του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Κοινή διαπίστωση των αρθρογράφων είναι αυτή μιας Ελλάδος αναξιοπρεπούς, γεγονός που έχει τεράστια σημασία για το μέλλον της χώρας. Η απώλεια της αξιοπρέπειας είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί, ιδιαίτερα σε κάποιον που έχει πτωχεύσει –διότι, άλλο πτώχευση και άλλο απώλεια της αξιοπρέπειας.
Με τίτλο Γιατί μπουχτίσαμε με την Ελλάδα, ο Τζων Μίλερ γράφει, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα:
«Το καλαμπούρι διαρκεί δύο χρόνια τώρα. Η Αθήνα προσποιείται ότι συντάσσεται με τις απαιτήσεις των δανειστών και εταίρων της και οι τελευταίοι προσποιούνται ότι πιστεύουν τις δεσμεύσεις της. Ενώ το φάσμα της χρεοκοπίας πλησιάζει, η ελληνική μπλόφα δεν μπορεί να διαρκέσει. Το δούλεμα έχει κι αυτό τα όριά του. Είναι όλο και πιο απίθανο η Ελλάδα να υιοθετήσει φερέγγυες μεταρρυθμίσεις. Πριν λίγες ημέρες, είχαμε μία ακόμη επανάληψη της σκηνής που συνεχίζεται για δύο χρόνια: Καθώς πλησιάζει ο καιρός που η Αθήνα θα ξεμείνει από λεφτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση σπεύδει να προσφέρει και νέο αίμα στις ελληνικές φλέβες. Έτσι, κάθε φορά που η Ελλάδα πρέπει να πιεστεί να εφαρμόσει αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις, αυτό κοστίζει περισσότερο.
»Ο καθένας ξέρει πως οι Έλληνες παίζουν με την φωτιά. Αλλά κανείς δεν μοιάζει να πολυνοιάζεται γι αυτό –και πάντως όχι οι Έλληνες. Η κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, ενός τεχνοκράτη που υποτίθεται πως θα απολάμβανε της στήριξης όλων των κομμάτων για να λάβει τις δύσκολες αποφάσεις που δεν τολμούσε ο Γιώργος Παπανδρέου, αποδείχθηκε εξίσου δυσκίνητη με τους προκατόχους της.
»Χθες, η τρόϊκα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναγκάστηκε να απειλήσει την ελληνική κυβέρνηση με θεούς και δαίμονες για να την πείσει να απολύσει εντός του 1012 15.000 δημοσίους υπαλλήλους ώστε να μειώσει το έλλειμμά της. Η Ελλάδα –που διαθέτει άνω των 700.000 δημοσίων υπαλλήλων σε πληθυσμό 11 εκατομμυρίων– έχει υποσχεθεί να τους μειώσει κατά 150.000 ως το 2015. Αλλά προχωρά στον δρόμο αυτόν σαν χελώνα. Η αλήθεια είναι πως πέρυσι είχε ήδη υποσχεθεί να τους μειώσει κατά 32.000, αλλά τελικά έδιωξε μόλις 2.000. Αλλά έτσι έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα: Η τρόϊκα τής ζητά να περικόψει τον βασικό μισθό (που είναι υψηλότερος από την Ισπανία), να μειώσει τους μισθούς, να καταργήσει τα μπόνους, να περιορίσει τις συντάξεις και τις κρατικές δαπάνες και οι Έλληνες πολιτικοί παριστάνουν τον ψόφιο κοριό. Ξέρουν πολύ καλά πως η Ευρώπη μπορεί να εξαπατηθεί και εννοούν αυτό να το εκμεταλλευτούν.
