του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Γιατί ο Γάλλος πρόεδρος στη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής του στη Δανία αναφέρθηκε στον Λούθηρο, στη Μεταρρύθμιση και στους Γαλάτες που αντιστέκονται στο καινούργιο; Προφανώς ήθελε να δείξει στους οικοδεσπότες του, ότι η θεσμική του κυριαρχία στην ΕΕ, δεν θα αμφισβητούσε βασικές αρχές της προτεσταντικής αντίληψης για την ύπαρξη και την οικονομική διαχείριση.
Πολύ απλά, όπως προκύπτει από τη σύνθεση της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυτή η τελευταία είναι μακρονοκεντρική, αλλά με αρκετές δόσεις καλβινισμού, που θα εξισορροπούν ολισθηρές καταστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποπνέει γαλλικό άρωμα και σίγουρα ανταποκρίνεται στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του Γάλλου προέδρου. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Ο νέος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, πρώην Βέλγος πρωθυπουργός, Σάρλ Μισέλ είναι γαλλοτραφής, φιλικός προς τον Γάλλο πρόεδρο, φιλελεύθερος και ευρωπαϊστής.
Το ίδιο ισχύει και για τον Ισπανό σοσιαλιστή Γιοζεπ Μπορέλ, Ισπανο υπουργό Εξωτερικών, που αναλαμβάνει τη θέση του Ύπατου Αντιπροσώπου για τις Εξωτερικές Σχεσεις της Ε.Ε. Φιλική προς τον Γάλλο πρόεδρο είναι και η Δανέζα αντιπρόεδρος της Επιτροπής Μαργκρέτε Βεστάγκερ, η οποία διατηρεί το χαρτοφυλάκιο του ανταγωνισμού, αλλά προστίθεται σ΄αυτό και το αντίστοιχο της ψηφιακής οικονομίας.
Έτσι, η Δανέζα Επίτροπος αναμένεται να έχει σκληρές αντιπαραθέσεις με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ, με τον οποίο έχει ήδη ανοίξει παρτίδες, φορολογώντας τους Αμερικανούς γίγαντες της υψηλής τεχνολογίας. Πολιτική Μακρόν στην οικολογία αναμένεται να ακολουθήσει και ο Ολλανδός σοσιαλδημοκράτης αντιπρόεδρος της Επιτροπής Φρανς Τίμμερμαν στόχος του οποίου θα είναι η Ευρώπη του 2050 να μην έχει αποτύπωμα άνθρακα.
Ελάχιστα απέχει από τις θέσεις του Εμμ. Μακρόν και ο Λεττονός Χριστιανοδημοκρατης Επίτροπος Βάλντις Ντομπρόβσκις που θα έχει την ευθύνη των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών υποθέσεων της Ε.Ε.
Οι επιλογές των παραπάνω προσώπων δίνουν μια έντονη πολιτική διάσταση στη νέα Επιτροπή, η οποία φαίνεται να είναι και η πιο φιλοευρωπαϊκή των είκοσι τελευταίων ετών.
Παράλληλα, το τρίο που προαναφέραμε, μαζί με την Γερμανίδα πρόεδρο της Επιτροπής Ούρσουλα Φον ντερ Λέγιεν, είναι αυτό που στις τελευταίες ευρωεκλογές κατάφερε να επιτύχει επιδόσεις που κανείς δεν περίμενε. Ας σημειωθεί επίσης ότι φιλικοί προς τον Εμμ. Μακρόν είναι βέβαια η Γαλλίδα Επίτροπος και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Σύλβια Γκουλαρ, αρμόδια για την άμυνα… και την ενιαία αγορά, όπως και ο Ιταλός Πάολο Τζεντιλόνι, πρώην κεντροαριστερός πρωθυπουργός, που αναλαμβάνει τις δημοσιονομικές υποθέσεις της Ε.Ε. Όσο για τον Έλληνα αντιπρόεδρο της Επιτροπής κ. Μαργαρίτη Σχοινά, όσοι τον γνωρίζουν καλά, δύσκολα θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την ευρωπαϊκή του συνείδηση, την τεχνοκρατική του εμπειρία αλλά και τις επικοινωνιακές του ικανότητες.
Εξάλλου, αυτές οι τελευταίες, προφανώς έπαιζαν σημαντικό ρόλο κατά την εκτίμησή μας τόσο στην απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να τον προτείνει για Επίτροπο όσο και στην επιλογή της προέδρου φον ντερ Λέγιεν να του δώσει μια από τις πιο σημαντικές αντιπροεδρίες. Στο πλαίσιο αυτό εξάλλου, ο Έλληνας αντιπρόεδρος θα έχει να διαχειριστεί την «καυτή πατάτα» του μεταναστευτικού προβλήματος, το οποίον σε μεγάλο βαθμό είνανι και μια από τις… μεγάλες πηγές του ευρωπαϊκού λαϊκισμού.
Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι η νέα Επίτροπή έχει έντονο πολιτικο χαρακτήρα. Επιδιώκει ετσι, περισσότερη γεωπολιτική αυτονομία για την Ε.Ε., περισσότερο «πράσινη» και φερέγγυα οικονομία, βαθύτερες πολιτικές δομές, καλύτερη συνοχή και περισσότερο «ρεαλισμό» στην πορεία της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης προς τις φιλελεύθερες αξίες.
Είτε αυτό αρέσει λοιπόν είτε όχι, ο Γάλλος πρόεδρος είναι το κυρίαρχο πρόσωπο στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνη και ως φαίνεται η κυρία φον ντερ Λέγιεν θα αποδειχθεί σοβαρή σύμμαχος του. Για τη δε Ευρώπη, με την κυρία Λαγκάρντ επίσης στην κεφαλή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είναι ηλίου φαεινότερον ότι μια νέα εποχή έχει ήδη δρομολογηθεί. Μήπως είναι αυτή μιας νέου τύπου λουθηριανής Μεταρρύθμισης; Καλή ερώτηση.
