του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου
Άψογα κουστουμαρισμένος, με ωραίο αλλά ειρωνικο,αν όχι σαρκαστικό χαμόγελο, ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών, για όσους θέλουν να τον ακούσουν, δηλώνει ότι «η Τουρκία δεν είναι ξενοδοχείο για Ευρωπαίους Τζιχαντιστές». Οι τελευταίοι , που υπολογίζονται σε 2.000 και300 από αυτούς συνελήφθησαν εσχάτως, δραπετεύοντας από κουρδικές φυλακές,μετά την τουρκική εισβολή στη Βόρεια Συρία, είναι ή ήταν όλοι κάτοχοι ευρωπαϊκών διαβατηρίων. Άρα,με βαση το διεθνές δίκαιο είναι προβληματική η απέλαση τους στις χώρες από τις οποίες προέρχονται.Τι σκοπεύει. Α κάνει λοιπόν η τουρκική κυβέρνηση?
«Εμείς, τονίζει ο Soyleyman Soylu, από Δευτέρα 11 Νοεμβρίου θα αρχίσουμε τις απελάσεις και είναι δυσάρεστο για μας το ότι από κάποιους Τζιχαντιστές τους έχει αφαιρεθεί η υπηκοότητα». Αφαίρεση, η οποία αν και δημιουργεί νομικά προβλήματα, η Τουρκία μάλλον θα τα ξεπεράσει με το έτσι θέλω.
Πέρα όμως από το πρόβλημα των τζιχαντιστών που βρίσκονται στα χέρια των Τούρκων, χωρίς υπηκοότητα, το όλο θέμα έχει και άλλες πολύ σημαντικές διαστάσεις. Ουσιαστικά, η ισλαμική Τουρκία έχει στη διάθεσή της κάποιες χιλιάδες φανατικούς ισλαμιστές δολοφόνους, τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιήσει όποτε θέλει και κατά το δοκούν.Προκειται για άτυπο στάτους μισθοφόρων εγκληματιών του Ισλάμ και κατάλληλα εκπαιδευμένων.
Στον αιώνα έτσι των ασύμμετρων πολέμων, στο πλαίσιο των οποίων η τυφλή τρομοκρατική βία παίζει σημαντικό ρόλο, η Τουρκία διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα που σίγουρα θα αξιοποιήσει. Με πιο απλά λόγια, η γειτονική μας χώρα έχει στη διάθεσή της δυνητικούς τρομοκράτες, αφιονισμενους με μίσος, κάποιοι από τους οποίους έχουν και τις οικογένειές τους μαζί τους. Οικογένειες που ήδη δημιουργούν προβλήματα σε χώρες όπως η Γαλλία και το Βέλγιο, που έχουν δεχθεί αυτόματα επιστροφές των παιδιών των τζιχαντιστών σε αυτές.
Περιττόν να τονισθεί βέβαια ότι σε κάποιες περιπτώσεις η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει τους δυνητικούς τρομοκράτες και ως πηγές πληροφοριών , σε μια προσπάθεια να επιδείξει καλή θέληση προς δυτικές μυστικές υπηρεσίες ασφαλείας.
Φημολογείται εξάλλου ότι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είχαν θετικό ρόλο στην πρόσφατη επιχείρηση των Αμερικανών κατά του Αλ. Μαγκναντί, ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους, ο οποίος τελικά σκοτώθηκε μαζί με τρεις άνδρες του και τις τρεις γυναίκες του. Εικάζεται ευρύτατα ετσι, ότι αυτό το «δώρο των Τούρκων» προς τον πρόεδρο Τράμπ, δεν είναι άσχετο και με την παθητική στάση του έναντι των Κούρδων μαχητών στη Συρία,όταν εισέβαλε σε αυτήν ο τουρκικός στρατός.
Με βάση λοιπόν αυτά που προηγούνται, είναι προφανές ότι το τουρκικό οπλοστάσιο εμπλουτίζεται και με «άϋλες αξίες» ασύμμετρου πολέμου, κατάσταση που απαιτεί μεγάλη προσοχή και περίσκεψη.Η τουρκική παρουσία στη ΝΑ Μεσόγειο είναι πλέον πολυσύνθετο γεωπολιτικό φαινόμενο με εκρηκτικό από κάθε άποψη χατακτηρα.
