του Αντώνη Τριφύλλη*
Στην ομιλία της κ. Μέρκελ πριν ενάμιση χρόνο στο Χάρβαρντ, η απερχόμενη καγκελάριος καταχειροκροτούμενη από χιλιάδες απόφοιτους και ακαδημαϊκούς του Πανεπιστημίου, έδινε την εντύπωση μια απογοητευμένης πολιτικού. Οι αξίες στις οποίες στήριζε την εσωτερική της δύναμη, έδειχναν να καταρρέουν. Οι αξίες αυτές που στηρίζονται σε αυτό που λέμε φιλελεύθερη δημοκρατία, είχαν από τότε αρχίσει να υπονομεύονται από πολιτικούς. Οι συμβουλές της, είχαμε γράψει σε σχετικό άρθρο στο ‘’ΒΗΜΑ’’, μπορούν να συμπυκνωθούν σε πέντε φράσεις. ‘’Η δημοκρατία και ελευθερία δεν είναι δεδομένες, Δεν πρέπει να αντιδρούμε αυθόρμητα, όταν αντιμετωπίζουμε προκλήσεις. Οφείλουμε να σωπαίνουμε, να σκεφτόμαστε και μετά να δίνουμε λύσεις. Οι ηγέτες πρέπει να μιλούν με ειλικρίνεια και να μην παρουσιάζουν τις αλήθειες ως ψέματα και τα ψέματα ως αλήθειες. Να σκεφτόμαστε παγκόσμια (globaly), γιατί οι προκλήσεις είναι παγκόσμιες (Μεταναστευτικό, πόλεμοι και τρομοκρατία, κλιματική αλλαγή). Τα ανοιχτά σύνορα, η παγκοσμιοποίηση, είναι πηγή ευημερίας. Ο προστατευτισμός, όχι’’ .Και τέλειωσε με την παρότρυνση: «Γκρεμίστε τα τείχη της άγνοιας και της στενοκεφαλιάς, γιατί τίποτε δεν πρέπει να μείνει όπως είναι».
Σε πρόσφατο άρθρο του ο αντικαγκελάριος της συγκυβέρνησης με το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα Ζίγκμαρτ Γκάμπριελ, κάλεσε την Γερμανία να ανταποκριθεί στην κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την απόσυρση των ΗΠΑ από την ηγεμονική της θέση στην παγκόσμια τάξη, τον ρόλο της Κίνας στην διεκδίκηση της θέσης που της αξίζει στον νέο κόσμο και της Ρωσίας που επιδιώκει έναν πιο εξωστρεφή ενεργό ρόλο στον κενό που αφήνουν οι ΗΠΑ.
Σύμφωνα, πάντα με τον κ. Γκάμπριελ, πέντε προκλήσεις καλείται να διαχειριστεί η Γερμανία. Την αύξηση του προϋπολογισμού για τις ένοπλες δυνάμεις της στο 2% του ΑΕΠ. Την αναθεώρηση της σχέσης με τις ΗΠΑ, που για την είναι απορροφημένες στις σχέσεις της με την Κίνα, αλλά και στην απόφασή της να επικεντρωθεί στην περιοχή του Ειρηνικού. Τις τριβές που προκαλούν οι επιλογές της για το μέλλον της ενεργειακής πολιτικής- Nordstream 2, LNP-. Το γεγονός ότι η Κίνα δεν μπορεί να συνεχίζει να παίζει με δικούς της κανόνες στο παγκόσμιο εμπόριο, και τέλος τον ρόλο της Ευρώπης στον ευρύτερο κόσμο.
Για το τελευταίο διαπιστώνει ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε πορεία αποδυνάμωσης. Πόλεμοι και συγκρούσεις που διεξάγονται στην γειτονία αποφασίζονται από τρίτους. Και το ΝΑΤΟ είναι αποδυναμωμένο- εγκεφαλικά νεκρό κατά Μακρόν. Ο στρατηγός Χάστιγκς Ισμέι, συνεχίζει ο κ. Γκάμπριελ, στρατιωτικός σύμβουλος του Τσόρτσιλ κατά την διάρκεια του πολέμου, υπήρξε ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ. Σε ερώτηση τι μπορεί να περιμένει η Ευρώπη από την βορειοατλαντική συμμαχία, απάντησε αστειευόμενος(;). ‘’Να κρατήσει τους Ρώσους μακριά από την Ευρώπη, τους Αμερικανούς εντός αυτής και να συγκρατεί τους Γερμανούς’’. Η αμερικανική ομπρέλα δεν είναι πια εδώ. Και ο ρόλος του ΝΑΤΟ όπως λειτουργεί σήμερα, είναι υπό αναθεώρηση. Η Ένωση πάλι παρέχει μεν μια ομπρέλα οικονομικής προστασίας, αλλά αυτό δεν αρκεί στις μνήμες και τις φοβίες που ξυπνούν από το παρελθόν. Αν ανατραπούν οι ισορροπίες του προϋπολογισμού, θα χαθεί μια βασική συγκολλητική ουσία των 27.
