του Απόστολου Ταμβακάκη*
Είναι προφανές ότι οι επιχειρήσεις την περίοδο αυτή αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα όπως:
α) Το ιδιαίτερο δύσκολο πολιτικοοικονομικό περιβάλλον σε διεθνές επίπεδο
β) Την δραματική επιδείνωση των ταμειακών τους ροών από:
1) τον ετεροχρονισμό των αυξήσεων λόγω αυξημένου κόστους παραγωγής
2) την αύξηση των επιτοκίων
3) το πρόβλημα του ενεργειακού κόστους παρά τις επιδοτήσεις
4) την αύξηση του μισθολογίου
5) την μείωση της ζήτησης λόγω αύξησης τιμών και ανταγωνισμού.
Επειδή οι επιχειρήσεις πτωχεύουν από έλλειψη ταμειακών ροών και όχι από το αν κάνουν ζημιές ή κέρδη, την περίοδο αυτή το επενδυτικό ενδιαφέρον έχει μετριαστεί.
Ενώ τα δανειακά κεφάλαια δεν λείπουν, γιατί υπάρχουν προϊόντα τόσο από τις τράπεζες όσο και από την αναπτυξιακή τράπεζα και το RRF, αυτό που κυρίως λείπει στη χώρα μας είναι τα μετοχικά κεφάλαια. (Για αυτό και ο θεσμός των Private Equities βοηθά σημαντικά στην εύρεση κεφαλαίων).
Η αγορά διαιρείται στα δύο. Τις μεγάλες υγιείς επιχειρήσεις και τις εύρωστες μικρομεσαίες (περίπου 1000) και τις υπόλοιπες που πασχίζουν για το ταμειακό πρόβλημα της ημέρας.
Οι πρώτες εξακολουθούν όπως παρατηρούμε να επενδύουν γιατί αποδεικνύεται ότι ακόμα και σε δύσκολες περιόδους οι εύρωστες επιχειρήσεις πάνε καλύτερα σε σχέση με τον ανταγωνισμό και κερδίζουν μερίδια αγοράς. Για αυτό ακόμα και τώρα βλέπουμε έντονη δραστηριότητα και εξαγορές και συγχωνεύσεις.
Τομείς όπως η ενέργεια, οι υποδομές, τα τρόφιμα και τα ποτά, οι εξαγωγικές εταιρείες είναι στην αιχμή των επενδυτικών πρωτοβουλιών.
Οι δεύτερες βρίσκονται σε στάση αναμονής καθώς έχουν αρχίσει να ανησυχούν σοβαρά για τις ταμειακές τους ροές, δεδομένου ότι η κρίση αυτή δεν θα φύγει εύκολα.
Σε τέτοιες δύσκολες περιόδους η στήριξη από το κράτος είναι επιβεβλημένη. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες έχουν επίγνωση ότι στην Ελλάδα έχουμε σοβαρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς, αλλά όταν υπάρξει πρόβλημα επιβίωσης συνήθως αυτό παραγνωρίζεται.
Για αυτό οι κρατικές ενισχύσεις πρέπει να είναι στοχευμένες και να βοηθούν αυτούς που τις έχουν περισσότερο ανάγκη. Αυτό απαιτείται να γίνε και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι ενισχύσεις ανά χώρα να έχουν την ίδια λογική, για να μην διαταραχτεί η ισορροπία μεταξύ πλουσίων και πιο αδύναμων οικονομικά χωρών (π.χ. το παράδειγμα της Γερμανίας).
*Επικεφαλής της EOS Capital Partners
**πρώτη δημοσίευση: Tanea.gr