Η ΕΕΔΕ ΩΣ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

«Μέσα στην θλίψη της απέραντης μετριότητας που μάς πνίγει από παντού, παρηγορούμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν την φθορά», έλεγε ο μεγάλος ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Αυτά τα λόγια χρησιμοποίησε ο πρόεδρος του ΔΣ της ΕΕΔΕ κ. Κων. Λαμπρινόπουλος στην τελευταία γενική συνέλευσή της, για να κεντρίσει το πολυάριθμο κοινό που τον παρακολουθούσε.

«Είναι αλήθεια», πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΕΕΔΕ, «ότι κατορθώσαμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ως λαός, να ξεχάσουμε όλα αυτά που μάς έκαναν να ξεχωρίζουμε θετικά και να υιοθετήσουμε στην καθημερινότητα όλα αυτά που μάς κάνουν να ξεχωρίζουμε αρνητικά. Σε τρεις μήνες από σήμερα ξεκινάει μια δεύτερη πεντηκονταετία για την ΕΕΔΕ, μία πεντηκονταετία που θα είναι πιο δύσκολη από αυτήν που περάσαμε, πιο απαιτητική για όλους μας. Μια πεντηκονταετία που χρειάζεται να ξαναχτίσουμε όλα αυτά που μάς έκαναν και θα εξακολουθούν να μάς κάνουν περήφανους ως έθνος. Και αυτή την φορά δεν έχουμε περιθώρια αποτυχίας.

»Ακούω μετ’ επιτάσεως τα τελευταία χρόνια ότι η πολιτική είναι θέμα των πολιτικών. Θα μού επιτρέψετε να μην συμφωνήσω. Η πολιτική είναι θέμα των πολιτών –και μάλιστα των ενεργών πολιτών. Υπό την έννοια αυτή, είμαστε υποχρεωμένοι, έχουμε ιερό καθήκον, να βάλουμε ουσιαστική πλάτη για να σωθεί η χώρα μας, να σωθούν οι νέες γενιές όχι μόνον από την οικονομική καταστροφή αλά από την καταστροφή που έχει συντελεσθεί –και πολύ φοβάμαι ότι θα εξακολουθήσει να συντελείται– σε κοινωνικό επίπεδο. Εμείς, όλοι μας στην ΕΕΔΕ, έχουμε στο DNA μας την εθελοντική προσφορά και είναι τόσο ουσιαστική που κράτησε αυτόν τον οργανισμό ζωντανό για πενήντα χρόνια, παρ’ όλες τις αντιξοότητες που υπήρξαν. Κοινή μας πεποίθηση ήταν, είναι και θα είναι ανταγωνιστικότερες επιχειρήσεις, ανταγωνιστικότερη και καλύτερη Ελλάδα. Μια Ελλάδα που θα πάρει την θέση που δικαιωματικά τής ανήκει στις παγκόσμιες εξελίξεις», είπε ο κ. Κων. Λαμπρινόπουλος.

Τα λόγια αυτά του προέδρου της ΕΕΔΕ διατυπώνονται σε μία κρίσιμη φάση για το οικονομικό και κοινωνικό μέλλον της χώρας και κάποιοι υπεύθυνοι θα πρέπει να τα πάρουν στα σοβαρά. Το παγκόσμιο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον μεταβάλλεται ριζικά και στην παγκόσμια αγορά οι ανακατατάξεις είναι συνεχείς. Επεκτείνονται δε και στην διοίκηση των επιχειρήσεων, που είναι ο θεσμός-κλειδί για την επιτυχία τους ή όχι στις συνθήκες του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Πρόκειται, δηλαδή, για μία περίοδο αλλαγών η οποία απαιτεί γρήγορες και συγκροτημένες προσαρμογές.

Στο επίπεδο αυτό, η ΕΕΔΕ έχει κάθε δυνατότητα να γίνει ο φορέας που θα βοηθά στις προσαρμογές, ανοίγοντας ταυτοχρόνως και νέους δρόμους σκέψης και προσέγγισης των καταστάσεων. Συνεπώς, πλούσια σε εμπειρίες και σύγχρονη τεχνογνωσία, η ΕΕΔΕ αποτελεί κορυφαίο ατού για την Ελλάδα τού αύριο και τις προοπτικές αναπτύξεώς της. Διότι, εφεξής, οποιαδήποτε αναπτυξιακή προσπάθεια θα είναι καταδικασμένη αν αφετηρία της δεν είναι το μυαλό του ανθρώπου και η γνώση που αυτό μπορεί να επεξεργασθεί και να αξιοποιήσει. Όσοι το αγνοούν, θα πρέπει να πληροφορηθούν ότι η Κίνα, η Τουρκία, η Ινδία και η Νότιος Αφρική επενδύουν στην διοίκηση των επιχειρήσεων και στην επιμόρφωση στελεχών το 1% του ΑΕΠ τους –ποσοστό που για το 2010 αντιπροσώπευε για τις χώρες αυτές 120 δισεκατ. δολλάρια. Από αυτά, τα 7 δισεκατ. δολλάρια ήταν η τουρκική δαπάνη. Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερον ότι οι αναδυόμενες οικονομίες, που καταλαβαίνουν τον ρόλο του ανθρώπινου παράγοντα, επενδύουν στην γνώση και στα ταλέντα των επιχειρήσεων –τομέας στον οποίον ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη ένας σκληρός πόλεμος.

Στην Ελλάδα, η ΕΕΔΕ μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους και τις συνθήκες διεξαγωγής του πολέμου αυτού. Εξάλλου, σε αυτή την διάσταση της σημερινής επιχειρηματικής πραγματικότητας στοχεύουν οι τελευταίες προτάσεις της προς την ελληνική κυβέρνηση, και όχι μόνον, για την υπογραφή ενός μνημονίου κοινωνικής συνοχής και ενός άλλου που θα αφορά στην ανάπτυξη. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΕΔΕ θεωρεί ότι πρέπει άμεσα και αποτελεσματικά να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα της ρευστότητας και της ανεργίας, που θα αποτελέσουν και την προϋπόθεση τονώσεως της επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της εξωστρέφειας. Οι δε τομείς στους οποίους θα πρέπει να δοθεί ειδικό βάρος είναι ο τουρισμός, η παιδεία, η ναυτιλία και ο πρωτογενής τομέας –δηλαδή, η οργανωμένη και υψηλής προστιθέμενης αξίας γεωργική παραγωγή.

Προς την κατεύθυνση αυτή, εξάλλου, κινήθηκε και η ομιλία του κ. Θεόδωρου Παπαλεξόπουλου, που ήταν ο επίσημος ομιλητής της τελευταίας γενικής συνέλευσης των μελών της ΕΕΔΕ. Μιλώντας με θέμα την μετατροπή των λόγων σε πράξη, τόνισε πως η χώρα μας έχει ανάγκη από ηγεσίες αλλά και από στόχους που να οδηγούν την κοινωνία σε υψηλότερα από ποιοτικής πλευράς επίπεδα συμπεριφορών και πρωτοβουλιών.

Πενήντα χρόνια μετά την ίδρυσή της, είναι προφανές ότι ένα νέο ξεκίνημα περιμένει την Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων.