Σκοπός της Ημερίδας είναι να:
• παρουσιαστούν τα εν χρήσει και υπό ανάπτυξη ΜΕΣ, τα τεχνικά χαρακτηριστικά των συγχρόνων ΜΕΣ, και οι προοπτικές της περαιτέρω ανάπτυξής τους,
• παρουσιαστεί το περιβάλλον της χρήσης τους, οι δυνατότητες που προσφέρονται και οι περιορισμοί που τίθενται,
• περιγραφεί το νομικό πλαίσιο της χρήσης τους, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα συναφή ζητήματα που προκύπτουν,
• παρουσιαστούν οι στρατιωτικές και μη στρατιωτικές εφαρμογές των ΜΕΣ και οι προοπτικές της χρήσης τους στο μέλλον, τόσο στο επιχειρησιακό περιβάλλον όσο και σε μη στρατιωτικούς τομείς δραστηριοτήτων,
• φέρει σε επαφή ειδικούς του στρατιωτικού και μη στρατιωτικού χώρου, οργανισμών, υπηρεσιών, βιομηχανίας, πανεπιστημίων, ερευνητικών κέντρων.
Τα μη επανδρωμένα συστήματα, που κατά βάση συνιστούν εφαρμογές της ρομποτικής, αναμένεται να κυριαρχήσουν στον αιώνα που διανύουμε και να επηρεάσουν καταλυτικά τις στρατηγικές αντιλήψεις στο πεδίο της ασφάλειας και όχι μόνο, στον στρατιωτικό και τον μη στρατιωτικό τομέα.
Ιδιαίτερα, τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα – ευρέως γνωστά ως “drones” - έχουν έρθει στο προσκήνιο ως κύριοι πολλαπλασιαστές ισχύος, καθόσον, με σχετικά προσιτό κόστος μπορούν να παρέχουν δυνατότητες αποτελεσματικής επιτήρησης, ενισχύοντας έτσι τη γνώση της κατάστασης και τη συλλογή πληροφοριών για τους στρατιωτικούς σχεδιαστές και εκείνους που λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις.
Παράλληλα δίνουν τη δυνατότητα μείωσης των δυνάμεων επί του εδάφους, ενώ κατά τη διάρκεια των επόμενων λίγων δεκαετιών, τα drones μάχης θα φέρουν σημαντικές αλλαγές, αν όχι επανάσταση, στην εναέρια μάχη.
Παράλληλα, η χρήση των drones σε μη στρατιωτικούς τομείς – ακόμη και από απλούς ιδιώτες – δίνει νέες πρωτόγνωρες δυνατότητες, που εκτείνονται από τις επικοινωνίες και την επισκόπηση μέχρι την ιατρική, τις μεταφορές και την πυρόσβεση, δημιουργώντας παράλληλα και προβλήματα τεχνικής αλλά και νομικής φύσης.
Στις ΗΠΑ, ο Federal Aviation Administration (FAA) έχει αποδεχθεί την ονομασία UAS (Un-manned Aircraft System) με το σκεπτικό ότι συνιστούν πολύπλοκα συστήματα στα οποία περιλαμβάνονται σταθμοί εδάφους και άλλα στοιχεία, πέρα από αυτά τα ίδια τα εναέρια οχήματα.
Από την πλευρά της Ευρωπαϊκή Ένωσης υιοθετείται η ονομασία Remotely Piloted Aircraft System (RPAS), προκειμένου να επισημανθεί ότι «τα συστήματα που χρησιμοποιούνται δεν είναι πλήρως αυτόματα αλλά έχουν πάντοτε έναν χειριστή (pilot) υπεύθυνο για την πτήση τους».
Η ανάπτυξη της χρήσης των ΜΕΣ, κατά συνέπεια, επιβάλλει την εξέταση των γεωπολιτικών παραμέτρων που χαρακτηρίζουν και διαμορφώνουν το αντίστοιχο περιβάλλον και κατ’ επέκταση, τον χώρο της χρήσης τους.
Η νομική διάσταση της χρήσης των εναέριων μη επανδρωμένων συστημάτων αναφέρεται κυρίως στα μη στρατιωτικά συστήματα και ειδικότερα στον έλεγχό τους για την ασφάλεια των πτήσεων, καθώς και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ανεξέλεγκτη χρήση τους.
Συγκεκριμένα, τίθενται κάποιοι περιορισμοί στην πτήση τους, όπως: ελάχιστη απόσταση από αεροδρόμια, ειδικές ζώνες απαγόρευσης της πτήσης τους, απαγορεύσεις πτήσεων άνωθεν στρατιωτικών βάσεων, βιομηχανικών εγκαταστάσεων και άλλων ειδικών περιοχών.
Η τεχνολογία αποτελεί τον σημαντικότερο ίσως αντικείμενο στην εξέταση των drones. Οι τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα αυτό είναι ταχύτατες, η έρευνα και ανάπτυξη νέων συστημάτων – στρατιωτικών και μη - είναι διαρκής και έτσι αναμένεται στο άμεσο μέλλον, η χρήση νέων συστημάτων δημιουργώντας ένα διαφορετικό περιβάλλον.
Στην Ελλάδα, υπάρχουν στη φάση της έρευνας & ανάπτυξης διάφορα ΜΕΣ, τόσο για στρατιωτικές όσο και για μη στρατιωτικές χρήσεις, στη βιομηχανία, σε πανεπιστημιακά ερευνητικά εργαστήρια, ερευνητικά κέντρα κλπ. Σε αρκετά από αυτά πρόκειται για συμμετοχή σε διακρατικά προγράμματα και συνεργασίες. Είναι συνεπώς χρήσιμο και σκόπιμο να παρουσιαστούν οι εξελίξεις αυτές στην έρευνα και ανάπτυξη.
Η Ημερίδα θα λάβει χώρα στην Αθήνα, στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015.
Επικοινωνία με Οργανωτική Επιτροπή: [email protected]
