του Τάσου Παπαδοπούλου
Η αθρόα είσοδος στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου από τα τουρκικά παράλια μεταναστών και προσφύγων δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες και τεράστιες δυσκολίες στην κυβέρνηση που συνεδριάζει ακατάπαυστα και εξαγγέλλει μέτρα για την αντιμετώπιση των αυξημένων αυτών ροών.
Απ’ ότι όλα δείχνουν ούτε τα ταξίδια των ευρωπαίων αξιωματούχων στην Άγκυρα, ούτε αυτό του Αναπληρωτή υπουργού αρμόδιου για την Μεταναστευτική Πολιτική Γ. Κουμουτσάκου στην τουρκική πρωτεύουσα θα αποδώσουν καρπούς.
Ήδη ακούσαμε τον Γερμανό υπουργό Εσωτερικών από την Άγκυρα να εκθειάζει την τουρκική στάση στο προσφυγικό πράγμα που σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι κοιμούνται ήσυχοι, μια και τα σύνορά τους έχουν σφραγισθεί και η Ελλάδα έχει επιλεγεί να αποτελεί το πάρκινγκ των ανθρώπινων ψυχών, που με την τουρκική ανοχή μετακινούνται μέσω διακινητών προς τα ελληνικά νησιά.
Πονηρό άρθρο στη συμφωνία της ΕΕ με την Άγκυρα για το θέμα της επιστροφής από την Ελλάδα στην Τουρκία όσων κρίνονται ότι δεν ανταποκρίνονται στα κριτήρια παροχής ασύλου, ισχύει μόνο για όσους βρίσκονται στα νησιά του Α. Αιγαίου και όχι για όσους προωθούνται στην ενδοχώρα.
Αυτή η διάταξη εγκλωβίζει μεγάλο αριθμό μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα μια και η Τουρκία έχει δικαίωμα να αρνηθεί να τους δεχθεί πίσω στη χώρα της όσους δεν βρίσκονται στα νησιά. Γι΄ αυτό και δημιουργείται πρόβλημα υπερσυσσώρευσης στα νησιά, μια και εκεί πρέπει να κριθούν, αν και κατά πόσον δικαιούνται ασύλου.
Ο Κ. Μητσοτάκης μιλώντας την Παρασκευή στη Βουλή είπε ότι με βάση τα στοιχεία των υπηρεσιών το 80% των εισερχομένων είναι οικονομικοί μετανάστες και το 20% πρόσφυγες. Ένα ακόμη στοιχείο που προκύπτει από δήλωση της υφυπουργού Εργασίας Δόμνας Μιχαηλίδου είναι το γεγονός, ότι το 90 και πλέον τοις εκατό των μεταναστών είναι άνδρες, άνω των 14 ετών.
Τα ποιοτικά αυτά στοιχεία οφείλουν να προβληματίσουν τόσο την κυβέρνηση τόσο και την αντιπολίτευση. Κι αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι Τούρκοι γνωρίζουν τα σημεία που ξεκινούν οι λαστιχένιες βάρκες και δεν κάνουν τίποτα για να τις εμποδίσουν που σημαίνει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια οργανωμένη και συντονισμένη κίνηση της Άγκυρας με σκοπό να πλημυρίσουν την Ελλάδα με μουσουλμανικό πληθυσμό.
Ήδη στη Σύμη ένα νησί τριών χιλιάδων κατοίκων έχουν καταφθάσει χωρίς κανείς να τους εμποδίσει, σαν κύριοι που λένε στο λιμάνι, και όχι σε κάποια απόμακρη ακτή 500 μετανάστες και πρόσφυγες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πρόσφατο ιδιωτικό ταξίδι μου στα παράλια της Τουρκίας ρωτώντας τους ντόπιους έμαθα από που ξεκινάνε οι βάρκες. Είναι κοινό μυστικό το από που φεύγουν και που πάνε. Στη Σμύρνη και λίγο βορειότερα στο Αϊβαλί και στα Μοσχονήσια δεν υπήρχε ίχνος διακινούμενων μεταναστών.
Δεν συμβαίνει το ίδιο και στη Μυτιλήνη, τη Χίο, τη Λέσβο, την Λήμνο, την Κω και την Σύμη. Στα παράλια τους βρίσκονται τα απομεινάρια των φουσκωτών και των σωσίβιων γιλέκων.
Με δεδομένη την έντονη παρουσία λιμενικού και στρατοχωροφυλακής στα παράλια της Μικράς Ασίας και την δυσκολία της μαζικής μετακίνησης από την ενδοχώρα που βρίσκονται οι καταβλισμοί τους, είναι δύσκολο να φτάσουν στις ακτές μετανάστες ή πρόσφυγες χωρίς, να γίνουν αντιληπτοί από τις αρχές.
Σήμερα λέει ο Ερντογάν, τα αδέλφια μας οι Τούρκοι στη Θράκη, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι, πέρα από τους τουρκογενείς, τους Πομάκους και τους Ρομά και αύριο θα λένε οι ομόθρησκοί μας οι μουσουλμάνοι, ανεξαρτήτως φυλής και προέλευσης.
Είναι γνωστό σε όσους τυχαίνει να μελετούν την ιστορία σε συνδυασμό με την πολιτική, ότι η Τουρκία βάζει μακροπρόθεσμους στόχους που σταδιακά τους επιτυγχάνει. Από την εκδίωξη παρά τις διεθνείς συνθήκες των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, μέχρι πρόσφατά των Ελληνοκυπρίων από το Βόρειο τμήμα της Μεγαλονήσου
Παράλληλη έχει προχωρήσει σε μιαν οργανωμένη διαδικασία εποικισμού, τόσο στα υπό την τουρκική κυριαρχία δύο νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, όσο και της Κύπρου.
Το θέμα είναι πως αντιδρά η Ελλάδα σε όλες αυτές τις προκλητικές ενέργειες, που ξεκινούν από το Αιγαίο και καταλήγουν στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, με τα νέα παραμύθια της Χαλιμάς, που ξεκίνησαν από τα σύνορα της καρδιάς τους και έφτασαν στους επεκτατικούς χάρτες με τις γαλάζιες πατρίδες.
Και παράλληλα άξιο απορίας είναι το πως βλέπει η Ευρώπη αύτη την οργανωμένη επιχείρηση ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…
