του N. Peter Kramer
Υπάρχει μια επίμονη άρνηση της σοβαρότητας της ενεργειακής κρίσης, ιδίως μεταξύ των ηγετών της Δύσης. Στην G7, αποφάσισαν με τόλμη ότι θα πρέπει να υπάρξει ένας μηχανισμός με τον οποίο θα σταματήσουμε την μεγάλη άνοδο των τιμών και θα πληρώνουμε λιγότερα στη Ρωσία για το πετρέλαιο και το φυσικό της αέριο. Φαίνεται ότι αυτοί οι ηγέτες έχουν την ψευδαίσθηση ότι έχουν τον έλεγχο των τιμών της ενέργειας. Υποθέτουν ότι ο Πούτιν είναι ένα λογικό άτομο που θα προτιμούσε να μας πουλήσει πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε χαμηλότερη τιμή παρά να μην μας το πουλήσει.
Πρόκειται για μια συγκυρία εμποτισμένη με ευσεβείς πόθους. Όλα δείχνουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν είναι τόσο homo economicus όσο ένας έμπειρος παίκτης του πόκερ. Φαίνεται όλο και περισσότερο διατεθειμένος να κλείσει τις στρόφιγγες προς την Ευρώπη. Επίσης, επειδή βρήκε κάποιους άλλους με μεγάλο ενδιαφέρον για την ενέργεια αλλού στον κόσμο: Την Κίνα, την Ινδία και την Ινδονησία για παράδειγμα.
Παρόλο που το καλοκαίρι δεν έχει ακόμη ξεκινήσει για τα καλά, πρέπει με σοβαρότητα να προετοιμαστούμε για έναν σκληρό χειμώνα. Οι ηγέτες της Δύσης έχουν υποσχεθεί στην Ουκρανία τόση υποστήριξη και όπλα όσα χρειάζονται για να αντιμετωπιστεί η ρωσική επιθετικότητα. Η CIA, έμπειρη σε «μυστικές» (αλλά όχι πάντα επιτυχημένες) επεμβάσεις, δραστηριοποιείται ήδη στη χώρα του Ζελένσκι. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι μπορούμε να μιλάμε για έναν παρατεταμένο πόλεμο. Αλλά η σύγκρουση θα μπορούσε να έχει τελειώσει μόνο αν οι Ρώσοι είχαν μείνει μακριά από τα σύνορα πριν από τις 24 Φεβρουαρίου. Και ποιος πιστεύει ότι αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί πριν από τον χειμώνα;
Από: Athanase Papandropoulos
