του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Την εβδομάδα που πέρασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δια του προέδρου της Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ και του επικεφαλής εκπροσώπου Τύπου Μαργαρίτη Σχοινά, διαβεβαίωσε σε υψηλούς τόνους ότι η έξοδος από το μνημόνιο πάει μια χαρά. Ως εκ τούτου, οι αγορές μπορούν να είναι ήσυχες.
«Η Ευρώπη είναι στο πλευρό της Ελλάδας και το ελληνικό χρέος σε ποσοστό 80% και πλέον είναι στα χέρια της ευρωπαϊκής οικογένειας και όχι σε hedge funds και άλλα εξωχώρια κέντρα», δήλωσε ο Μαργαρίτης Σχοινάς μιλώντας τόσο στην Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ), όσο και στην παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου για την Ευρώπη του οργανισμού διαΝΕΟσις. Επίσης, ο εκπρόσωπος Τύπου της Επιτροπής επεσήμανε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάθε λόγο να στηρίξει την Ελλάδα, γιατί πιστεύει ότι στην παρούσα φάση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι η χώρα μας μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις. «Για πολλούς λόγους, η Ελλάδα είναι ανάγκη να συμμετέχει στον κεντρικό ευρωπαϊκό πυρήνα», τόνιζε ο Μαργ. Σχοινάς. Εκφράζει δε, κατά την εκτίμησή μας, και την γενικότερη άποψη της Επιτροπής.
Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η Επιτροπή, και όχι μόνον, επιθυμεί το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα να γίνει περισσότερο συναινετικό, ώστε η χώρα να μπορέσει να πραγματοποιήσει και σε βάθος μεταρρυθμίσεις. Αρκετοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, καθώς και ηγέτες, πιστεύουν ότι δύο νέοι πολιτικοί όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας μπορούν να δημιουργήσουν τις ευνοϊκές προϋποθέσεις ώστε η Ελλάδα να απαλλαγεί από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος και να ανοίξει μία νέα σελίδα στις σχέσεις της με την Ευρώπη.
Μία Ευρώπη, εξάλλου, που και αυτή καλείται να αλλάξει αν θέλει να ανταποκριθεί στις νέες γεωπολιτικές και γεωοικονομικές συνθήκες της ψηφιακής και πολυπολικής εποχής μας.
Στην βάση αυτής της συλλογιστικής, κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θεωρούν ολίσθημα ολκής την από την πλευρά του περιβάλλοντος Τσίπρα ανακίνηση του «σκανδάλου» Novartis και την εμπλοκή σε αυτό δύο πρώην πρωθυπουργών και οκτώ πρώην υπουργών, εκ των οποίων ο ένας είναι σήμερα και ο Έλληνας Επίτροπος στην ΕΕ.
Οι εταίροι μας ανησυχούν επίσης και από τις, σιωπηρές για την ώρα, αντιπαραθέσεις που έχουν ξεσπάσει στο εσωτερικό του Σύριζα, όπου οι μισοί και πλέον βουλευτές του βλέπουν εαυτούς εκτός της προσεχούς Βουλής και παράλληλα ανησυχούν από την προσπάθεια που καταβάλλουν οι Αλέξης Τσίπρας, Νίκος Παππάς και Αλέκος Φλαμπουράρης να δημιουργήσουν ένα προσωποπαγές κεντροαριστερό κόμμα, απολύτως ελεγχόμενο από τους τρεις.
Είναι γνωστό ότι, από τις ευρωεκλογές τού 2014, όταν ο Αλ. Τσίπρας ήταν υποψήφιος της ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Επιτροπής, ο Νίκος Παππάς επεδίωκε να φέρει τον Σύριζα όσο κοντύτερα μπορούσε στην σοσιαλδημοκρατία. Σήμερα η προσπάθεια αυτή έχει εγκαταλειφθεί. Αυτό που ενδιαφέρει τους Τσίπρα, Παππά και Φλαμπουράρη είναι να καθιερωθεί ο Σύριζα ως κυρίαρχος πολιτικός σχηματισμός στον ελληνικό κεντροαριστερό χώρο και να κόψει τον δρόμο της ΝΔ προς την κατεύθυνση αυτή.
Την προσπάθεια αυτή του Αλέξη Τσίπρα στηρίζουν τόσον οι Γάλλοι, οι Βέλγοι και οι Ιταλοί σοσιαλιστές, όσο και μία αντιμητσοτακική πτέρυγα της ΝΔ, η οποία δεν αντέχει τις καλές σχέσεις του προέδρου του κόμματος με το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ.
Όλα δείχνουν έτσι ότι οι προσεχείς 12 μήνες θα είναι εξαιρετικά ρευστοί στην χώρα μας, αλλά και επικίνδυνοι. Η αποκαλούμενη μεταμνημονιακή εποχή δεν θα είναι καθόλου εύκολη, παρά τα όσα λένε οι κυβερνητικοί κύκλοι. Μαθαίνουμε από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ότι θα γίνεται αξιολόγηση τέσσερις φορές τον χρόνο. Μαθαίνουμε επίσης ότι ελεγκτές θα έρχονται κατά καιρούς και θα επιβλέπουν τα έσοδα και έξοδα του κράτους, άρα θα παρακολουθούν την πορεία της οικονομίας από όλες τις πλευρές της.
Αποκαλύπτουμε στο επίπεδο αυτό ένα σημαντικό κοινοτικό non paper στο οποίο προβάλλονται οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην δημόσια διοίκηση, την απονομή δικαιοσύνης, στο ασφαλιστικό και στην εκπαίδευση, ώστε η οικονομία να πιάσει έως και 3%-4% ρυθμούς ανάπτυξης. Δυστυχώς όμως οι προτάσεις αυτές παραμένουν «νεκρό γράμμα» για την ώρα, με την αιτιολογία ότι, αν εφαρμοσθούν, τότε ο Σύριζα ως αντιπολίτευση δεν θα έχει λόγο ύπαρξης –διότι, με άλλα λόγια, θα έχει προετοιμάσει το έδαφος για μία πετυχημένη πορεία της νέας κυβέρνησης.
Είναι σαφές λοιπόν ότι η χώρα έχει σημαντικό δρόμο μπροστά της και δεν γνωρίζουμε κατά πόσον πολύς κόσμος καταλαβαίνει πώς και γιατί φτάσαμε εδώ που είμαστε.
