του Giles Merritt*
«Από την μια είναι αυτά που είτε γνωρίζουμε είτε δεν γνωρίζουμε, και από την άλλη είναι αυτά που αγνοούμε ότι δεν τα γνωρίζουμε», όπως παραδέχθηκε Ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος κατά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ. Η φράση αυτή ισχύει και για την εποχή της πληροφορίας- στα πλαίσια της θέσπισης κανόνων, στην οποία δεν γνωρίζουμε που θα μας οδηγήσουν οι ψηφιακές τεχνολογίες.
Αν και η Ε.Ε. και οι διαπραγματευτές των ΗΠΑ, μεταξύ άλλων, κρίνουν δύσκολες τις διαπραγματεύσεις για τον παγκόσμιο ελάχιστο φόρο, το ζήτημα αυτό είναι πολύ πιο απλό συγκριτικά με τα τόσα ερωτήματα που εγείρει το ζήτημα της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Θα είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει συμφωνία σε έναν διεθνή κώδικα που θα διέπει τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης και των τεχνολογιών ψηφιακής επιτήρησης. Αυτό ισχύει καθώς δεν είναι μόνο ότι υπάρχουν πολλά τα οποία δεν γνωρίζουμε, αλλά επίσης επειδή αυτές οι τεχνολογίες αναπτύσσονται, κυρίως, από κυβερνήσεις που δεν σκοπεύουν να περιορίσουν τις δικές τους εξουσίες.
Οι διαδικασίες θέσπισης κανόνων για τις τεχνολογίες αυτές πρέπει να διέπονται από σαφήνεια
Τι γνωρίζουμε λοιπόν για την τεχνητή νοημοσύνη και τους υπολογιστές του μέλλοντος; Δεν γνωρίζουν πολλά οι ειδικοί του κλάδου, ενώ πολύ λιγότερα γνωρίζουν οι υπόλοιποι. Ένα από τα κορυφαία think tanks στην Ουάσινγκτον, το Brookings Institution, πρόσφατα απηύθυνε ερώτηση σε 1.500 ηγέτες επιχειρήσεων σχετικά με τη φύση της τεχνητής νοημοσύνης και τις χρήσεις της, και μόλις το 17% από αυτούς ισχυρίστηκε ότι δεν έχει σχέση με το αντικείμενο.
Γνωρίζουμε ακόμη λιγότερα για τους υπερυπολογιστές που θα τροφοδοτήσουν την επανάσταση της Τεχνητής Νοημοσύνης. Τις τελευταίες εβδομάδες έχει γνωστοποιηθεί μια σημαντική ανακάλυψη στις ΗΠΑ για την υπερϋπολογιστική ισχύ ενός «exaflop». Για όσους δεν γνωρίζουν, «exa» είναι κλίμακα εκατομμυρίων που ορίζεται ως ένα πεντάκις εκατομμύριο. Οι υπερυπολογιστές στο εγγύς μέλλον θα ολοκληρώνουν ένα πεντάκις εκατομμύρια λειτουργίες σε ένα μόλις δευτερόλεπτο.
Αυτό θα οδηγήσει σε μια ανυπολόγιστη δύναμη. Γνωρίζουμε ήδη ότι οι αλγόριθμοι Τεχνητής Νοημοσύνης λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε ανθρώπινο παράγοντα- με βάση αισθητήρες, ψηφιακά δεδομένα και απομακρυσμένες εισόδους. Βασίζονται σε δεδομένα και έρχονται έτσι σε αντίθεση με τις «παθητικές μηχανές» που γνωρίζουμε, καθώς οι υπολογιστές δεν παρέχουν τίποτα περισσότερο από μηχανικές και προκαθορισμένες απαντήσεις στις ερωτήσεις που τους τίθενται.