»Η Γερμανία είχε αγιοποιήσει τρεις αρχές: κανένα πακέτο σωτηρίας σε άλλα κράτη μέλη, καμμία χρεοκοπία, καμμία έξοδος από το ευρώ. Η πρώτη παραβιάστηκε το 2010, όταν αποδέχθηκε να βοηθήσει την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Τώρα οι Έλληνες απειλούν την δεύτερη αρχή (χθες ο πρωθυπουργός τους παρήγγειλε στον υπουργό Οικονομίας του μία έκθεση για τις επιπτώσεις πιθανής χρεοκοπίας στην χώρα). Όσο για την έξοδο από το ευρώ, αναφέρθηκε πολλές φορές στις διαπραγματεύσεις των τελευταίων ημερών. Η Μαδρίτη το γνωρίζει αυτό. Στους ιθύνοντές της αρέσει η προοπτική να ανοίξει η πόρτα εξόδου από την λέσχη του ευρώ, καθώς την Ελλάδα θα ακολουθήσει και η Πορτογαλία –και κανείς δεν ξέρει που θα καταλήξει το πράγμα. Από την άλλη, οι Ισπανοί θα προτιμούσαν οι Έλληνες πολιτικοί να παίρνουν την κατάσταση πιο σοβαρά. Ξέρουμε εδώ και καιρό τί τύποι είναι οι Έλληνες. Το πρόβλημα δεν είναι μόνον οικονομικό, αλλά και πολιτικό, λέει ένας Ισπανός αξιωματούχος.
»Όσο για τις απειλές (όπως η γερμανική, να επιβληθεί επίτροπος στην Ελλάδα ή η γαλλική, να υπάρξει ειδικός λογαριασμός όπου θα κατατεθούν τα χρήματα για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους), πέφτουν στο κενό. Οι Έλληνες ουδέποτε ένοιωσαν κατώτεροι των υπολοίπων Ευρωπαίων. Αν και η οικονομία τους κείτεται στα ερείπια, η εθνική τους αυτοεκτίμηση και υπεροψία σπάνε κόκκαλα. Η αλήθεια είναι πως πάντοτε έβλεπαν υπό γωνία την ευρωπαϊκή ιδέα, εκτός βέβαια απ’ όταν τους πλήρωνε για να καλοπερνούν. Αλλά αυτό ήταν γνωστό από τότε που μπήκαν στην ΕΕ».
Με αφορμή το άρθρο αυτό του Χιλιανού δημοσιογράφου στην «Ελ Μούντο», στον ιστότοπο της εφημερίδας –όπως και στον αντίστοιχο της Presseurop, όπου αναδημοσιεύονται άρθρα ευρωπαϊκών εφημερίδων– αναρτήθηκαν πάνω από 100 σχόλια, κυριολεκτικώς καταστροφικά για την εικόνα της χώρας μας. Και τα σχόλια αυτά δεν προέρχονται από «κακούς» Γερμανούς ή Ολλανδούς, αλλά από Ισπανούς πολίτες οι οποίοι, όπως λέει ένας από αυτούς, «παρά την κρίση, την ανεργία και την λιτότητα που επικρατεί στην χώρα τους, θέλουν να αποδείξουν ότι μέσα από την δυσάρεστη αυτή κατάσταση μπορούν να οικοδομήσουν ένα καλύτερο μέλλον».
Πρόκειται γι αυτό το μέλλον το οποίο χρεοκοπημένες πολιτικές δυνάμεις, υπερχρεωμένα κόμματα και μέσα μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ), καθώς και αδίστακτοι πολιτικοί –συνεπικουρούμενοι από τους πραιτωριανούς τους των ΜΜΕ– αρνούνται στην Ελλάδα και την ιστορία της. Αρνούνται πεισματικά να ξεφύγουν από το χθες και να ανοίξουν για τους νέους αυτής της χώρας το παράθυρο του αύριο. Τελικά δε, δεν έχουν «μπουχτίσει» με την Ελλάδα οι Ισπανοί, οι Γάλλοι και όποιοι άλλοι, αλλά και οι πολύτιμοι νέοι της, που μαζικά πλέον ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους και δραπετεύουν από το κράτος της φαυλότητας και της λαϊκιστικής πανώλους.
