του N. Peter Kramer
Την περασμένη εβδομάδα, ο Α’ Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Frans Timmermans, παρουσίασε με πολλές φανφάρες το σχέδιο REPowerEU ύψους 210 δισεκατομμυρίων ευρώ, με στόχο την απεξάρτηση από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα έως το 2027. Ενώ το σχέδιο χαιρετίστηκε από τα περισσότερα κράτη μέλη, ο πρωθυπουργός Viktor Orban δήλωσε ότι η πρόταση δεν αντιμετωπίζει τις ανησυχίες της Ουγγαρίας.
Τις τελευταίες εβδομάδες η Ουγγαρία αντιτίθεται στην επιβολή εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο, που επίσης προτάθηκε από την Επιτροπή ως μέρος της λεγόμενης έκτης δέσμης κυρώσεων της ΕΕ. Ο Orban κατέστησε σαφές, ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει αυτή την θέση σύντομα.
Η Ουγγαρία, η οποία βασίζεται στο ρωσικό πετρέλαιο από έναν ενιαίο αγωγό, έχει ζητήσει εξαίρεση από το εμπάργκο και επιθυμεί κονδύλια ύψους 800 εκατ. ευρώ για την επανεξοπλισμό ενός διυλιστηρίου και την ενίσχυση της δυναμικότητας ενός αγωγού προς την Κροατία. Ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών Peter Szijjarto φάνηκε να ανεβάζει το τίμημα για την εγκατάλειψη του ρωσικού πετρελαίου λέγοντας ότι ο εκσυγχρονισμός της ενεργειακής δομής της Ουγγαρίας θα κοστίσει 15 έως 18 δισεκατομμύρια ευρώ.
Οι κυρώσεις της ΕΕ απαιτούν ομόφωνη συμφωνία. Η συμπεριφορά του Orban απογοητεύει τις «Βρυξέλλες» και άλλα κράτη μέλη της Ανατολικής Ευρώπης, τα οποία θέλουν να περιορίσουν τις ροές των ευρωπαϊκών χρημάτων που χρηματοδοτούν τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin.
Είναι περίεργο να διαβάζει κανείς στο πρωτοσέλιδο των Financial Times τον τίτλο: «Οι κυρώσεις έχουν ως αποτέλεσμα η Ιταλία να τετραπλασιάσει τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου από την έναρξη του πολέμου». Στο άρθρο: «Η Ιταλία αύξησε τις εισαγωγές ρωσικού αργού ως μια απρόβλεπτη συνέπεια των δυτικών κυρώσεων κατά του Κρεμλίνου και παρά τις προσπάθειες της ΕΕ να τερματίσει τους δεσμούς της με τη ρωσική ενέργεια».
Ο θαυμαστός κόσμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης...
Από: Athanase Papandropoulos
