ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΑΝΤΙ-ΕΥΡΩ ΚΟΜΜΑ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Αυτή την φορά η κατάσταση είναι όντως πολύ σοβαρή. Ένα νέο κόμμα κάνει την εμφάνισή του στην γερμανική πολιτική σκηνή και απαρτίζεται από οικονομολόγους, νομικούς και χριστιανοδημοκράτες πολιτικούς οι οποίοι πιστεύουν στην διάλυση της ευρωζώνης –πριν αυτή, λένε, διαλύσει την Γερμανία. Το νέο κόμμα θα φέρει τον τίτλο «Εναλλακτική για την Γερμανία» και βασική του φιλοσοφία είναι η έξοδος της Γερμανίας από την ευρωζώνη και η επιστροφή στο γερμανικό μάρκο, ή σε άλλο νόμισμα στο οποίο θα συμμετέχουν η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φινλανδία και όποια άλλη χώρα συμμερίζεται τις γερμανικές θέσεις για την ανταγωνιστικότητα, την δημοσιονομική πειθαρχία και τον περιορισμό του κρατικού δανεισμού.

«Η είσοδός μας στην ευρωζώνη και η υιοθέτηση του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος αποδεικνύεται μοιραίο λάθος, το οποίο διακυβεύει την ευημερία μας. Τα παλαιά κόμματα, όχι μόνον δεν καταλαβαίνουν τα λάθη που έκαναν αλλά συνεχίζουν να τα μεγαλώνουν», τονίζει ο κ. Χανς-Όλαφ Χένκελ, πρώην πρόεδρος της Ένωσης Γερμανικών Βιομηχανιών και γνωστός ευρώφιλος. «Στην επαγγελματική μου ζωή έκανα το σοβαρότερο λάθος στηρίζοντας πριν κάποια χρόνια το ευρώ», προσθέτει ο Γερμανός βιομήχανος –που έχει ιδιαίτερο βάρος στην γερμανική πολιτική και οικονομική ζωή.

«Η έξοδός μας από το ευρώ είναι πλέον αδήριτη ανάγκη. Οι διαφορές μεταξύ Βορρά και Νότου είναι ο καρκίνος της Ευρώπης, η οποία αυτοκαταστρέφεται. Οι μεσογειακές χώρες μπορούν να διατηρήσουν το ευρώ, να το υποτιμήσουν και να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τα χρέη τους. Ίσως έτσι υποχωρήσει η απειλή της χρεοκοπίας για τις χώρες αυτές», τονίζει ο καθηγητής Οικονομίας Μπερντ Λούκε, που είναι και ηγετικό στέλεχος του νέου κόμματος. «Όταν βλέπουμε τους Ιταλούς να ψηφίζουν τον Γκρίλλο και να αδιαφορούν για το υπέρογκο χρέος τους και την αντιμετώπισή του, δεν καταλαβαίνω γιατί οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα πρέπει να τους τείνουν χείρα βοηθείας», λέει από την πλευρά του ο Γερμανό οικονομολόγος Κουρτ Χέϋζελ, μέλος του νέου κόμματος.

«Οι ιταλικές εκλογές αποδεικνύουν τους πραγματικούς κινδύνους που διατρέχει το ευρώ. Στον βαθμό που η αποπληρωμή των υπέρογκων χρεών του ευρωπαϊκού Νότου εξαρτάται από τις πολιτικές αποφάσεις των λαών τους και τις εκλογικές τους επιλογές, κάτι δεν πάει καλά», τονίζει ο δημοσιογράφος Χορστ Κέλλερ, σχολιαστής στο γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι ZDF. Εξάλλου, από τελευταία δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό του καναλιού, προκύπτει ότι το 69% των Γερμανών πιστεύει ότι το ευρώ είναι καταστροφικό για την οικονομία και το 49% τάσσεται υπέρ της εξόδου της Γερμανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με βάση τις παραπάνω πολιτικές εξελίξεις στην Γερμανία, αρκετοί Ευρωπαίοι παρατηρητές επισημαίνουν ότι, αφ’ ενός, η Ευρώπη έχει ήδη μπει σε έναν εξαιρετικά ολισθηρό δρόμο και, αφ’ ετέρου, η Γερμανίδα καγκελάριος κυρία Α.Μέρκελ στις εκλογές του προσεχούς Σεπτεμβρίου αντιμετωπίζει πλέον πολύ σοβαρά το φάσμα της ήττας. Και τούτο διότι το νέο κόμμα μπορεί να πετύχει ένα εκλογικό σκορ γύρω στο 10%, ποσοστό που κατά κύριο λόγο θα προέρχεται από τον χριστιανοδημοκρατικό χώρο. Συνεπώς, μπορεί να προκύψει μία αρκετά μπερδεμένη πολιτική κατάσταση για την Γερμανία μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, με τους Σοσιαλδημοκράτες να είναι εκ νέου πρώτο κόμμα αλλά χωρίς την δυνατότητα να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. «Οι Σοσιαλδημοκράτες», μάς λέει ο συνάδελφος Α.Φρούκτμαν, «με την Ατζέντα 2010 κατάφεραν να ισχυροποιήσουν την γερμανική οικονομία κάνοντας μεταρρυθμίσεις που εν τέλει τούς κόστισαν την εξουσία. Υπό τις συνθήκες αυτές, η επάνοδός τους στην εξουσία θα οδηγήσει σε ακόμα περισσότερες μεταρρυθμίσεις».

Αυτές τις τελευταίες υπαινίχθηκε ξεκάθαρα ο Σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος κ.Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος, σε συνέντευξή του στην εφημερία Μπιλντ, είπε ότι στον νέο και πολύ ανταγωνιστικό κόσμο μας η Γερμανία πρέπει να διατηρήσει την θέση της, προς όφελος όχι μόνον του λαού της αλλά και της Ευρώπης. Αυτά τα λόγια του πρώην καγκελάριου –ο οποίος, στην ουσία, με το πρόγραμμα Ατζέντα 2010 είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε τις συνθήκες για την εκτίναξη της γερμανικής οικονομίας– σημαίνουν πολλά, κατά την γνώμη μας, για τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Κατά κύριο δε λόγο οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, αναφορικά με την δημοσιονομική πειθαρχία και την πολιτική διαχείριση των δημοσίων χρεών, η Γερμανία δεν πρόκειται να βάλει πολύ νερό στο κρασί της.

Εξάλλου, είναι αμφίβολη και η πορεία του ευρώ αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποφασίσει να προχωρήσει και προς την οικονομική της ένωση, μετά την δεκαετή νομισματική της ενοποίηση.

Κατά τα λοιπά, ερώτημά μας είναι: οι κραυγάζοντες κατά της Γερμανίας, αν η τελευταία αποχωρήσει από την ευρωζώνη, από ποιους θα δανείζονται και με τί επιτόκια;