Του
Τάσου Παπαδόπουλου
Δεν πουλήσαμε την Μακεδονία… σώσαμε την Μακεδονία … Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο Α. Τσίπρας απευθυνόμενος στο φιλοθεάμον κοινό του, που ταξίδεψε δωρεάν με πούλμαν από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη και τον ανέμενε επί δίωρο να εμφανισθεί στη σκηνή.
Ο άρτι αφιχθείς εκ Βρυξελλών ήθελε ένα ιδιότυπο debate με τον αρχηγό της αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που λίγο νωρίτερα μιλούσε στο 12ο Συνέδριο της ΝΔ και γι’ αυτό έβαλε τους παρατρεχάμενους του, τύπου Πετσίτη, να οργανώσουν άρον-άρον με κουβαλητούς μια αντι-συγκέντρωση κατά παράβαση κάθε λογής πολιτικής δεοντολογίας.
Στην αντιπαράθεση των δύο, προ ημερών στη Βουλή, ο Α. Τσίπρας έχασε την ψυχραιμία του, όταν ο Κ. Μητσοτάκης του είπε ότι εξασφάλισε από τους ευρωπαίους την ανάκληση της απόφασης για την μείωση των συντάξεων ως αντάλλαγμα της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Έξαλλος είπε ότι τον κατηγορεί για προδοσία ο Κ. Μητσοτάκης και τον κάλεσε να μιλήσει, για να αποδείξει του λόγου το αληθές, με ονόματα και διευθύνσεις.
Τώρα το πως και το γιατί δύο φορές ψήφισαν το 2018 την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, για να την αποσύρουν πριν λίγες ημέρες, δεν μας εξήγησε ο Α. Τσίπρας. Όμως το θέμα δεν έμεινε στο εσωτερικό επίπεδο.
Ο ένοικος του Μαξίμου απευθύνθηκε στον άνθρωπο του … Ολανδρέου τον Πιέρ Μοσκοβισί και στη go back Μadame Μέρκελ, για να κάνουν νταντά τον Κυριάκο, που μίλησε για συναλλαγή που κατά Τσίπρα υπονοούσε κατηγορία για προδοσία.
Όμως την ίδια ημέρα ο άνθρωπός του, ο Αν. υπουργός Υγείας, ο πολλά βαρύς Πολάκης, μιλώντας σε κομματική εκδήλωση αναφέρθηκε σε κερατάδες του εξωτερικού και σε προδότες του εσωτερικού υπονοώντας σαφώς την αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτό φυσικά δεν ενόχλησε τον Α. Τσίπρα.
Τι άλλο θα δούμε και τι άλλο θα ακούσουμε. Τους λεγόμενους αριστερούς, που η πρώην δική τους Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου τους χαρακτήρισε Μαφιόζους, που μοιράζουν ψίχουλα στον κόσμο, προβλέποντας ότι θα έχουν κακό τέλος, να απευθύνονται όπως τα κακομαθημένα παιδιά στη μαμά τους, σε Βρυξέλλες, Βερολίνο και Ουάσινγκτον, για να … μαλώσουν τον αντίπαλό τους που λέει κακά λόγια γι’ αυτούς.
Ποιος θα περίμενε ο «λαοπρόβλητος» ηγέτης της αριστεράς, που δεν έχει καμιά άμεση επαφή με τους πολίτες, παρ’ όλο ότι ψευδώς ισχυρίζεται ότι δεν έχει βρει ούτε έναν πολίτη να του πει ότι, είπες αυτό και δεν το έκανες, θα χρειάζεται για μια απολύτως προστατευμένη ομιλία του σε κλειστό χώρο, 2.000 αστυνομικούς, 18 διμοιρίες ΜΑΤ, 11 διμοιρίες ΟΠΚΕ και δύο Αύρες.
