Συνέντευξη του Αδωνι Γεωργιάδη
Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Άδωνις Γεωργιάδης απαντά σε κομβικά ερωτήματα για το διεθνές πολιτικό κλίμα και τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας, αφήνοντας για λίγο στην άκρη την ιδιότητα του υπουργού Υγείας. Πρέπει να ανησυχούμε για τη δεύτερη θητεία Trump; Τι θα σημάνει για την Ευρώπη μια στροφή στη διεθνή πολιτική των ΗΠΑ;
Ο κ. Γεωργιάδης ασκεί κριτική στην Ε.Ε. για το θέμα της Τουρκίας, μιλά για την «τρέλα» της woke ατζέντας και σχολιάζει τη διεθνή άνοδο της δεξιάς, επισημαίνοντας την ανάγκη σεβασμού παραδοσιακών αξιών αλλά και εξηγώντας τη στήριξή του στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Ο κόσμος ζει τους τελευταίους μήνες στον ρυθμό του Donald Trump. Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι αιτίες της επανεκλογής του αλλά και οι ευρύτερες πολιτικές συνέπειές της διεθνώς; Πώς επηρεάζει σε σχέση με το παραδοσιακό στην Ευρώπη και την Ελλάδα τρίπολο μεταξύ αριστεράς - κέντρου - δεξιάς;
Κατ’ αρχάς να ευχηθώ καλή επιτυχία στον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ. Το να πηγαίνει καλά η Αμερική είναι καλό για όλο τον πλανήτη. Άλλωστε, η Αμερική ανεξαρτήτως προέδρου και κυβερνήσεως -αυτά είναι θέματα εσωτερικά των Αμερικανών πολιτών- παραμένει ο μεγαλύτερος σύμμαχος της Ελλάδας και θα παραμείνει.
Πιστεύω ακράδαντα ότι η επανεκλογή του προέδρου Trump συνέβη κυρίως για τους εξής λόγους: Πρώτον, λόγω της woke ατζέντας, που είχε πραγματικά «τρελάνει» την κοινωνία στην Αμερική και είχε κάνει τους Δημοκρατικούς να φαντάζουν στα μάτια πολλών ανθρώπων τελείως εκτός πραγματικότητας.
Δεύτερον, λόγω του μείζονος ζητήματος της μετανάστευσης, για το οποίο η προηγουμένη κυβέρνηση έδειχνε να μη δίνει τη δέουσα προσοχή που επιζητούσαν οι Αμερικανοί πολίτες. Και, τρίτον, διότι όλος ο πλανήτης πηγαίνει δεξιότερα. Είμαι απολύτως βέβαιος, παρά την ανησυχία πολλών, ότι η θητεία του προέδρου Trump θα αποβεί επ’ ωφελεία των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και επ’ ωφελεία του πλανήτη γενικότερα.
Διαχρονικά είστε υπέρ ορισμένων παραδοσιακά ισχυρών εννοιών, που για μεγάλο διάστημα, όμως, θεωρούνταν πολιτικά πολύ συντηρητικές. Αναφέρομαι σε θέματα εθνικής ταυτότητας και παράδοσης, ακόμη και θέματα θρησκείας. Θεωρείτε ότι τέτοια ζητήματα έρχονται ξανά στο προσκήνιο, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη; Βλέπετε γνήσια στροφή της κοινωνίας προς τις αποκαλούμενες «παραδοσιακές αξίες» και γιατί;
Είναι τελείως βέβαιο ότι οι παραδοσιακές αξίες έχουν έρθει απολύτως στο προσκήνιο. Ο πρόεδρος Trump τις έχει βάλει στο προσκήνιο της πολιτικής σε όλα τα μέτωπα και ναι, είναι ιδέες που εγώ πάντα υπερασπιζόμουν. Είναι οι αξίες που με συγκροτούν ως πολιτικό και ως άνθρωπο και τις οποίες πάντοτε σεβόμουν και σέβομαι.
