του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου
Τα δώδεκα χρόνια της κρίσης, η βιομηχανία ειδών διατροφής, αύξησε τις εξαγωγές της, ανέβασε την απασχόληση, επένδυσε σε έρευνα και ανάπτυξη, ενίσχυσε την πανεπιστημιακή παιδεία και βέβαια, χωρίς τυμπανοκρουσίες προάγει και τις αρχές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ).
Όπως έγραψε σε τελευταίο άρθρο του στο γνωστό περιοδικό «Σελφ-Σέρβις», ο νέος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ) κ. Γιάννης Γιώτης, «για τον κλάδο των τροφίμων και ποτών οι δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, αποτελούν εδώ και χρόνια μέρος της φιλοσοφίας του. Έτσι, οι επιχειρήσεις του κλάδου αφήνουν το θετικό τους αποτύπωμα, στην κοινωνία των πολιτών συμβάλλοντας στην πρόοδό της».
Στο πλαίσιο αυτό, με δεδομένες τις πληθωριστικές πιέσεις, την εισοδηματική δυσκολία των νοικοκυριών και τα σοβαρά ενεργειακά προβλήματα, κατά τον κ. Γ. Γιώτη, ένα φαινόμενο που απασχολεί ιδιαίτερα τη Βιομηχανία και κινητοποιεί την κοινωνική της προσφορά, είναι αυτό της σπατάλης των τροφίμων. Τα στοιχεία είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, και το θέμα αποτελεί προτεραιότητα του ΟΗΕ, της EE, αλλά και της Ελληνικής Πολιτείας, συγκυρίες που προκύπτουν (οικονομική, πανδημική, ουκρανική κρίση), η ανάγκη αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου γίνεται ακόμη πιο έντονη.
«Στον ΣΕΒΤ για να συμβάλουμε στην προσπάθεια που γίνεται, έχουμε αναπτύξει μία μακροχρόνια συνεργασία με την Τράπεζα Τροφίμων και παροτρύνουμε τα μέλη μας να βοηθήσουν στο έργο προσφοράς της. Από το ξεκίνημα της λειτουργίας της, περισσότερες από 550 επιχειρήσεις του κλάδου μας έχουν διαθέσει και συνεχίζουν να διαθέτουν τα προϊόντα τους και να συνδράμουν ουσιαστικά το δίκτυο φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης της Τράπεζας, χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης και μία αποτελεσματική συνεργασία, προς όφελος χιλιάδων συνανθρώπων μας.
Η εμπειρία μας όλο αυτό το διάστημα έχει αποδείξει ότι μία συντονισμένη και καλά οργανωμένη προσπάθεια, μέσα από αξιόπιστα δίκτυα, μπορεί να κάνει τη διαφορά, ώστε περισσότεροι συνάνθρωποι μας που χρειάζονται βοήθεια, να έχουν πρόσβαση σε βασικά είδη διατροφής. Μάλιστα και στην περίπτωση της πρόσφατης ουκρανικής κρίσης, οι Τράπεζες Τροφίμων έχουν αναλάβει συντονισμένη δράση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για να φτάσει με ασφάλεια η ανθρωπιστική βοήθεια εκεί που πραγματικά υπάρχει ανάγκη. Όμως, οι δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης των επιχειρήσεων τροφίμων & ποτών δεν σταματούν στις δωρεές προϊόντων διατροφής. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι οι επιχειρήσεις μας αναπτύσσουν και άλλες δράσεις, που σχετίζονται με θέματα υγείας, ζητήματα περιβαλλοντικά, κοινωνικά, επιχειρηματικότητας, πολιτισμού, κ.ά.», γράφει ο κ. Γ. Γιώτης.
Και από την άποψη αυτή, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ιδιαίτερα ότι πρόσφατα ο ΣΕΒΤ πραγματοποίησε μια έρευνα μεταξύ των Μελών του, για την αποτύπωση των δράσεων ΕΚΕ που αναπτύσσουν. Στην έρευνα αυτή αναδείχτηκε και ουσιαστικά επιβεβαιώθηκε η έντονη κοινωνική συμβολή των επιχειρήσεων του κλάδου. Μόνο την περίοδο 2019-2021 αναφέρονται εκατοντάδες δράσεις ΕΚΕ, ουσιαστικής αξίας για τους ωφελούμενους. Αυτή σίγουρα είναι μόνο μία ενδεικτική εικόνα από την πραγματική συνολική προσφορά του βιομηχανικού αυτού κλάδου.
Οι βασικοί άξονες Εταιρικής Κοινωνικής δράσης που καταγράφηκαν στην έρευνα αφορούν κυρίως σε:
•Δράσεις κοινωνικής ωφέλειας (π.χ. δωρεές σε τράπεζες τροφίμων, συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία ορφανοτροφεία, γηροκομεία, ειδικά σχολεία, εκκλησίες, ΜΚΟ, στήριξη ευπαθών ομάδων μέσω προγραμμάτων δωρεών τροφίμων με επίκεντρο το παιδί και την οικογένεια).
•Δράσεις για την πανδημία (π.χ. στήριξη Ε.Σ.Υ. - δωρεές αναπνευστήρων και άλλου υλικού για τον εξοπλισμό Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και γενικότερα των νοσοκομείων αναφοράς).
•Δράσεις για φυσικές καταστροφές (π.χ. στήριξη πληγέντων από σεισμούς, πυρκαγιές, πλημμύρες, δωρεές οχημάτων, drones, ελαστικών για ανάγκες Πυροσβεστικής, Αστυνομίας, λιμενικών αρχών).
•Δράσεις περιβαλλοντικού σκοπού (π.χ. αναδάσωση, καθαρισμοί περιοχών, συμβολαιακή καλλιέργεια).
Πρόκειται για δράσεις που επικυρώνουν ότι η παραγωγή ειδών διατροφής στην Ελλάδα είναι η βιομηχανία της ευθύνης, με τεράστιο ζωτικό ρόλο στη συνολική ανάπτυξη και πρόοδο της χώρας και σε ποικίλα επίπεδα.