Ποιος θα περίμενε μια κυβέρνηση σκορποχώρι που στο μείζον θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, θα επέμεναν να πάνε στη Βουλή για ψήφιση τα όσο συμφώνησαν Τσίπρας – Ζάεφ, έχοντας απέναντι το σύνολο σχεδόν της αντιπολίτευσής με εξαίρεση τον Θεοδωράκη πλην δύο, το μονοπρόσωπο κόμμα της Δημ.Αρ., κάποιους ξέμπαρκους, Παπακώστα και ενδεχομένως Θεοχάρη και έναν δύο από τους ΑΝΕΛ, που γλυκοκοιτάζουν προς την Κουμουνδούρου.
Με ποια δημοκρατική νομιμοποίηση θα περάσει με το στανιό μια συμφωνία που έχει απέναντι της τα δύο τρίτα του ελληνικού λαού.
Στην όλη τρελή πορεία του ετερόκλητου κυβερνητικού σχήματος ακούσαμε και το τελευταίο, από τον ευρισκόμενο σε πολιτική απόγνωση Π. Καμμένο. Παρουσία ανώτατων Αξιωματικών του Στρατού δήλωσε ότι θα αποχωρήσει από τον κυβερνητικό συνασπισμό, μόλις ψηφιστεί από την Σκοπιανή Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών για να το πάρει πίσω λίγες ώρες μετά, μεταθέτοντας την απόσυρσή του, άμα τη εμφανίσει της συμφωνίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Αλλά το σοβαρότερο ολίσθημά του είναι ότι έκανε πολιτικές δηλώσεις πράγμα απαράδεκτο, σε ομήγυρη αξιωματικών, εμπλέκοντας την ιδιότητα του αρχηγού των υπό κατάρρευση ΑΝΕΛ, με αυτήν του υπουργού Άμυνας.
Στην όλη σύγχυση όταν διέρρευσε πληροφορία για αλλαγή πλεύσης του Θεοδωράκη στην υπερψήφιση της συμφωνίας, τα εξαπτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, βγήκαν στα παράθυρα και άρχισαν να λένε ότι δεν χρειάζεται απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής αλλά σχετική, δηλ. πάνω από 120 και κάτω από 150 για να επικυρωθεί η συμφωνία.
Βεβαίως δεν περνάει από το μυαλό τους ότι μια τέτοια μείζονος σημασίας συμφωνία, για ένα εθνικό θέμα, πρέπει να έχει ένα μίνιμουμ πολιτικής συναίνεσης. Δεν επιχείρησε να συνεννοηθεί με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ήρθε σε ρήξη με τον κυβερνητικό εταίρο του, δεν άκουσε στο Κοινοβούλιο την φωνή των κομμάτων και το σημαντικότερο λόγω Καμμένου δεν πέρασε τη συμφωνία από το υπουργικό Συμβούλιο.
Ο Τσίπρας που ήθελε να στρέψει προς τα αριστερά όλη την Ευρώπη πριν πέντε χρόνια, τώρα εκλιπαρεί για συμμαχία σοσιαλδημοκράτες και πρασίνους, κατηγορεί τη ΝΔ για νεοφιλελεύθερη πολιτική και προσπαθεί ματαίως να την ταυτίσει με την ακροδεξιά, έχει εφαρμόσει ο ίδιος νεοφιλελεύθερες πολιτικές και πρακτικές, που εκφράζονται από την έμμεση υψηλή φορολογία, που πλήττει δικαίους και αδίκους, και φτάνει μέχρι τα νομοσχέδια, που ευνοούν στο χώρο της μπύρας τις πολυεθνικές και κλείνουν τις μικρές τοπικές ελληνικές ζυθοποιίες.
Τα δήθεν επιδόματα που μοιράζει αφειδώς αυτές τις μέρες, οι υποσχέσεις για πακτωλό προσλήψεων στο δημόσιο, σε συνδυασμό με τα υψηλά και απαγορευτικά επιτόκια δανεισμού, τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών, τα χρέη στην εφορία και τα ασφαλιστικά Ταμεία που φτάνουν τα 140 δις και την απουσία ξένων επενδύσεων, αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα, ικανό να τινάξει στον αέρα ολόκληρα το πολιτικο-οικονομικό οικοδόμημα.
Και αυτά είναι τα αμείλικτα ερωτήματα και το διακύβευμα, που χρήζουν πειστικές απαντήσεις με συγκεκριμένες δράσεις…
