του Ρηνανίας Χρυσόστομου
Δύο ενδιαφέροντα περιστατικά συνέβησαν τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου στην Γερμανία: μία συζήτηση για την κρίση του ευρώ στην Κολωνία και η περιοδεία Τσίπρα σε Βερολίνο και Αμβούργο.
Σε αντίθεση με την περιοδεία Τσίπρα, η συζήτηση της Κολωνίας δεν έτυχε της ανάλογης δημοσιότητας στην Ελλάδα, παρόλο που ήταν πολύ σημαντική σχετικά με την χώρα μας και το μέλλον της στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Κεντρικός ομιλητής και προσκεκλημένος της μεγαλύτερης εφημερίδας της Ρηνανίας Kölner Stadt Anzeiger ήταν ο γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου της Γερμανικής Οικονομίας (DIW), που πρόσκειται στους εργοδοτικούς φορείς της χώρας. Ο καθηγητής Hüther εξέπληξε το ακροατήριο με ακριβή στοιχεία, πολλά απλά παραδείγματα και έξυπνα σχόλια. Στην ομιλία του κάλεσε όλους να αναλογισθούν τις ευθύνες τους και να μην δεχθούν να αφεθούν τα χρεωμένα κράτη μόνα τους. Η ευρωζώνη, τόνισε, ενώνει την μοίρα όλων και είναι σαφές ότι το κόστος της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ είναι μηδαμινό σε σχέση με αυτό της εξόδου της. Η επιστροφή στο μάρκο και στην δραχμή εμπεριέχει ανυπολόγιστους κινδύνους παγκόσμιας ύφεσης. Και τότε, Γερμανία και Ευρώπη θα κινδύνευαν να εξαφανισθούν από το παγκόσμιο ραντάρ. Σχετικά με την συνεχώς αυξανόμενη φορολογία των χαμηλόμισθων, αναφέρθηκε στην σημασία στήριξης της Ελλάδας υπογραμμίζοντας την ολική αποτυχία της ελλαδικής διοίκησης, η οποία χρήζει αναπτυξιακής βοήθειας απ’ έξω. Αντέκρουσε δε αποστομωτικά τον κίνδυνο πληθωρισμού, κάτι που φοβίζει πολύ τους Γερμανούς πολίτες.
Να σημειωθεί εδώ ότι ο καθηγητής Hüther, που έχει διατελέσει ηγετικό στέλεχος της Dekabank στη Φραγκφούρτη, έχει επανειλημμένως τοποθετηθεί ανοιχτά υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη και την ανάγκη υπομονής, αλλά συγχρόνως και εφαρμογής μιας ευρωπαϊκής αναπτυξιακής πολιτικής και στήριξης των υπερχρεωμένων κρατών. Είναι δε εκείνος που τον περασμένο Αύγουστο είχε δηλώσει στα ΜΜΕ ότι «εάν η ευρωζώνη δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει ένα κράτος με το 3% του γενικού της χρέους, τότε κανείς δεν θα πιστέψει ποτέ ότι μπορούμε να λύσουμε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα ενός αυτής».
Μερικές ημέρες αργότερα ήλθε στην Γερμανία ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΚΕΜ, Αλέξης Τσίπρας. Σκοπός του ταξιδιού του η συνάντηση με ηγετικά στελέχη του κόμματος των οπαδών του Χόνεκερ της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, η συμμετοχή του σε παγγερμανική εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά των πλουσίων και ομιλία σε συνέδριο του ιδρύματος της εφημερίδας Die Zeit.
Αλλά και στην Γερμανία, ο «νέος πολιτικός πρωταγωνιστής της Ελλάδας» δεν κατάφερε να πείσει με την συμπεριφορά και τα λόγια του. Εξέπληξε δε με την ταξική και διχαστική του ρητορική, επιμένοντας στο «σκίσιμο του μνημονίου». Σχεδόν γονυπετής υποκλίθηκε στη Γερμανία «…του πολιτισμού και της επιστήμης … του Καντ και του Γκαίτε, του Μπετόβεν και του Αϊνστάϊν», όπως την αποκάλεσε, καλώντας την να συμπαρασταθεί στην Ελλάδα ώστε να πετύχει όρους στήριξης όπως εκείνους που πέτυχε εκείνη το 1953 στην Διάσκεψη του Λονδίνου. Ξέχασε, όμως, ο κ.Τσίπρας ότι οι Γερμανοί του 1953, όλοι μαζί τότε με αισθήματα υποδειγματικής πειθαρχίας και κοινωνικής αλληλεγγύης, αλλά και όρεξης για εργασία, είχαν πέσει με τα μούτρα για να ξαναφτιάξουν την κατεστραμμένη από τον πόλεμο δική τους πατρίδα. Αυτή η αναφορά του ανιστόρητου Τσίπρα εμπεριέχει και αρκετή δόση αυθάδειας και ύβρεως. Κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο στο ακροατήριο και την γερμανική πολιτική σκηνή, που πάγωσε ακούγοντας τέτοια.
Έτσι, τα σχόλια των γερμανικών ΜΜΕ από την αριστερή Taz μέχρι την δεξιά Welt δεν ήσαν διόλου κολακευτικά για τον ελλαδίτη ερασιτέχνη πολιτικό, από τον οποίο πήραν απόσταση ακόμη και πολιτικοί των Πρασίνων. «Ο Έλληνας αριστερός ηγέτης Τσίπρας διχάζει στο Αμβούργο», «Ο Τσίπρας έρχεται και διαιρεί», «Οι Πράσινοι σνομπάρουν τον Τσίπρα» ήσαν μερικοί από τους τίτλους των γερμανικών εφημερίδων, ενώ το μπλογκ των γερμανο-τουρκικών ειδήσεων πανηγύριζε: «Ο Τσίπρας στο Αμβούργο: Θα σκίσουμε την συμφωνία λιτότητας».
Φόβος, τρόμος και κρύος ιδρώτας περιλούει όσους ακόμα αγαπούν και θέλουν να βοηθήσουν ή να επενδύσουν στην Ελλάδα όταν διαβάζουν τέτοιες ειδήσεις και μαθαίνουν ότι το κόμμα του κ.Τσίπρα έχει γίνει η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όλους τους υμνητές, τους ωφελημένους και τους καταχραστές του πελατειακού συστήματος που συντηρούσε το τελευταίο σοβιετικού τύπου κράτους στην ΕΕ.
Πότε θα καταλάβει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΚΕΜ ότι η ζωή έχει αλλάξει, ο κόσμος σκέπτεται αλλιώς και η εργασία δεν είναι «δουλεία»; Αφού ο κ.Τσίπρας αγνόησε να αναφέρει στην ομιλία του –και καλώς έπραξε– τον Μαρξ και τον Έγκελς μεταξύ των επιφανών ανδρών της Γερμανίας, ας αποφασίσει θαρραλέα να τελειώνει μια για πάντα και με την παλαιομοδίτικη πλέον ιδεολογία του και να στρέψει τον πολιτικό του λόγο σε μία σοβαρή προοπτική για περισσότερη σωστή ανάπτυξη της χώρας εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας.
