Τα «νερά» στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ήταν ήρεμα. Τόσο ήρεμα, που θαρρείς ότι κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να απειλήσει την ησυχία με την οποία πορεύονταν το λαοφιλέστερο άθλημα. Κι όμως, όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος.
Σοφά λόγια που αποτυπώνουν πλήρως το κλίμα σύγκρουσης που βίωσε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο τις τελευταίες 48 ώρες. Ενδέχεται να ήταν και λιγότερες, κάτι που βέβαια φανερώνει την σφοδρότητα με την οποία κοντραρίστηκαν η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική συνομοσπονδία και οι «12» που θέλησαν να ταράξουν τα «νερά».
Η προσπάθεια δώδεκα μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων να δημιουργήσουν νέα τάξη πραγμάτων στο ποδοσφαιρικό τοπίο απέτυχε παταγωδώς και οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές. Το σχέδιο «ναυάγησε», οι ομάδες αποχωρούν και τα πρόσωπα που θέλησαν να «μετρήσουν» τις δυνάμεις τους απέναντι στην UEFA , υποβάλλουν παραιτήσεις.
Ο πρόεδρος της Γιουβέντους, Αντρέα Ανιέλι είναι έτοιμος ν’ αποχωρήσει από τον προεδρικό «θώκο» της Βέκια Σινιόρα, ενώ ανάλογες σκέψεις κυριαρχούν στο μυαλό του Φλορεντίνο Πέρεθ.
Ίσως γι’ αυτό και ο ισπανικός Τύπος να θεωρεί σίγουρη την αποχώρηση του ισχυρού άνδρα των μερένχες από την θέση του προέδρου. Ανιέλι και Πέρεθ ήταν δύο παράγοντες που πρωτοστάτησαν στην εφαρμογή του πλάνου για την σύσταση της «κλειστής» λίγκας, ενώ και ο διευθύνων σύμβουλος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Εντ Γούντγουορντ παραιτήθηκε από το πόστο του.
Δεν ήταν όμως μόνοι και είναι προφανές πως στις παρασκηνιακές επαφές υπήρξαν κι άλλοι που είδαν με ενδιαφέρον την προοπτική του αστείρευτου κέρδους. Λογάριασαν χωρίς τον… ξενοδόχο; Δεν εκτίμησαν σωστά τις δυνάμεις του αντιπάλου τους; Η απάντηση είναι καταφατική και στα δύο ερωτήματα.
Η UEFA αποδείχθηκε πολύ σκληρό «καρύδι» και φρόντισε να βάλει τέλος στο εγχείρημα από την πρώτη στιγμή. Κι αυτή ήταν η κίνηση που καθόρισε την έκβαση του «πολέμου» μεταξύ των δύο πλευρών. Η άμεση αντίδραση του Τσέφεριν και των συνεργατών του.
Η προσπάθεια των «12» να δημιουργήσουν τετελεσμένα απέτυχε γιατί πολύ απλά η άλλη πλευρά δεν άφησε να χαθεί χρόνος. Κι αυτό ίσως που δεν είχαν υπολογίσει οι «12» αφορούσε τις αντιδράσεις σε πολιτικό επίπεδο.
Ήταν μια σύγκρουση στην οποία πήραν μέρος οι κυβερνήσεις πολλών χωρών, θέλοντας να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα αναφορικά με τον τρόπο που βλέπει η Ευρώπη τον βασιλιά των σπορ.
Οι τοποθετήσεις που έγιναν από αρχηγούς κρατών, φανέρωναν την κρισιμότητα των στιγμών για το μέλλον του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και δεν ήταν τυχαία η στάση αναμονής που κράτησαν γαλλικές και γερμανικές ομάδες.
Όλα δείχνουν πως η κυρίαρχη δύναμη στο ποδόσφαιρο παραμένει η UEFA, με την ευρωπαϊκή συνομοσπονδία να βγαίνει νικήτρια από την σύγκρουση με τους «12». Βεβαίως στη Νιόν γνωρίζουν πως η «απειλή» δεν έχει εκλείψει και ήδη προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο μιας νέας σύγκρουσης στο μέλλον.
