές πρωθυπουργούς, καγκελάριους. Καθορίζουν, κατά το δοκούν, τις πολιτικές των άλλων χωρών. Και ασφαλώς, αλλάζουν, κάθε μέρα, την Ευρώπη και τον κόσμο.
Ελπίζω, όταν τελειώσουν με την παγκόσμια περιπλάνησή τους να ασχοληθούν με τα εγχώρια. Γιατί τις λύσεις στα ελληνικά προβλήματα δεν θα μας τις παράσχουν ή μη οι όποιοι πολιτικοί συσχετισμοί των γερμανικών ή των γαλλικών ή των βελγικών εκλογών. Μόνοι μας, θα πρέπει να βρούμε τις λύσεις. Να σχεδιάσουμε το αύριο της χώρας και η σημερινή κυβέρνηση, λόγω των ιδεοληπτικών της αγκυλώσεων δεν μπορεί να σχεδιάσει το αύριο, γιατί παραμένει κολλημένη στο χθες. Δεν μπορεί να βρει τις λύσεις γιατί δεν έχει καν αντιληφθεί το πρόβλημα. Επιμένει σε μία βαριά φορομπηχτική πολιτική. Που σκοτώνει την επιχειρηματικότητα και διώχνει τις επενδύσεις. Και εξαντλείται στο να στέλνει το δυσβάστακτο λογαριασμό των μέτρων που παίρνει στην εξαντλημένη ελληνική κοινωνία.
Η τρέχουσα κατάσταση στην Καταλονία εγκυμονεί κινδύνους για την αλληλεγγύη και ενότητα της ΕΕ σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι υπέρ της νομιμότητας και της σταθερότητας. Θεωρεί το δημοψήφισμα στην Καταλονία ένα αντισυνταγματικό δημοψήφισμα. Όπως, επίσης, δεν θεωρεί την έκφραση της οποιασδήποτε μορφής βίας σαν πολιτικό εργαλείο. Μοναδικό πολιτικό εργαλείο είναι ο διάλογος. Η βάση της Δημοκρατίας. Αλλά αν η Καταλονία επιθυμεί την ανεξαρτητοποίησή της από την Ισπανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ξεκαθαρίσει τη θέση της. Αυτομάτως τίθεται και εκτός της Ένωσης. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Σε αντίθεση με αυτό που ίσως κάποιοι πρεσβεύουν και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αυτό ενισχύει την ενότητα και την αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά επιτρέψτε μου να επισημάνω και κάτι ακόμη. Σε όλους αυτούς στο εσωτερικό μας που ακρίτως και αφρόνως στηρίζουν κάθε πιθανή και απίθανη «άσκηση επαναστατικής γυμναστικής».
Όταν, λοιπόν, υποστηρίζεις ένα αποσχιστικό δημοψήφισμα που δεν έχει ως βάση την κατάργηση του κράτους δικαίου, καθώς δεν καταπατάται κανένα δικαίωμα στην Καταλονία και δεν έχει τεθεί υπό διωγμό από κανέναν ούτε η καταλανική κουλτούρα ούτε η καταλανική παράδοση οφείλεις να έχεις τουλάχιστον σκεφτεί ότι τέτοιας μορφής στήριξη μπορεί να γυρίσει εις βάρος σου όταν στη συζήτηση μπουν δικά σου ζητήματα.
Το διατροφικό σκάνδαλο των μολυσμένων αυγών και η παραποίηση ευρωπαϊκών γεωγραφικών ενδείξεων από την Κίνα αποτέλεσαν ισχυρό πλήγμα για την ευρωπαϊκή οικονομία. Ακόμη, κεντρικό ζήτημα στην ατζέντα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Ποια είναι η θέση σας για τα ζητήματα αυτά και τελικά πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε και να βελτιώσουμε την ποιότητα των γεωργικών προϊόντων;
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι ένας από τους θεμέλιους λίθους της κοινής μας ευρωπαϊκής πορείας. Μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική που τα τελευταία 60 χρόνια κατόρθωσε να διασφαλίσει τη διατροφική επάρκεια των ευρωπαίων πολιτών με υψηλής ποιότητας τρόφιμα, να αμβλύνει τις εισοδηματικές διαφορές μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών και να στρέψει την παραγωγή σε πιο αειφόρα και φιλικά προς το Περιβάλλον μονοπάτια.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα με ένα κείμενο θέσεων που υιοθετήθηκε ομόφωνα βάζει όπως πάντα τον Πρωτογενή Τομέα στο κέντρο της πολιτικής του και θέτει πρώτο σε όλη την Ευρώπη τους στόχους για το μέλλον της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που αποτελεί αναμφισβήτητα ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα. Στο τελικό κείμενο θέσεων που ψηφίστηκε στις 4 Σεπτεμβρίου στην Κοπεγχάγη, οι προτάσεις της ΝΔ που εισηγήθηκα έγιναν ομόφωνα αποδεκτές.
Οι προτάσεις μας ήταν μεταξύ άλλων σε θέματα όπως η διασύνδεση του αγροτικού τομέα με άλλους οικονομικούς τομείς, όπως ο τουρισμός, η ενίσχυση της εγκατάστασης νέων αγροτών με προγράμματα εκπαίδευσης, δια βίου μάθησης καθώς και η προστασία των συμφερόντων των παραγωγών και των προϊόντων μας με ονομασία προέλευσης κατά τη σύναψη των νέων διεθνών εμπορικών συμφωνιών.
Κάθε διατροφικό σκάνδαλο, όπως και το πρόσφατο με τα μολυσμένα με το εντομοκτόνο Fipronil αυγά σίγουρα αποτελεί ένα πολύ σοβαρό κίνδυνο για την υγεία των καταναλωτών, που πρέπει με κάθε μέσο να προστατεύσουμε αποτελεσματικά. Σε σχετική ερώτηση που έχω καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τόνισα αφενός την ανάγκη ενημέρωσης και προστασίας τόσο των Ελλήνων και Ευρωπαίων καταναλωτών, όσο και της αυγοπαραγωγού πτηνοτροφίας και αφετέρου την επιτακτική ενεργοποίηση όλων των απαραίτητων μηχανισμών ελέγχου.