Ψηφιακές υπηρεσίες: Περιμένοντας τον Biden;

του N. Peter Kramer

Η Γερμανία, η Δανία, η Εσθονία και η Φινλανδία «θέλουν να είναι πιο ανεξάρτητες ως προς τον καθορισμό των σχέσεών τους με δημοκρατικούς εταίρους ανά τον κόσμο» και να οικοδομήσουν «μια ισχυρή διατλαντική σχέση», δήλωσαν οι ηγέτες των χωρών σε επιστολή τους προς την Επιτροπή. Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα κράτη- μέλη της Ε.Ε., εξακολουθούν να προτιμούν τις ΗΠΑ υπό την προεδρεία του Joe Biden, ως παγκόσμιο εταίρο τόσο για τους τεχνικούς κανονισμούς, όσο και για άλλα θέματα.

Ο Ben Scott, πρώην βοηθός της Hillary Clinton- υποψήφια για την προεδρεία και πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ και νυν διευθυντής της «Reset», μιας ομάδας πίεσης για τη ψηφιακή δημοκρατία, συμβουλεύει την Ε.Ε. να «μην βασίζεται στην Ουάσινγκτον». «Ο Biden θέλει πράγματι να θεσπίσει νόμους, αλλά υπάρχουν και άλλες προτεραιότητες ενώ η πολιτική των ΗΠΑ συνεχίζει να παραλύει από την πόλωση», δήλωσε ο Scott σε πρόσφατη συνέντευξη, προσθέτοντας ότι πιθανότατα να αργήσει η αμερικανική εκδοχή του Νόμου για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες της Ε.Ε. Σύμφωνα με τον Scott, «οι Ρεπουμπλικάνοι δεν κατάφεραν καν να απαλλαγούν από τη θεωρία QAnon, που αποτελεί η ίδια σύμπτωμα της ίδιας της νόσου που ο κανονισμός θα έπρεπε να βοηθήσει στην εξάλειψή της», αναφερόμενος στη θεωρία συνωμοσίας που έχει εξελιχθεί σε παραληρητική αίρεση σε πλατφόρμες όπως το Facebook.

Φαίνεται, ωστόσο, να ισχύει το αντίθετο. «Στην Ουάσιγκτον, πολλοί ελπίζουν ότι η Ε.Ε. μπορεί να βρει τη λύση για την Αμερική», κατά τον Scott. «Τα αναπόκτητα κόστη από τη νομοθεσία της Ε.Ε. θα ήταν τεράστια για τις τεχνολογικές εταιρείες, αλλά θα ήταν μόνο για μία φορά. Επομένως, η Ε.Ε. θα μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις, εφόσον πλατφόρμες προσαρμόσουν το επιχειρηματικό τους μοντέλο όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά παντού.»

Η μεγαλύτερη πρόκληση για τη διοίκηση του Biden «είναι, επομένως, η διευθέτηση των προτεραιοτήτων της οικονομικής διπλωματίας των ΗΠΑ», σύμφωνα με τον Scott. Αναγνωρίζει ότι η Ουάσιγκτον, όπως και πολλές κυβερνήσεις, προβλέπεται να υπερασπιστεί τις εγχώριες βιομηχανίες στο εξωτερικό. Ωστόσο, όπως είπε, ένα καλό παράδειγμα δόθηκε από τον Barack Obama, ο οποίος κατάφερε κάτι παρόμοιο με την υποστήριξή του προς τη Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική αλλαγή, η οποία ήταν (και εξακολουθεί να είναι, μετά την επαναφορά του Biden) αρκετά δημοφιλής στις ΗΠΑ.