Πολλοί είναι αυτοί που υποστήριξαν ότι η δίψα για μεγάλα έσοδα οδήγησε στην συγκεκριμένη απόφαση, σε μια προσπάθεια να καλυφθεί η χασούρα από την πανδημία. Κι όταν μιλάμε για χασούρα τα ποσά «ζαλίζουν», αλλά η ουσία είναι πως οι «12» υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους.
Οι οπαδοί επίσης αντέδρασαν έντονα, κάτι που «μεταφράστηκε» σε… τσουνάμι διαμαρτυριών. Κι αυτό στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σημαίνει πως η κόντρα πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις σε διάστημα δύο – τριών ωρών.
Η UEFA σκλήρυνε την στάση της απέναντι στους «12», ξέροντας καλά πως είχε δύο μεγάλα πλεονεκτήματα στην μάχη με την ESL. Το ένα ήταν φυσικά ο κόσμος και το άλλο η σταθερή θέση να μην διαφοροποιηθούν οι κανόνες στην Ευρώπη, για το ποδόσφαιρο.
Και σε αυτή την προσπάθεια για διατήρηση των κεκτημένων, υπήρχε η πολιτική στήριξη, όπως φάνηκε από τις δηλώσεις αρχηγών κρατών. Οι εξελίξεις οδηγούσαν προς μια κατεύθυνση και σ’ αυτή την ιστορία το «ποντάρισμα» ήταν μονόπλευρο.
Κανείς δεν θα πόνταρε τα λεφτά του στους «12», όχι τουλάχιστον στην παρούσα φάση, κάτι που έδειχνε και τον νικητή σε αυτή την μονομαχία. Η UEFA έβαλε στο τραπέζι όλα τα χαρτιά της. Κι όταν έφτασε η ώρα ν’ ανοίξουν τα «φύλλα» ένα είναι το σίγουρο.
Οι «12» εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν και ευρέθησαν…ελλιπείς. Η πόκα ήταν «χαρακίρι» για εκείνους που θέλησαν να καθίσουν στο τραπέζι για να παίξουν μια παρτίδα κόντρα στην ευρωπαϊκή συνομοσπονδία, αλλά δεν ήταν έτοιμοι. Ο Τσέφεριν όμως ήταν.
Κι όπως έλεγαν και οι παλιοί «δεν γίνεται μικροί μεγάλοι στο καφενείο».
Δεν ήταν βεβαίως η πρώτη φορά που μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι έφτασαν σε σύγκρουση με την ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική συνομοσπονδία. Ήταν όμως η πρώτη φορά που ο «πόλεμος» δεν έγινε με… άσφαιρα και γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε η κατάσταση έδειχνε να φεύγει εκτός ελέγχου.
Αποδείχθηκε στην πράξη πως ο έλεγχος δεν χάθηκε ποτέ από τον πρόεδρο της UEFA και οι κινήσεις του Τσέφεριν, αποδείχθηκαν καθοριστικές. Είπαμε, είχε δύο μεγάλα πλεονεκτήματα και φρόντισε να τα διαχειριστεί με απόλυτη επιτυχία, προκαλώντας την κατάρρευση της αντίπαλης πλευράς.
Ποιο θα είναι το μέλλον στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο; Ωραίο το ερώτημα. Προς το παρόν θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι η UEFA θα ανακοινώσει άμεσα νέα πακέτα συμφωνιών, που θα δώσουν περισσότερα χρήματα στους συλλόγους.
Γι’ αυτό δεν έγινε ο «καυγάς»; Για το χρήμα έγινε η «μάχη» και η UEFA ξέρει καλά πως αν διαμορφώσει νέες οικονομικές συμφωνίες με τις ομάδες, τότε τα «νερά» θα παραμείνουν ήρεμα.
*πρώτη δημοσίευση: www.tovima.gr
Από: Athanase Papandropoulos
