του Γιώργου Κακλίκη*
Η πίεση Βρυξελλών και Ουάσινγκτον οδηγεί τον ηγέτη της Τουρκίας να επιδιώξει να σαγηνεύσει τη Δύση με προσωπείο διαλλακτικότητας. Έτσι κάνει λόγο για διερευνητικές συνομιλίες αλλά και για συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό τον οποίο, πριν μερικούς μήνες, διακήρυσσε ότι δεν επιθυμούσε να συναντήσει. Δεν εκπλήσσουν οι διπλωματικές αυτές πιρουέτες . Οι εταίροι μας που επιθυμούν την πάση θυσία συνέχιση των οικονομικών, εμπορικών, πολιτικών και στρατιωτικών σχέσεων με την Άγκυρα, ικανοποιούνται με την θεατρική μεταστροφή του Τούρκου προέδρου ελπίζοντας πως εύκολα θα ξεπεραστούν τα εμπόδια που ανακόπτουν τους επιθυμητούς από αυτούς ρυθμούς σχέσεων με τη χώρα του.
Οι διερευνητικές ξεκινούν στις 25 Ιανουαρίου. Η ελληνική πλευρά, έτοιμη εδώ και χρόνια, προσέρχεται σε αυτές έχοντας καταστήσει γνωστό ότι το αντικείμενο των συζητήσεων θα είναι ένα: η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ. Η τουρκική Προεδρία όμως και ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών, εμφανίζουν διαφορετική την ημερήσια διάταξη τονίζοντας πως όλα τα θέματα πρόκειται να είναι στο τραπέζι. Προφανές πως στόχος της Άγκυρας δεν είναι η ομαλή εκτύλιξη των συζητήσεων αλλά το «αδιέξοδο» για το οποίο ξανά θα κατηγορήσει την Αθήνα. Θεωρεί η τουρκική πλευρά ότι, μέχρι το όριο του Μαρτίου, οπότε στην ευρωπαΐκή συνάντηση κορυφής θα ληφθούν οι αποφάσεις για τη στάση έναντι της Τουρκίας και ενώ η Ουάσινγκτον θα έχει δώσει τα πρώτα δείγματα των θέσεών της έναντι των τουρκικών μεθοδεύσεων, θα έχει επιτύχει να λευκάνει την εικόνα της, μετακυλίοντας στην Ελλάδα το βάρος της ευθύνης για μια ενδεχόμενη στασιμότητα των διερευνητικών.
Υπάρχουν αναλυτές που εκτιμούν πως η Άγκυρα επιδιώκει να προεκτείνει τον χρόνο των συνομιλιών της με την Αθήνα. Άλλοι όμως, συγκρατώντας τις δημόσιες δηλώσεις τής τουρκικής ηγεσίας ότι «οι διερευνητικές θα πρέπει απαρεγκλίτως να έχουν συγκεκριμένο και σύντομο χρονικό ορίζοντα», διακρίνουν το εντελώς αντίθετο. Και αυτό διότι η Άγκυρα θεωρεί ότι επέστη ο χρόνος της δικαίωσης των περιφερειακών προσδοκιών της. Και με την Ελλάδα να αρνείται να συζητήσει οτιδήποτε πέρα από τις θαλάσσιες ζώνες, η Τουρκία θα επιδοθεί ξανά στο παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών σε μια μεθοδευμένη προσπάθεια να καταδείξει στη Δύση ότι η κακοπιστία βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Αιγαίου.
Επιλογή της Ελλάδας είναι οι διερευνητικές. Προσέρχεται σε αυτές με μια έμπειρη ομάδα. Πέρα όμως από την ουσία των συνομιλιών, η Αθήνα πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση για την ξεχωριστής σημασίας επικοινωνιακή εκμετάλλευση της συμμετοχής της σε αυτές χωρίς να αφήνει περιθώρια στρεβλώσεων από την άλλη πλευρά, που εμφανή στόχο έχει την αμαύρωση της ελληνικής εικόνας και την εμφάνιση της ίδιας ως διαλλακτικής δύναμης που ο γείτονάς της αντιμετωπίζει κακόπιστα. Και δεν είναι διόλου απίθανο, όταν η Τουρκία εκτιμήσει ότι αποκτά επικοινωνιακά το πλεονέκτημα της καλής πίστης, να εμφανισθεί ως αγανακτισμένη για την ελληνική στάση και να φέρει τα πράγματα ξανά στην κατάσταση που βρίσκονταν πριν λίγες μέρες και ίσως σε χειρότερη.
*πρέσβης επί τιμή, ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ
**πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα, «ΤΑ ΝΕΑ»
Από: Athanase Papandropoulos