Οι διαδικασίες θέσπισης κανόνων για τις τεχνολογίες αυτές πρέπει να διέπονται από σαφήνεια. Και η κατάλληλη στιγμή να το κάνουμε έχει ήδη έρθει. Μέσα σε λίγες ημέρες από την ανάληψη της εξουσίας από τον Πρόεδρο Biden τον Ιανουάριο, η επιτροπή των Βρυξελλών παρουσίασε στη διοίκηση ένα συντονισμένο σχέδιο για τη διατλαντική συνεργασία στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.
Οι τεχνολογίες αυτές έχουν αναπτυχθεί πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τους ρυθμούς ανάπτυξης των κανονιστικών αρχών
Στόχος της Ε.Ε. είναι να τερματίσει την προσέγγιση laissez-faire που ακολούθησε ο Donald Trump. Υποστηρίζει την αντικατάσταση των διαφόρων φορέων στις ΗΠΑ με μία μόνο αρχή. Η πρωτοβουλία της Ε.Ε. απαιτεί ένα σύστημα κανόνων που θα υπερασπίζονται από κοινού η Αμερική και η Ευρώπη. Η αναγνώριση προσώπου θα είναι μεταξύ των τεχνολογιών που προορίζονται για πολύ πιο αυστηρό έλεγχο.
Δεν είναι ξεκάθαρο πώς αυτοί οι κανόνες για την τεχνητή νοημοσύνη θα συνδυαστούν με τους ήδη υπάρχοντες για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, ούτε πώς θα αντιμετωπίσει την μεγάλη ανάγκη για ισχυρότερη προστασία από τα εγκλήματα στον κυβερνοχώρο, τον κυβερνοπόλεμο και τα τα σχετικά ζητήματα επιθέσεων hacking και κακόβουλου λογισμικού. Η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ δυσκολεύονται να έρθουν σε συμφωνία ως προς τα ζητήματα αυτά, ενώ η Κίνα εγκατέλειψε τις διαπραγματεύσεις έχοντας πολύ διαφορετικές προτεραιότητες.
Η Ε.Ε. επιμένοντας στην ενίσχυση της προστασίας των δεδομένων θεωρεί ήδη από το 2019 ότι ο νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες και ο νόμος για τις ψηφιακές αγορές αποτελεί πρόκληση απέναντι στην πολύ πιο ανοιχτή προσέγγιση των ΗΠΑ για την επεξεργασία και μεταφορά δεδομένων. Η στάση της Κίνας έρχεται σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., καθώς το Πεκίνο επιμένει να διατηρεί τον πολιτικό έλεγχο. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, μόνο το 14% των 200 περίπου παγκόσμιων κυβερνήσεων έχει επιλέξει να ακολουθεί τους Κινέζους.
Το χαλαρό σύστημα εποπτείας της Αμερικής έχει το πλεονέκτημα να ενθαρρύνει τις νεοσύστατες επιχειρήσεις και την παραγωγικότητα, και ισχυρίζεται ότι κέρδισε την υποστήριξη του 42% των κυβερνήσεων παγκοσμίως. Ο μεγάλος όμως νικητής είναι η Ε.Ε. έχοντας την υποστήριξη του 44% για την προσέγγισή της που βασίζεται σε κανονισμούς.
Το πώς θα μοιάζει το διεθνές εγχειρίδιο κανόνων την Εποχή της Πληροφορίας είναι αδύνατο να το προβλέψουμε: Οι τεχνολογίες αυτές έχουν αναπτυχθεί πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τους ρυθμούς ανάπτυξης των κανονιστικών αρχών. Ωστόσο, τα δεδομένα δείχνουν ότι παρά τις εσωτερικές εντάσεις, τις πιέσεις που ασκεί ο λαϊκισμός και τις μετα-πανδημικές αναταραχές, η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει να τα πηγαίνει καλά στη διαμόρφωση της παγκόσμιας οικονομίας του 21ου αιώνα και στον καθυστερημένο επαναπροσδιορισμό της παγκοσμιοποίησης.
*Ιδρυτής, Friends of Europe
**πρώτη δημοσίευση: www.friendsofeurope.org
Από: Athanase Papandropoulos
