Ευκαιρία για τον Τζόνσον ένας πόλεμος με τη Ρωσία;

του N. Peter Kramer

Σε μπελάδες βρίσκεται ο Μπόρις Τζόνσον - όχι μόνο με τους ψηφοφόρους του, αλλά και στο βρετανικό κοινοβούλιο με την αντιπολίτευση και τους βουλευτές του Συντηρητικού κόμματος. Όμως καθώς πρόκειται για έναν μορφωμένο ιστορικό της Οξφόρδης, ο Τζόνσον ανακαλεί μια από τις προκατόχους του, τη Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία κατάφερε να μείνει στη θέση της ως πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου κατά τον πόλεμο των Φόκλαντς το 1982, όταν η χούντα της Αργεντινής κατέλαβε αυτά τα βρετανικά νησιά. Τίποτα δεν ενισχύει καλύτερα την εικόνα ενός πολιτικού από το να ποζάρει ως ηγέτης σε περιόδους πολέμου, όπως γνωρίζει κάθε ιστορικός.

Καθώς η δημοτικότητα του Τζόνσον πέφτει στο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών εξαιτίας των διαφόρων «μυστικών» πάρτι κατά την περίοδο των μέτρων του lockdown στην επίσημη κατοικία του στην Ντάουνινγκ Στριτ («partygate»), φαίνεται ότι η κρίση στην Ουκρανία του έριξε σανίδα σωτηρίας. Τοποθετεί πλέον τον εαυτό του ως υπερασπιστή του ελεύθερου κόσμου, πρόκειται να επισκεφθεί την Ουκρανία, ανακοινώνει «τις αυστηρότερες κυρώσεις που έχουν επιβληθεί ποτέ» κατά της Ρωσίας, προσφέρεται να στείλει μαχητικά αεροσκάφη στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία και πολεμικά πλοία στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ προτρέπει τον πρόεδρο Πούτιν να υποχωρήσει. Στο Κοινοβούλιο ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι «ενώνει τη Δύση» για να αποτρέψει τη ρωσική επιθετικότητα, λέγοντας στην αντιπολίτευση να επικεντρωθεί στην κρίση στην Ουκρανία και όχι στο σκάνδαλο «partygate».

Μπορεί ο Μπόρις Τζόνσον να μην είχε άλλη επιλογή από μια «πολεμική προσέγγιση» τύπου Θάτσερ σε μια τόσο δύσκολη πολιτική στιγμή. Αλλά υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ του τότε και του τώρα. Τότε, ένας εχθρός κατέλαβε βρετανικό έδαφος, οπότε ένας Βρετανός ηγέτης έπρεπε να αποφασίσει πώς θα απαντήσει. Τώρα, ο εχθρός υποστηρίζει ότι δεν σκοπεύει να εισβάλει και δεν θέλει πόλεμο. Η πολεμική ρητορική από την άλλη πλευρά δεν προέρχεται από μια χώρα, αλλά από μια συλλογικότητα: το ΝΑΤΟ - συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, που υποκινείται από ορισμένους πρώην σοβιετικούς δορυφόρους.

Η κατάσταση αλλάζει... Ακόμα και η Ουκρανία έχει υποδείξει ότι μια ρωσική επίθεση δεν επίκειται. Ο Ουκρανός πρόεδρος κατηγόρησε μάλιστα τη Δύση ότι σπέρνει τον «πανικό». Η αποκλιμάκωση πρόκειται να έρθει σύντομα. Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν και ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς αναμένεται να επαναφέρουν τη διαδικασία του Μινσκ, για την επιστροφή του Ντονμπάς υπό τον έλεγχο του Κιέβου, με αντάλλαγμα την αυτονομία. Αναμένεται η απάντηση της Ρωσίας.

Και μετά Μπόρις, τι;