Η μοναδικότητα της 6ης Ιανουαρίου για τις ΗΠΑ

του Θάνου Μ. Βερέμη*

Η 6η Ιανουαρίου υπήρξε μοναδική για την αμερικανική ιστορία. Οπαδοί του προέδρου Τραμπ θέλησαν να καταλάβουν τις αίθουσες στις οποίες το Κογκρέσο επιβεβαίωνε την εκλογή Μπάιντεν. Χωρίς καμία απόδειξη νοθείας ο Τραμπ κάλεσε τους οπαδούς του σε κίνημα, υπογράφοντας έτσι και τη δική του καταδίκη όταν θα έχει αρθεί πλέον η προστασία που προσφέρει στον πρόεδρο το αξίωμά του.

Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι υποχρεωμένο να καταγγείλει αυτή την πράξη ως προεδρική απιστία προς τον όρκο του να τηρεί το Σύνταγμα. Εφόσον ο Τραμπ εξακολουθήσει να προκαλεί στασιαστικές ενέργειες, η πολιτεία δεν θα έχει άλλη επιλογή από την τιμωρία του. Με την άρνησή του να παρακολουθήσει τον Τραμπ, ο αντιπρόεδρός του Μάικ Πενς συγκεντρώνει πόντους ώστε την επόμενη τετραετία να επανέλθει ως υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Το κόμμα σίγουρα χρειάζεται εσπευσμένη νομιμοποίηση για να μη βρεθεί μονίμως εκτός εξουσίας.

Την εισαγωγή της αλητείας στον δημόσιο βίο οι Αμερικανοί την είχαν ως τώρα αποφύγει γιατί ο λαϊκισμός δεν είχε αγγίξει το προεδρικό αξίωμα πριν από τις εκλογές του 2016. Ο κυβερνήτης της Λουϊζιάνα υπήρξε εχθρός του προέδρου Φραγκλίνου Ρούζβελτ και θύμα δολοφονίας από απογοητευμένο οπαδό του. Πολλοί τηλεπάστορες ακολούθησαν το λαϊκίστικό στάδιο, αλλά ποτέ ως τον Τραμπ κάποιος πρόεδρος των ΗΠΑ.

Είναι πιθανό το Ανώτατο Δικαστήριο να απαντήσει σε προσφυγή πολιτείας ή πολιτειών που κατηγορούνται για νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος χωρίς τεκμήρια. Η επαναμέτρηση των ψήφων της Πολιτείας Τζόρτζια απέδωσε δύο γερουσιαστές για τους Δημοκρατικούς, και έτσι το Σώμα περιέρχεται στον έλεγχο του προέδρου Μπάιντεν με την αποφασιστική ψήφο της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις.

Οι «αβράκωτοι», όπως αποκαλούσαν τους επιδρομείς του Κεραμεικού οι γάλλοι επαναστάτες το 1792-93, είχαν αλογοουρές και γένια στα σκαλοπάτια του Καπιτωλίου εχθές. Με ακάλυπτο το αγριεμένο πρόσωπο οι απελπισμένοι από τις πολιτείες της «σκουριάς» δεν αποτελούν καν την πλειοψηφία στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, το οποίο απευθύνεται κυρίως στους προνομιούχους Αμερικανούς. Για όσους έχουν παρακολουθήσει στο Netflix την ταινία «Hillbilly Elegy» πρόκειται για τους ανέργους από τα Απαλάχια Όρη που κατεβαίνουν στις μεσοδυτικές πολιτείες για δουλειά. Πρόκειται για το πιο καθυστερημένο τμήμα της αμερικανικής κοινωνίας με την ταυτότητα των «λευκών σκουπιδιών», όπως ονομάζονται στον αμερικανικό Νότο. Όμως το μέλλον δεν φαίνεται να τους ευνοεί. Η αύξηση σε μερικές δεκαετίες των Λατίνων ψηφοφόρων και η αμείλικτη δημογραφική άνοδος των καθολικών που φτάνουν στις ΗΠΑ από το Μεξικό θα αναγκάσουν τους λευκούς ανέργους, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, να ανταλλάξουν την ψήφο τους με ολίγη κοινωνική πρόνοια. Θα περάσουν έτσι από τις τάξεις που εκμεταλλεύεται ο λαϊκισμός σε εκείνες του σοσιαλισμού, όσο περιορισμένος και αν είναι.

Η τετραετία που έρχεται θα αποτελέσει απόπειρα εξομάλυνσης της προτεσταντικής Αμερικής. Ο Τραμπ θα διασυρθεί όσο λίγοι πρώην πρόεδροι και το πιθανότερο είναι ότι θα αποκλειστεί από μελλοντική υποψηφιότητα κατόπιν φυλάκισης για τις πολλές του παρανομίες. Όμως η εικόνα του πολιορκούμενου Καπιτωλίου από τους οπαδούς του Τραμπ, οι οποίοι χειραγωγήθηκαν από έναν μαφιόζο του επιχειρηματικού κόσμου, δεν θα ξεχαστεί εύκολα από το παγκόσμιο κοινό αυτού του επεισοδίου. Πρώτη η Κίνα επιχειρεί γιατί η ίδια ασκεί αυστηρό έλεγχο στο καπιταλιστικό σύστημα ώστε να αποφεύγει την εκμετάλλευση του όχλου από εσωτερικές μαφίες. Η Ρωσία του Πούτιν αντιλαμβάνεται τώρα τη σημασία της αμετακίνητης ηγεσίας που διαθέτει. Η θητεία του Μπάιντεν δεν θα διαρκέσει πέραν της τετραετίας, αλλά της Κάμαλα Χάρις μόλις ανατέλλει.

*αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