του Νίκου Παυλονάσιου*
Επισιτιστική κρίση, δύο λέξεις που τις ακούγαμε τον τελευταίο καιρό πριν ακόμη ξεκινήσει ο πόλεμος. Δύο λέξεις που δεν περιμέναμε να μπουν στη ζωή μας, αλλά δυστυχώς μας έχουν χτυπήσει την πόρτα, όχι τόσο έντονα τη δεδομένη στιγμή, αλλά μελλοντικά -κάτι που απεύχομαι- η επισιτιστική ασφάλεια θα κλονίζει τις ζωές μας. Η πρόσβαση όλων σε επαρκή, ασφαλή, θρεπτικά και βιώσιμα τρόφιμα είναι ένας από τους στόχους της στρατηγικής «Από το αγρόκτημα στο πιάτο» που βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο δεν ξέρω κατά πόσο η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική θα μπορέσει να εφαρμοστεί από το 2023 με όσα βιώνουμε λόγω ΰονίά-19 και λόγω πολέμου.
Η χώρα μας, δυστυχώς, είναι απροετοίμαστη έναντι μιας επισιτιστικής κρίσης, εξαιτίας παθογενειών πολλών ετών και μη χάραξης στρατηγικής, λόγω έλλειψης εθνικής πολιτικής στον πρωτογενή τομέα και όχι μόνο. Τον πρωτογενή τομέα τον έχουν βάλει στην άκρη εδώ και χρόνια και παρά τις φωνές αυτών που ξέρουν και προειδοποιούσαν και προειδοποιούν, δυστυχώς ακόμη το κράτος κωφεύει.
Φτάσαμε στο σημείο οι κτηνοτρόφοι μας να αδυνατούν να συντηρήσουν τα ζώα τους λόγω του μεγάλου κόστους ζωοτροφών, με αποτέλεσμα αυτά να πεθαίνουν ή να αναγκάζονται να τα σφάζουν νωρίς ή να τα πωλούν σε εξευτελιστικές τιμές. Το ίδιο συμβαίνει και με τη φυτική παραγωγή, όπου χωράφια θα μείνουν ακαλλιέργητα λόγω κόστους παραγωγής και έλλειψης ρευστότητας. Και όσες καλλιέργειες σπαρθούν, δεν θα αποφέρουν μεγάλες παραγωγές, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Η αύξηση των τιμών των εισροών (λιπάσματα, ρεύμα, πετρέλαιο) για τις καλλιέργειες είναι αποτρεπτική.
Εύχομαι να μη φτάσει η ώρα που το πρόβλημα δεν θα είναι μονάχα η υψηλή τιμή των τροφίμων, αλλά η έλλειψή τους. Νέοι αγρότες που έκαναν αίτηση στην τελευταία προκήρυξη προβληματίζονται αν θα μπορέσουν να επιτύχουν τους στόχους τους μέσα σε όλο αυτό το ασαφές περιβάλλον που ζούμε και το αβέβαιο μέλλον. Είναι μεγάλη πρόκληση για εμάς να σταθούμε και να παράγουμε προϊόντα διατροφικής αξίας ώστε να μη λείψει από κανέναν η τροφή.
0 αγροτικός κόσμος έχει αποδείξει ότι στους δύσκολους καιρούς πάντα είναι αυτός που στηρίζει τη χώρα, συνεχίζοντας να παράγει. Και είμαστε ικανοί να παράγουμε τα πάντα. Οι μεγαλύτεροι αγρότες υποστηρίζουν ότι πρέπει να ενεργοποιηθεί η Κεντρική Υπηρεσία Διαχείρισης Εγχώριας Παραγωγής, η οποία αποθήκευε και διακινούσε αγροτικά προϊόντα υπό κανονικές συνθήκες, αλλά μπορούσε να παρεμβαίνει όταν απαιτούνταν, με τα τεράστια αποθέματα.
Χρειάζονται λύσεις γρήγορα. Βιώνουμε μία πολύ δύσκολη περίοδο, κατά την οποία η γεωργία είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ, αλλά ταυτόχρονα απειλείται και η επιβίωση αγροτών και κτηνοτροφών. Πρέπει να δούμε την αυτάρκεια της χώρας. Σε πολλές περιπτώσεις η αύξηση των τιμών των τροφίμων είναι τεχνητή, από τους χιλιάδες μεσάζοντες που αλωνίζουν την αγορά και κερδοσκοπούν.
Πρέπει επιτέλους να υπάρξει εθνική πολιτική που να εξασφαλίζει εθνικά αποθέματα, που να εξασφαλίζει την αγροτική παραγωγή της χώρας. Η συνειδητοποίηση της κατάστασης και η σοβαρότητα πιάνουν πάτο δυστυχώς και μιλάω για όλα αυτά τα χρόνια που μας έφεραν σε αυτό το σημείο. Έχουμε προτείνει λύσεις σε όλα τα καυτά θέματα που μας απασχολούν, που είναι αγκάθια στην παραγωγή. Επιτέλους, και οι 300 της Βουλής πρέπει να δούνε σοβαρά τον πρωτογενή τομέα.
*Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών
Προτεραιότητα η αυτάρκεια της χώρας
Επισιτιστική κρίση, δύο λέξεις που τις ακούγαμε τον τελευταίο καιρό πριν ακόμη ξεκινήσει ο πόλεμος
«0 αγροτικός κόσμος έχει αποδείξει ότι στους δύσκολους καιρούς πάντα είναι αυτός που στηρίζει τη χώρα, συνεχίζοντας να παράγει. Και είμαστε ικανοί να παράγουμε τα πάντα.»