του N. Peter Kramer
Την Παρασκευή 27 Μαρτίου, ο Πρόεδρος Τραμπ έθεσε σε ισχύ μια δέσμη μέτρων τόνωσης, ύψους περίπου 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, το μεγαλύτερο πακέτο ανακούφισης στην ιστορία των ΗΠΑ για την ενίσχυση της βοήθειας πολλών Αμερικανών που βρίσκονται σε ανάγκη, μέσω άμεσων πληρωμών και επέκτασης του φόρου κοινωνικής αλληλεγγύης. Το πακέτο αυτό παρέχει δάνεια και επιχορηγήσεις στις επιχειρήσεις, γεμίζει τα άδεια κρατικά ταμεία και αποστέλλει πρόσθετους πόρους στους εξασθενημένους παρόχους υγείας. Το μέτρο είχε συντριπτική δικομματική υποστήριξη στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Όταν οι ΗΠΑ χρειάζονται περισσότερο από όλα τη συνεργασία των δύο πλευρών, οι Δημοκρατικοί ενίσχυσαν την οικονομική αβεβαιότητα, θέτοντας το κομματικό τους συμφέρον πάνω από τις ανάγκες της χώρας. Όταν μεγάλο μέρος των ΗΠΑ βρίσκονται σε καραντίνα στο σπίτι, όταν ο λαός βρίσκεται τόσο πολύ σε κατάσταση πανικού, ώστε υπάρχει «αγώνας δρόμου» ακόμα και για χαρτί υγείας, όταν η χώρα χρειάζεται απεγνωσμένα καθησύχαση, οι Δημοκρατικοί Schumer και Nancy Pelosi, εκπρόσωπος του Οίκου, αποφάσισαν, υπό την πίεση των αριστερών, να καταλήξουν σε ένα δικομματικό νομοσχέδιο.
Η παρακώλυση ξεκίνησε με ένα tweet της Alexandria Ocasio-Cortez, αρχηγού των «σοσιαλιστών» Δημοκρατών της Βουλής. Αναφέρει, «ο Mitch McConnell και το GOP ασκούν πίεση για παράνομη φιλοκαπιταλιστική χρηματοδότηση, προς όφελος φίλων και δωρητών.» Ο Chuck Schumer, στη συνέχεια, εμπόδισε τη Γερουσία ακόμη και να θέσει σε ψήφο το νομοσχέδιο το οποίο σύντροφοί του Δημοκράτες Γερουσιαστές με τους Ρεπουμπλικανούς συναδέλφους τους είχαν από κοινού εκδώσει. Η αιτία της συμπεριφοράς του Schumer, ενώ εξέφρασε δύο μέρες πριν την «ευχαρίστηση και έκπληξή» του ως προς τη «διμερή συνεργασία», είναι ότι φοβάται την απειλή του πολύ δημοφιλούς Ocasio-Cortez για τη θέση του στη γερουσία της Νέα Υόρκης, στις εκλογές του 2022.
Ξαφνικά, ο Schumer ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε αρκετή «διαφάνεια» στην ανασύσταση του νομοσχεδίου για το Ταμείο Νομισματικής Σταθεροποίησης, αλλά οι κανονισμοί είναι ουσιαστικά οι ίδιοι με αυτούς που είναι σε ισχύ εδώ και πάνω από 15 χρόνια. Ο δημοκρατικός κυνισμός αποκαλύφθηκε περαιτέρω όταν η Nancy Pelosi ανακοίνωσε το δικό της νομοσχέδιο. Και τότε οι Δημοκρατικοί παρουσίασαν τον πραγματικό τους λόγο για να παρεμποδίσουν το νομοσχέδιο στη Γερουσία. Ο εκπρόσωπος του Δημοκρατικού πλειοψηφικού κόμματος, James Clyburn, ακούστηκε να συμβουλεύει τους Δημοκρατικούς να δουν την κρίση του κορονοϊού ως μια «τεράστια ευκαιρία για την αναδιάρθρωση των πραγμάτων, ώστε να ταιριάζει στο όραμά τους». Ακολούθησε νομοσχέδιο της Pelosi, συμπεριλαμβανομένου ενός ιδεολογικού καταλόγου επιθυμιών που δεν έχει καμία σχέση με την κρίση: την εγγραφή ψηφοφόρων την ίδια ημέρα, τα προνόμια για τις συνενώσεις και ένα σύνολο ζητημάτων μη υποχρεωτικών δαπανών. Ζήτησε επίσης 25 εκατομμύρια δολάρια για το Κέντρο Kennedy στην Ουάσιγκτον, Περιφέρεια της Κολούμπια.
Τελικά, το αποτέλεσμα ήταν μια διμερής συμφωνία, υπό την πίεση της απίστευτα γρήγορα αυξανόμενης κρίσης του κορονοϊού. Και ναι, μην ανησυχείτε, τα 25 εκατομμύρια δολάρια για το Κέντρο Kennedy συμπεριλαμβάνονται στη συμφωνία. Ένα δώρο για τα 80α γενέθλια της Nancy Pelosi, της περασμένης Παρασκευής;
