του Κώστα Χριστίδη*
Χάρη στην πνευματική εντιμότητα δημοσιογράφων και συγγραφέων, όπως οι Αθανάσιος Παπανδρόπουλος, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Σώτη Τριανταφύλλου και (σχετικά λίγοι) άλλοι, μαθαίνουμε για θέματα όπως οι τραγικές συνέπειες των εμφύλιων συγκρούσεων στο Σουδάν, ο κατατρεγμός του αντιφρονούντα Αλγερινού συγγραφέα Μπουαμέλ Σανσάλ κ.λπ. Η επικρατούσα σιωπή γύρω από τέτοια γεγονότα δείχνει ακριβώς την επιλεκτική ευαισθησία και, επομένως, την υποκρισία των «δικαιωματιστών» και, γενικότερα, των πάσης φύσεως εχθρών του δυτικού πολιτισμού.
Προς επίρρωση αυτής της διαπίστωσης θα ήθελα να μεταφέρω μια γραπτή μαρτυρία για τον τρόπο ζωής που διάγουν οι γυναίκες στο Ιράν (συνέντευξη της Ιρανής Μασίχ Αλινετζάντ, δημοσιευμένη στην «Καθημερινή», 4/5/24).
«Στο Ιράν οι κληρικοί υπόσχονται στις γυναίκες ότι η τήρηση του νόμου της σαρίας θα οδηγήσει στον παράδεισο. Ωστόσο, έχουν μετατρέψει τη ζωή των Ιρανών γυναικών σε ζωντανή κόλαση {…}.
Οι γυναίκες δεν μπορούν να βρουν δουλειά χωρίς τη άδεια του συζύγου τους. Δεν μπορούν να πάρουν διαβατήριο χωρίς την άδεια του συζύγου τους. Δεν μπορούν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό χωρίς την άδεια του συζύγου τους.[…] Απαγορεύεται σε μια γυναίκα να γίνει δικαστής στο Ιράν ή να εκλεγεί πρόεδρος.
Επίσης, στο Ιράν οι γυναίκες δεν μπορούν να τραγουδήσουν σόλο ή δεν μπορούν να δείξουν τα μαλλιά τους […]. Αν δεν φορούν το υποχρεωτικό χιτζάμπ τους και μπουν σε ένα κατάστημα, το κατάστημα μπορεί να σφραγιστεί και να τιμωρηθεί ο καταστηματάρχης.
Ακόμη, χρησιμοποιούν κάμερες κυκλοφορίας για να «πιάνουν» τις γυναίκες που δεν φορούν το χιτζάμπ και μπορούν να τους επιβληθούν πρόστιμα. Αν το κάνουν περισσότερο από μία φορά, μπορεί να συλληφθούν, Το να είσαι γυναίκα δεν είναι κάτι εύκολο στο Ιράν. Έχουμε δει γυναίκες να χάνουν τα μάτια τους επειδή διαμαρτύρονται κατά του καθεστώτος, ενώ έχουμε δει ακόμη και βιασμούς να χρησιμοποιούνται ενάντια στον αγώνα μας για ελευθερία.
[…] Η Μαχσά Αμινί δολοφονήθηκε για το «έγκλημα του ακατάλληλου χιτζάμπ» […] Περισσότεροι από 700 άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκτελέστηκαν επειδή απλώς διαμαρτυρήθηκαν. Και περισσότεροι από 22000 φυλακίσθηκαν επειδή διαμαρτυρήθηκαν για τη βίαιη δολοφονία της Μαχσά Αμινί (δολοφονήθηκε σε ηλικία 23 ετών, από την αστυνομία ηθών, επειδή παραβίαζε τους κανόνες της ισλαμικής θρησκείας όσον αφορά τη σεμνότητα).
Και συνεχίζει η Αλινετζάντ στην ίδια συνέντευξη: «Πιστεύω ακράδαντα ότι οι δικτάτορες, από τη Ρωσία μέχρι την Κίνα και το Ιράν, είναι πιο ενωμένοι από τις δημοκρατικές χώρες. Βοηθούν ο ένας τον άλλον, υποστηρίζοντας με τεχνολογικά μέσα, όπλα επιτήρησης, χρήματα, με εκπαίδευση και με στρατιωτικές βάσεις[…] Η Ισλαμική Δημοκρατία είναι ένα δολοφονικό καθεστώς αποφασισμένο να εξαγάγει τον ισλαμισμό σε όλο τον κόσμο. Το καθεστώς προκαλεί χάος στην περιοχή, από τον εξοπλισμό του Πούτιν μέχρι το σχεδιασμό τρομοκρατικών επιθέσεων στο Ισραήλ, στο Ιράκ, στο Λίβανο και στη Συρία, αλλά δεν έχει ακόμη πληρώσει το ανάλογο τίμημα για τις ενέργειές του […] Μισούν κάθε χώρα που εκπροσωπεί την ελευθερία. Είναι πολύ σαφές ότι θέλουν να καταστρέψουν όχι μόνο το Ισραήλ, αλλά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν μεγαλώναμε στο Ιράν μας μάθαιναν να φωνάζουμε: «Θάνατος στην Αμερική!»[…] Το όνειρό μου είναι να δω ένα Ιράν απελευθερωμένο από τη μέγγενη του ισλαμικού καθεστώτος. Ένα μέρος όπου οι γυναίκες θα μπορούν να περπατούν στους δρόμους χωρίς να φοβούνται τη βία».
Συγκλονιστικές μαρτυρίες, όπως η παραπάνω, δεν συγκινούν όσους δηλώσουν ότι είναι με τον «άνθρωπο», …αρκεί, όπως αποδεικνύεται, να μην είναι γυναίκα! Οι υπόλοιποι που πιστεύουμε στην ελευθερία του ανθρώπου και τα άλλα ανθρώπινα δικαιώματα, καλό είναι να έχουμε ανοικτά τα μάτια μας και τα αυτιά μας…
*Νομικού - Οικονομολόγου