Συγκρίνοντας τις ομιλίες των δυο Γερμανών πολιτικών, μπορούμε κατανοήσουμε τις εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας, με αποκορύφωμα την παραίτηση της διαδόχου της κ. Καρτενμπάουερ από το πόστο της ηγεσίας του κόμματος και της υποψηφιότητάς για την Καγκελαρία και η σχεδόν βέβαιη απομάκρυνση της κ. Μέρκελ από την Καγκελαρία μετά την εκλογή του διαδόχου της από το κόμμα της.
Η παρότρυνση της Καγκελαρίου για ‘’ανοιχτά σύνορα’’ και ‘’παγκοσμιοποίηση’’ και -ανοιχτά μυαλά-, δεν έπιασε τόπο. Η επιστροφή του οικονομικού εθνικισμού και της διάλυσης της πολυμερών συνεργασιών εκπροσωπούνται σήμερα από την χώρα που της επέβαλε μετά τον πόλεμοι. Τις ΗΠΑ. Τελευταίο οχυρό είναι η Ευρώπη των 27. Και όπως σαφώς αναφέρει ο κ. Γκάμπριελ, ο ρόλος της Ευρώπης στην παγκόσμια σκηνή είναι αποδυναμωμένος, όχι μόνο από την τάση την διεθνή, όχι μόνο από τις εσωτερικές έριδες στα πλαίσια της Ε.Ε., αλλά και γιατί οι προϋποθέσεις που θέτει για να μην περιθωριοποιηθεί η Ε.Ε. , στοιχίζουν πολύ. Τόσο πολύ, που η μεγαλύτερη οικονομική δύναμή της δεν αντέχει να τις αναλάβει.
Απόδειξη αυτού του ισχυρισμού είναι η καθυστέρηση της συμφωνίας για τον κοινοτικό πολυετή προϋπολογισμό της Ένωσης κατά ένα και πλέον έτος από τον χρόνο που ήταν αναγκαίος για την ομαλή λειτουργία της Ένωσης.
Φαίνεται λοιπόν ότι η Γερμανία βρίσκεται σε σταυροδρόμι επιλογών και αυτός είναι ο λόγος της αποτυχίας της έκτακτης συνόδου κορυφής που συγκάλεσε ο Πρόεδρος της Ε.Ε. Σαρλ Μισέλ, για την κατάρτιση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (MFF) υποβάλλοντας συμβιβαστικές προτάσεις. Τα ‘’στρατόπεδα’’ που συγκρούονται για το ύψος του, την κατανομή των πόρων και την κάλυψη των νέων φιλόδοξων πολιτικών για την Ασφάλεια, την κλιματική αλλαγή και την ψηφιακή ανατροπή δεν υποχώρησαν από τις θέσεις τους.
Σε άλλες εποχές η Γερμανία και η Γαλλία θα είχαν λύσει το πρόβλημα. Όμως η κ. Μέρκελ δεν θέλησε να αναλάβει τις ευθύνες της, επιβεβαιώνοντας ότι βρισκόμαστε σε μια υπαρξιακή κρίση του βασικού πυλώνα της Ένωσης.
Από όλα αυτά είναι φανερό ότι στην πράξη η Ευρώπη βρίσκεται στην κορύφωση της δικής της υπαρξιακής κρίσης. Και θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και θυσίες και από τους πλούσιους και από τους φτωχούς για να διατηρήσει τον ρόλο της στον Κόσμο ως εκφραστή της φιλελεύθερης Δημοκρατία και ως εγγυητή της ευημερίας των λαών της και των κοινωνικών κατακτήσεων του.
*πρώην στέλεχος της Ε.Ε. , μέλος του Ε.Σ. της διαΝΕΟσις
