Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ 5ΗΣ ΝΕΜΕΑΔΑΣ

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Υπάρχουν εκδηλώσεις και γεγονότα στην χώρα μας που αποδεικνύουν ότι υπάρχει και μια Ελλάδα που σκέπτεται διαφορετικά –αυτοί δε που την απαρτίζουν, πολλά θα μπορούσαν να προσφέρουν για την έξοδο από την κρίση και, κυρίως, τις πνευματικές αναπηρίες που αυτή προκαλεί.

Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκε πριν λίγες εβδομάδες, για πέμπτη φορά, στην καρδιά της Πελοποννήσου, η αναβίωση των αρχαίων Νεμέων Αγώνων, με την συμμετοχή άνω των 1.000 αθλητών από τις μισές χώρες το πλανήτη μας –άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 4-82 ετών, όλοι ερασιτέχνες, όλοι εθελοντές. Η πρωτοβουλία αυτή του Συλλόγου για την Αναβίωση των Νεμέων Αγώνων, αλλά και η όλη οργάνωση και διεξαγωγή της Νεμεάδας, βασίστηκαν πάλι αποκλειστικά στον Εθελοντισμό –κατά πρώτο λόγο της τοπικής κοινωνίας του Δήμου Νεμέας, με πρωτεργάτη τον πασίγνωστο ομότιμο καθηγητή Stephen Miller.

Την παραμονή των Αγώνων έγινε στον Ναό του Διός η επίσημη αφή της Φλόγας και η μεταφορά της στο Αρχαίο Στάδιο, με την παρουσία της προέδρου της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την Unesco κ. Μαρίας-Αικατερίνης Τζιτζικώστα-Παπαχριστοπούλου. Ας σημειωθεί επίσης και το γεγονός ότι, με την ευκαιρία της Νεμεάδας, έγιναν και τα επίσημα εγκαίνια της Στοάς του Αρχαίου Σταδίου, γνωστής ως «Κρυπτή Είσοδος», μετά την αναγκαία συντήρηση και επισκευή της, που είχε επίσης αναλάβει ο Σύλλογος, με τις κατά νόμον απαραίτητες άδειες, αλλά με αποκλειστικά ιδιωτική οικονομική υποστήριξη –κάτι πολύ σημαντικό στις μέρες μας, που δείχνει ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι πάντα παρούσα όταν πρέπει.

Σημειώνουμε ότι ο Σύλλογος για την Αναβίωση των Νεμέων Αγώνων ιδρύθηκε ως νόμιμο σωματείο το 1995, με σκοπό να ξαναζωντανεύσει τα αρχαία Νέμεα στο ίδιο στάδιο όπου γιορτάζονταν 2.300 χρόνια πριν. Εδώ οι αρχαίοι Έλληνες οργάνωναν πανηγύρια που ανήκαν στον ίδιο κύκλο αγώνων με αυτούς που γίνονταν στους Δελφούς, την Ισθμία και την Ολυμπία. Για ένα χρονικό διάστημα κάθε χρόνο, σε έναν από αυτούς τους χώρους εναλλάξ, μία ιερή εκεχειρία σταματούσε κάθε πόλεμο και εχθρότητα. Όλοι οι Έλληνες (Αθηναίοι και Σπαρτιάτες, Κορίνθιοι και Αργείτες, Μακεδόνες και Κρήτες), αναγνωρίζοντας την κοινή τους ανθρώπινη υπόσταση, συγκεντρώνονταν εκεί όλοι μαζί.

Αυτή η παρόρμηση για ειρήνη, παρόλο που περιοριζόταν σε λίγες μόνον ημέρες κάθε χρόνο, ήταν η πρώτη στην ιστορία της ανθρωπότητας σε οργανωμένο, τακτικό και διεθνές επίπεδο.

Επομένως, τα αρχαία πανηγύρια στην Νεμέα, στην Ολυμπία, στους Δελφούς και στην Ισθμία είναι οι άμεσοι πρόγονοι των σημερινών Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς και των Ηνωμένων Εθνών.

Είναι έτσι σαφές ότι πρόκειται και για ένα ιστορικού περιεχομένου γεγονός, με ευρύτερη όμως πολιτιστική σημασία και όχι μόνον. Γι αυτό, ο Σύλλογος για την Αναβίωση των Νεμέων Αγώνων πιστεύει ότι υπάρχει και σήμερα περιθώριο, ίσως και ανάγκη, για τον μέσο άνθρωπο –ανεξάρτητα από εθνικότητα, γλώσσα, θρησκεία, γένος και ηλικία– να συμμετέχει σε ένα διεθνές αθλητικό πανηγύρι. Ένα πανηγύρι που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, τους συναδελφώνει και αποδεικνύει ότι κάποιες ανθρώπινες αξίες είναι υπεράνω ποικίλων διαφορών.

Όπως είναι λοιπόν επόμενο, στους Αγώνες δεν αναγνωρίζονται παγκόσμιες επιδόσεις και δεν δίνονται μετάλλια. Οικογένειες καθισμένες στις πλαγιές του Σταδίου, σχολιάζοντας το θέαμα και κολατσίζοντας, συμμετέχουν το ίδιο με τους δρομείς στους Αγώνες. Ο αγώνες δρόμου εναλλάσσονται με μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις, σύμφωνα με το γένος και την ηλικία των συμμετεχόντων, που τρέχουν ξυπόλητοι και ντυμένοι με αρχαίους χιτώνες. Ως έπαθλο έχουν μόνον τα κουρασμένα πόδια τους, που πάτησαν την ίδια λίθινη αφετηρία και έτρεξαν στην ίδια γη που επάνω της αρχαία πόδια είχαν τρέξει πριν από 2.000 χρόνια. Και έχουν ένα ακόμη έπαθλο: την γνώση και την εμπειρία τους ότι οι ίδιοι είχαν μία απευθείας επαφή με μιαν αρχαία ιδέα, που ζει ακόμα στην γη της Νεμέας.

Στην εποχή του διασυρμού της χώρας μας, η πρωτοβουλία της Νεμεάδας αποδεικνύει ότι η ίδια η κοινωνία μπορεί να προσφέρει πολλά στην διεθνή αξιοπιστία μας.