Έχω πει πολλές φορές ότι ένα δέντρο, για να μεγαλώσει, πρέπει να έχει ρίζες και ένας άνθρωπος, για να έχει μέλλον, πρέπει να σέβεται το παρελθόν του. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Οι κοινωνίες χρειάζονται σταθερές άγκυρες.
Η θρησκεία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής μας ταυτότητας. Δεν μπορεί διαρκώς να την υποτιμούμε. Η Ευρώπη έχει κάνει λάθη και τα λάθη αυτά τα πληρώνει. Δείτε παραδείγματος χάρη πόσο εύκολα το Ισλάμ διεισδύει στις ευρωπαϊκές κοινωνίες ενώ ο χριστιανισμός υποχωρεί.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το αντι-woke κίνημα που προωθεί ο Trump ενδέχεται να οδηγήσει σε περιορισμούς ατομικών δικαιωμάτων αλλά και σε περιθωριοποίηση της διαφορετικότητας. Εσείς ξαφνιάσατε αρκετούς υπερασπιζόμενος το θέμα του γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Κατά τη γνώμη σας ποιο είναι το σημείο ισορροπίας σε τέτοια ευαίσθητα θέματα;
Ο γάμος των ομοφυλοφίλων δεν αποτελεί τμήμα της woke ατζέντας. Ο πρόεδρος Trump υποστηρίζει τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Υπάρχει, μάλιστα, σχετικό βίντεο της κας Trump από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση. Ούτε έχει πει ποτέ ο ίδιος ότι θα καταργήσει τον γάμο των ομοφυλοφίλων στην Αμερική. Ο δε υπουργός των Οικονομικών του είναι παντρεμένος με άνδρα και έχουν υιοθετήσει και παιδιά. Άρα, ας αφήσουμε τον γάμο έξω από τη woke ατζέντα. Είναι άλλο πράγμα.
Η woke ατζέντα είναι η υπερβολή της έννοιας της «διαφορετικότητας», της ρευστότητας φύλου, που οδήγησε σε πράγματα που είναι αδιανόητα για τον ανθρώπινο νου και έπρεπε να υπάρχει μια αντίδραση. Δεν γινόταν να μην υπάρξει. Εγώ πραγματικά απορώ πώς έμπειροι πολιτικοί στο Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ δεν κατάλαβαν ότι αυτό θα τους οδηγούσε στην καταστροφή.
Δεν ανησυχώ ότι οι ΗΠΑ θα γίνουν χώρα που δεν θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν είναι η woke ατζέντα υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η woke ατζέντα είναι μια τρέλα. Οι σχετικές ανησυχίες για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αμερική, στην πραγματικότητα εκπορεύονται από πολιτικούς αντιπάλους του προέδρου Trump. Η Αμερική είναι δημοκρατία και παραμένει δημοκρατία.
Υπάρχει στο εξωτερικό η αίσθηση ότι η ένταση που παρατηρείται στις σχέσεις μεταξύ ευρωπαϊκών ηγεσιών και διοίκησης Trump είναι στην ουσία μια μάχη ανάμεσα σε «γκλομπαλιστές» και «εθνικιστές», που μπορεί να επηρεάσει συνολικά τη θέση της Δύσης.
Ποια είναι η άποψή σας;
Είναι ενδιαφέρον το ερώτημα και είναι ενδιαφέρον γιατί, ακόμα κι αν θεωρήσουμε τον πρόεδρο Trump συνέχεια μιας παραδοσιακής γραμμής στην αμερικανική πολιτική που ήταν ο απομονωτισμός, δεν είναι ο πρόεδρος Trump ο πρώτος πρόεδρος της Αμερικής που το εκφράζει. Η παραδοσιακή γραμμή της Αμερικής ήταν ο απομονωτισμός.
Η Αμερική που εμπλέκεται διεθνώς στα πάντα, είναι δημιούργημα του Περλ Χάρμπορ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ως τότε, η Αμερική ήταν βαθιά απομονωτική δύναμη και αυτή η πλευρά της Αμερικής πάντα υπήρχε, απλώς δεν ήταν η κυρίαρχη. Τώρα με τον πρόεδρο Trump ενδεχομένως να έχει πάρει το πάνω χέρι. Όμως, το πώς αυτό θα επηρεάσει τον κόσμο είναι μια διαφορετική συζήτηση.
Κατά τη γνώμη μου, μια Αμερική που θα υποχωρεί από τα διεθνή ζητήματα, ίσως να είναι και η αιτία που η Ευρώπη θα περάσει σε μεγαλύτερη ομοσπονδοποίηση και αυτό που γίνεται με τις αμυντικές δαπάνες είναι ένα τέτοιο γεγονός. Δηλαδή, πώς θα επιβιώσουν οι χώρες της Ευρώπης εάν δεν έχουν στενότερη μεταξύ τους συνεργασία στην περίπτωση που η Αμερική αρχίσει να υποχωρεί; Κατά συνέπεια, τα επόμενα χρόνια θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Πάντως, όσοι για άλλη μία φορά ποντάρουν στη διάλυση της Ευρώπης, για άλλη μία φορά θα ηττηθούν.
Σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι υπάρχει μια διάθεση στην Ευρώπη να αποκτήσει ένα είδος μερικής έστω αυτονομίας και αυτάρκειας, έναντι τρίτων, ακόμη και στον αμυντικό τομέα. Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι προϋποθέσεις και ποια η θέση της Ελλάδος σε αυτή τη διαδικασία, δεδομένης και της γνωστής κατάστασης με την Τουρκία;
Η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει αυτονομία όχι μόνο στον αμυντικό τομέα αλλά και σε άλλους κρίσιμους τομείς, όπως είναι π.χ. τα φάρμακα. Και μιλάω ως υπουργός Υγείας. Η περίοδος του Covid απέδειξε πόσο επικίνδυνο για την Ευρώπη είναι να εισάγει όλες τις κρίσιμες πρώτες ύλες και όλα τα κρίσιμα για τη διαβίωση του ανθρώπου πράγματα από άλλες χώρες, κυρίως από την Ασία.
Είναι λάθος. Άρα, ναι, η Ευρώπη πρέπει να βρει τρόπο να έχει μεγαλύτερη αυτονομία και φυσικά στην άμυνα πολύ μεγαλύτερη. Υπό την έννοια αυτή, οι πρόσφατες αποφάσεις είναι πάρα πολύ καλές και η εξαίρεση της Τουρκίας είναι επίσης απόφαση προς τη σωστή κατεύθυνση.
Διότι η Τουρκία δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε και προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα μπορέσει να γίνει. Κατά συνέπεια, ναι, να έχουμε καλές σχέσεις με την Τουρκία, αλλά δεν μπορεί μια χώρα όπως η Τουρκία, που κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος, την Κύπρο, και που απειλεί με casus belli άλλη ευρωπαϊκή χώρα, την Ελλάδα, να θέλει να είναι και βασικό κομμάτι της άμυνας της Ευρώπης. Δεν μπορεί ο κατακτητής να είναι και ο έχων την άμυνα του χώρου που έχει κατακτήσει.
Όσο γίνεται πιο στενή η συνεργασία μας στον αμυντικό τομέα και στην εξωτερική πολιτική, η Ευρώπη θα πρέπει κάποτε αυτό να το αντιμετωπίσει. Κανένας δεν θα πάρει σοβαρά την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο κάνει ότι δεν βλέπει ότι μια τρίτη χώρα, εν προκειμένω η Τουρκία, κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος.
Κάποια στιγμή θα πρέπει η ίδια η Ευρώπη να αποφασίσει αν θέλει να υπερασπιστεί τα δικά της κυριαρχικά δικαιώματα. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου δεν είναι μόνο κυριαρχικά δικαιώματα αυτών των δύο χωρών.
Είναι κυριαρχικά δικαιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η παραβίασή τους από την Τουρκία δεν παραβιάζει μόνο κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου, παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο η συνεργασία μας μεγαλώνει, αυτά θα γίνονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα.
*πρώτη δημοσίευση euro2day.gr
