του
Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Χώρα παραγωγής πολιτισμού από πολλά χρόνια τώρα, θα έπρεπε να πρωτοστατεί στον τομέα αυτόν, ο οποίος σήμερα δείχνει να είναι μέγας παραγωγός προστιθέμενης αξίας. Παρόλα αυτά, τίποτα το ουσιαστικό δεν έχει γίνει στην Ελλάδα, μία χώρα όπου ο κρατισμός και η εσωστρέφεια απετέλεσαν τους άξονες ανάπτυξης οικονομικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Όμως, σήμερα, μεσούσης της κρίσης, μπορεί κάτι να αλλάξει με αφετηρία το αδιέξοδο που αντιμετωπίζει το ελληνικό επιχειρείν. Έτσι, μέσα στην κορύφωση της έντονης συζήτησης για το μνημόνιο, την δανειακή σύμβαση, το περίφημο PSI και το «κούρεμα» του χρέους ώστε να ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, σημαντική υπήρξε μία εκδήλωση για την προώθηση της επιχειρηματικότητας στον πολιτισμό.
Στο πλαίσιο αυτό, διοργανώθηκε ημερίδα του ICE (αρχικά που σημαίνουν Incubators for Cultural Entreprises / Θερμοκοιτίδες για Πολιτιστικές Επιχειρήσεις και αποτελούν διευρωπαϊκό πρόγραμμα συνεργασίας στον χώρο των μικρομεσαίων), με αντικείμενο τις δυνατότητες και τα προβλήματα της πολιτιστικής επιχειρηματικότητας, ως διεξόδου στα χρόνια της κρίσης. Σε αντίθεση δε με ό,τι συμβαίνει παραδοσιακά σε άλλες τέτοιες περιπτώσεις, αυτή η διοργάνωση δεν είχε τον απλώς περιγραφικό/αστόχευτο χαρακτήρα των Κοινοτικών (δηλαδή, με Κοινοτική Χρηματοδότηση) συναντήσεων, όπου ο καθένας παρουσιάζει μία περίπτωση ή εμπειρία, γίνεται λίγο networking –και πάμε! Υπήρχε γνήσια αναζήτηση διεξόδων, μιας κάποιας διεξόδου, από την επενδυτική απραξία, αλλά και προσανατολισμού δραστηριοτήτων των νεότερων ιδίως επαγγελματιών.
Το εύρος των δράσεων που περιγράφηκαν στην Ημερίδα του ICE μπορεί να δει κανείς στα www.ice-med.eu και www.culturalincubators.eu. Καταλαμβάνουν από ανάδειξη μνημείων της παλαιότερης ή και νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς, μέχρι την δημιουργία ευρηματικών δραστηριοτήτων της σημερινής γενιάς, την οργάνωση δικτύων τουριστικής ανάπτυξης που εντάσσουν διάφορες περιοχές της Ευρώπης (αναδεικνύοντας ομοιότητες, όπως και διαφορές), ή την παραγωγή οπτικοακουστικών έργων. Το στοιχείο «θερμοκοιτίδας» έγκειται στο ότι επιχειρήσεις που προσπαθούν να ξεκινήσουν ή να αναβαθμίσουν την δραστηριότητά τους μπορεί να βρουν συμβουλές, συνδρομή προβολής, να παρακολουθήσουν βέλτιστες πρακτικές οργάνωσης, να βοηθηθούν στην στέγασή τους, ή και να διασυνδεθούν με αντίστοιχες επιχειρήσεις του κλάδου δραστηριοποίησής τους.
Στην Ελλάδα, την συμμετοχή οργάνωσε το Κέντρο Επιχείρησης και Καινοτομίας Αττικής (BIC Αττικής), που λειτουργεί ήδη από το 1995 και είναι γνωστότερο από την δημιουργία του Τεχνολογικού και Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου, το 2007, με στόχευση τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις στον χώρο της τέχνης και του πολιτισμού. Στο BIC Αττικής μετέχουν επιμελητήρια (Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών και Πειραιώς), ΟΤΑ (Νομαρχία Πειραιά, Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Αττικής), ΑΕΙ (Πάντειο Πανεπιστήμιο, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΙΠΑ Παντείου), τράπεζες (Εθνική, Alpha, ΑΤΕ, Εμπορική), ο ΕΟΜΜΕΧ και η Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ). Ας σημειωθεί ότι το BIC Αττικής συμμετέχει σε αρκετά έργα κοινοτικών προγραμμάτων τα οποία καλύπτουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και παρουσιάζουν ποικιλία στοχεύσεων και φιλοσοφιών ως προς την αναπτυξιακή προσέγγιση με άξονα τον πολιτισμό.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Ενώ η Ελλάδα βυθίζεται στην ύφεση, την ακυβερνησία και την πιθανή «άτακτη χρεοκοπία» της, υπάρχουν και άνθρωποι που επιχειρούν να δημιουργήσουν οάσεις στην οικονομική έρημο.

Χώρα παραγωγής πολιτισμού από πολλά χρόνια τώρα, θα έπρεπε να πρωτοστατεί στον τομέα αυτόν, ο οποίος σήμερα δείχνει να είναι μέγας παραγωγός προστιθέμενης αξίας. Παρόλα αυτά, τίποτα το ουσιαστικό δεν έχει γίνει στην Ελλάδα, μία χώρα όπου ο κρατισμός και η εσωστρέφεια απετέλεσαν τους άξονες ανάπτυξης οικονομικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής.