Συνωστισμός εκ δεξιών και εξ αριστερών της Ν.Δ.

του Τάσου Παπαδόπουλου

Το περασμένο Σαββατοκύριακο δεν είχαμε μόνο την ανάδειξη ενός νέου αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την δημιουργία ενός ακόμη κόμματος, που προέκυψε από τα σπλάχνα της αριστεράς. Κι έχουμε και λέμε.

Εν αρχή με πολύ φασαρία τη Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, που προέκυψε από την στροφή Τσίπρα, από το όχι του δημοψηφίσματος του 2015 στο ναι, και το τρίτο μνημόνιο που υπερψηφίστηκε από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.

Στο νέο κόμμα, που ακολούθησαν πολλοί βουλευτές, δεν συνέπραξαν οι Βαρουφάκης και Κωνσταντοπούλου, που αργότερα δημιούργησαν το Μέρα 25 και την Πλεύση Ελευθερίας αντίστοιχα. Ο πρώτος εισήλθε στη Βουλή το 2019 και εξήλθε το 2023, ενώ η δεύτερη το 2019 απέτυχε να υπερπηδήσει τον πήχη του 3%, αλλά το κατάφερε το 2023.

Ακολούθησε ο σίφουνας Κασσελάκης, που πήρε κυριολεκτικά το κόμμα μέσα από τα χέρια της Αχτσιόγλου, μετά την αποχώρηση Τσίπρα, που παραιτήθηκε μετά την δεύτερη ήττα του στις εκλογές του 2023. Η εκλογή Κασσελάκη τον Σεπτέμβρη του 2023, οδήγησε στην έξοδο το μεγαλύτερο μέρος του ιερατείου του ΣΥΡΙΖΑ, με προίκα 11 βουλευτές.

Παρά τα βαρύγδουπα ονόματα, που δεσπόζουν στο νέο σχήμα που προέκυψε υπό την ονομασία Νέα Αριστερά, στις ευρωεκλογές δεν βρήκαν ούτε την ψήφο τους, την ώρα που εμφανίστηκαν εκ δεξιών μονοπρόσωπα κόμματα, που κατάφεραν να ξεπεράσουν το 3% και να εκλέξουν έναν βουλευτή.

Το life style Κασσελάκη ενόχλησε σφόδρα τους εναπομείναντες εντός των τειχών του ΣΥΡΙΖΑ και έβαλαν πλώρη να τον εκπορθησουν από το κόμμα. Με διάφορες εν πολλοίς αντικανονικές διαδικασίες, τον ξεπέταξαν από το κόμμα, αφήνοντας τον έξω από την διαδικασία των νέων εσωκομματικών εκλογών.

Σαν έτοιμος από καιρό ο φέρελπις νέος από την Φλόριντα, δεν έχασε χρόνο και την παραμονή των εκλογών στο ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη νέου αρχηγού, εξήγγειλε το δικό του, κατά δικό του κόμμα.

Αρκετοί μετρώντας τα κουκιά, είδαν ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να επανεκλεγούν αν ακολουθήσουν τον φαντεζί αρχηγό και την έκαναν από τον ΣΥΡΙΖΑ με ελαφρά πηδηματάκια. Κάποιοι άλλοι μετρούν τις δημοσκοπήσεις, που πέφτουν σαν βροχή, μιας και τα ΜΜΕ παίζουν στον πολιτικό τζόγο που αναπάντεχα προέκυψε, και ψάχνονται μαδώντας την μαργαρίτα για να δουν, αν θα μείνουν ή θα φύγουν.

Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στα αριστερά της Ν.Δ., στα δεξιά της έχει προκύψει μια κρίσιμη μάζα γενικώς δυσαρεστημένων, που επιχειρούν να λεηλατήσουν, διάφοροι αετονύχηδες. Κυρίαρχος του παιχνιδιού μέχρι χθες ήταν ο Βελλόπουλος, προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου, που πουλάει κηραλοιφές τα βράδια, κάνει μαθήματα ιστορίας και κεραυνοβολεί γενικώς το πολιτικό σύστημα.

Ο άνθρωπος της λύσης, που μας θυμίζει την τελική λύση των Ναζί, διαθέτει για την προπαγάνδα του και κανάλι με τα εξαπτέρυγά του να βυσσοδομούν εναντίον της κυβέρνησης, ελπίζοντας να εισπράξουν και κάποιο κοκαλάκι που θα αφήσει γι αυτούς ο αρχηγός, όταν έρθει εν τη βασιλεία του.

Όμως υπάρχει και ο original ορθόδοξος, που με την άγια στούρα κατάφερε να σαγηνεύσει το χριστεπώνυμων πλήθος και να βρεθεί εντός του ναού της Ελληνικής Βουλής. Μέσα στη σύγχυση προέκυψε και μια κυρία που απεπέμφθη από το κυβερνητικό κόμμα, λάτρης του Τραμπ, που από το τίποτα, πήρε το πολυπόθητο 3% και βρέθηκε στην Ευρωβουλή.

Θα πει κανείς, εδώ ο μεγάλος δεξιός ψάλτης έβγαλε ευρωβουλευτή την κα Γαλάτω, κρεοπώλη από την Θράκη, δεν μπορεί ένα κορίτσι καλής οικογενείας με τα νομικά της, να μην καταφέρει να πάρει ένα στασίδι στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο; Αστεία πράγματα.

Κοινό στοιχείο των μεν και των δε των ακροδεξιών ψαλτών και των αριστερών είναι ότι καβγαδίζουν και φτάνουν μέχρι το ακροατήριο των δικαστηρίων, διεκδικώντας ένα κομμάτι από την πίτα των δύο αυτών περιοχών, που για τους πρώτους έχει φτάσει το 20% και για τους δεύτερους κάτι παραπάνω από το 20%.

Ποιος θα επιβιώσει ουδείς γνωρίζει. Για την ώρα έχουν στήσει τον άγριο καβγά και δίνουν αγώνα επιβίωσης, μιας και εδώ, ισχύει κυριολεκτικά, ο θάνατός σου η ζωή μου…