Κάποιοι “σύμμαχοι” θεωρούν ότι η Ελλάδα θα συρθεί σε συνομιλίες εφ’ όλης της ύλης με την Τουρκία

του Τάσου Παπαδόπουλου

Διπλωμάτης μεγάλης δυτικής χώρας, μιλώντας προ ημερών με πρώην υπουργό της Ελλάδας, του είπε ότι η Αθήνα θα οδηγηθεί σε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία για όλα τα θέματα, που βάζει στο τραπέζι η Άγκυρα.

Αυτή η άποψη, μας γυρίζει στο 1922, όταν οι τότε σύμμαχοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα στο έλεος της τύχης της στο μέτωπο της Μικράς Ασίας, προσεγγίζοντας ταυτόχρονα την κεμαλική Τουρκία.

Δίδαγμα που μας δίνει η ιστορία. Βασίσου στις δικές σου δυνάμεις, γιατί οι φιλίες και οι συμμαχίες, ανά πάσα στιγμή αλλάζουν, όταν τα συμφέροντα των τρίτων χωρών το επιβάλλουν.

Ένα απτό παράδειγμα, η επαναπροσέγγιση του Ερντογάν με τις αραβικές χώρες και το Ισραήλ. Το τι τους είχε πει δεν λέγεται. Από δολοφόνους και δικτάτορες, μέχρι ανάξιους να μιλάει κανείς μαζί τους, δήλωνε μέχρι πρόσφατα.

Είναι λοιπόν προϊόν σωφροσύνης η πολιτική που ακολουθείται, που έχει στόχο να σταθεί η χώρα μόνη στα πόδια μας, μέσω των εξοπλιστικών προγραμμάτων και της έντονης διπλωματικής δραστηριότητας.

Κι αυτό, γιατί ο Ερντογάν και οι συν αυτώ, το έχουν τερματίσει με τις προκλήσεις και την προπαγάνδα που θα ζήλευε ακόμη και ο Γκέμπελς. Μιλούν για τους μουσουλμάνους της Θράκης και αραδιάζουν ένα σωρό ψευτιές, όπως ότι δεν διδάσκονται την τουρκική γλώσσα, όταν στην περιοχή λειτουργούν 99 μειονοτικά σχολεία, έναντι τριών για τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και ενός της Ίμβρου.

Στο παραμύθι προσθέτουν διώξεις και θέματα περιουσιών. Η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Οι ... διωκόμενοι εκλέγουν τρεις βουλευτές στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Όσο για τις περιουσίες, που δεν προστατεύονται, μήπως γνωρίζει ο σουλτάνος τι έγινε τον Σεπτέμβριο του 1955 στην Πόλη;

Η μνήμη του εδώ εμφανίζεται αδύναμη. Γιατί το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων, που οργάνωσε η τουρκική κυβέρνηση με αποτέλεσμα να επιτεθούν στρατιώτες με την επίφαση του όχλου εναντίον των Ελλήνων, να καταστρέψουν τις περιουσίες τους και και να τους εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες δεν έχει προηγούμενο.

Οι διώξεις δεν σταμάτησαν το 1955. Επαναλήφθηκαν το 1964 με αποτέλεσμα από τους 120.000 Έλληνες, που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη να απομείνουν σήμερα μόλις 2.000. Το ίδιο συνέβη και στην Ίμβρο και την Τένεδο. Αναλυτικά έχουμε αναφερθεί για το θέμα των δύο αυτών νησιών σε προηγούμενα άρθρα.

Είναι φανερό ότι η Τουρκία έχει στρατηγικό στόχο να κινηθεί επεκτατικά έναντι των γειτόνων της, με προσχήματα άλλοτε την τρομοκρατία και άλλοτε της μη τήρησης των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, που πρώτη η Άγκυρα διαχρονικά έχει καταπατήσει κατάφωρα.

Πολύ απλά ο επιτιθέμενος εμφανίζεται αμυνόμενος και με χίλια μύρια ψέματα επιδιώκει να πείσει τόσο την ενδοχώρα του, που λιμοκτονεί, όσο και τον διεθνή περίγυρο. Ήδη πάντως το διπλό παιχνίδι του Ερντογάν με Δύση και Ρωσία έχει γίνει φανερό και στον τελευταίο ευκολόπιστο, καθώς οι ιδιότυπες συμμαχίες με χώρες, είτε με θεοκρατικά καθεστώτα, όπως το Ιράν είτε προσωποπαγή κληρονομικής διαδοχής, όπως το Αζερμπαϊτζάν, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τον δυτικό τρόπο διακυβέρνησης.

Η Ελλάδα πάντως είναι μονίμως το “τιμώμενο” κράτος σε κάθε εθνικό συμβούλιο της Τουρκίας. Άλλοτε βάζουν στο στόχαστρο τους εξοπλισμούς των νησιών του Α. Αιγαίου, άλλοτε τους μουσουλμάνους της Θράκης, και άλλοτε επικαλούνται την “γαλάζια πατρίδα” με ότι αυτό σημαίνει.

Όλες αυτές οι πραγματικές προκλήσεις και απειλές, που αναφέρονται σε μια επικείμενη επιθετική πολεμική δραστηριότητα της Τουρκίας στα νησιά του Α. Αιγαίου, κωδικοποιούνται με την φράση “θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά”, που αναφέρει κάθε λίγο και λιγάκι ο σουλτάνος της Άγκυρας.

Γι’ αυτό και σύγχρονα και έξυπνα οπλικά συστήματα, ως ξύλινα τείχη, είναι αυτά που θα αποτελέσουν την αναγκαία αμυντική θωράκιση της χώρας ενδυναμώνοντας έτσι την δύναμη αποτροπής. Όλα τα άλλα, είναι αυτό που λέει ο λαός, άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε...