Του Χρήστου Σταϊκούρα*
Για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει ξανά μια κανονική χώρα σε πορεία ανόδου χρειάζεται ένα εθνικό σχέδιο που θα οδηγεί σε ισχυρή κα βιώσιμη ανάπτυξη. Ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη που για τη Νέα Δημοκρατία σημαίνει ότι το εγχώριο προϊόν, δηλαδή η «πίτα», διαχρονικά θα αυξάνεται, θα βελτιώνονται τα «συστατικά» της και θα μοιράζονται πιο δίκαια.
Η απερχόμενη κυβέρνηση του Σύριζα, εκ του αποτελέσματος, αυτό δεν μπόρεσε να το κάνει. Πέραν της ανεπάρκειας της να προωθήσει κυρίως την ποιότητα των βασικών σύγχρονων προσδιοριστικών παραγόντων (εκπαίδευση, έρευνα, καινοτομία) της διαδικασίας της μεγέθυνσης, με τη συνειδητή επιλογή της υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων και την εσωτερική στάση πληρωμών υπονόμευσε συστηματικά την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, με αποτέλεσμα η ανάπτυξη να παραμένει χαμηλότερη από κάθε στόχο που η ίδια είχε θέσει.
Ενώ δεν κατάφερε ποτέ να προσελκύσει εκείνες τις επενδύσεις που θα βελτίωναν την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Και πώς να συμβεί αυτό όταν πέραν της υπερφορολόγησης, οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν διογκωθεί, μεταρρυθμίσεις δεν υλοποιούνται, ανακύπτουν διαρκώς εμπόδια στην υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων, κεφαλαιακοί περιορισμοί εξακολουθούν να υφίστανται, η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ είναι χαμηλή και αργή και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων υποεκτελείται.
Επιπροσθέτως, το λειτουργικό κεφαλαιακό απόθεμα της χώρας μειώνεται και η συνεισφορά του εξωτερικού ισοζυγίου στην ανάπτυξη διατηρείται αρνητική, αφού η αύξηση των εξαγωγών αντισταθμίζεται από τη συνεχή αύξηση των εισαγωγών, οι οποίες παραμένουν υψηλότερες σε όγκο.
Απαιτείται, συνεπώς, αλλαγή κατεύθυνσης. Απαιτείται νέο πολιτικό σχέδιο.
Σχέδιο που θα αυξάνει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση και την ποιότητα του πλούτου της χώρας, θα ενισχύει την προσφορά στην οικονομία με την τόνωση των επενδύσεων και της εξωστρέφειας, θα ενισχύει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα, θα διασφαλίζει τόσο την ατομική ελευθερία και προκοπή όσο και τη συλλογική ευημερία, θα αναστρέφει τη «διαρροή» επιστημόνων και επιχειρήσεων, θα βοηθά τη χώρα να ανταποκριθεί στον δομικό μετασχηματισμό της εργασίας εξαιτίας της τεχνολογικής επανάστασης και θα διασφαλίζει τη συστηματική, ασφαλή και με χαμηλό κόστος δανεισμού χρηματοδότηση της χώρας από τις αγορές.
Βασικές προτεραιότητες του νέου σχεδίου είναι:
1. Η μείωση φορολογικών συντελεστών νοικοκυριών και επιχειρήσεων, μεταξύ άλλων με τη μείωση του εισαγωγικού φόρου για τα φυσικά πρόσωπα, τη μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων, τη μείωση ασφαλιστικών εισφορών για όλους τους εργαζομένους κ.α.
2. Η συνολική αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους των πολιτών και η επιβράβευση της συνέπειας.
3. Η ενίσχυση του οικοδομικού κλάδου με τη μεγαλύτερη μεσοσταθμικά μείωση του ΕΝΦΙΑ, την αναστολή του ΦΠΑ στις νέε οικοδομικές δραστηριότητες για τρία χρόνια και την επανεξέταση του από μηδενική βάση τον τέταρτο χρόνο, την παροχή έκπτωσης φόρου επί της δαπάνης για λειτουργική, αισθητική και κυρίως ενεργειακή αναβάθμιση, συντήρηση και αξιοποίηση υφιστάμενων ακινήτων, την ενίσχυση των κινήτρων με διαφάνεια, τήρηση υποχρεώσεων και έλεγχο για πρόληψη ξεπλύματος μαύρου χρήματος- σε όσους ξένους επιλέξουν την Ελλάδα ως τόπο φορολογικής κατοικίας.
4. Το άμεσο ξεμπλοκάρισμα εμβληματικών επενδύσεων, όπως είναι το Ελληνικό, η υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
5. Η δημιουργία ενός παραγωγικού κράτους το οποίο θα μεριμνά για την εμπέδωση κουλτούρας διαφανούς και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με απλούστερες δομές και σαφείς αρμοδιότητες, με προσλήψεις εκεί που υπάρχουν πραγματικές ανάγκες μέσα από αδιάβλητες διαδικασίες.
6. Η επένδυση στις ενδογενείς πηγές ανάπτυξης, βελτιώνοντας την ποιότητα και την αποδοτικότητα της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας, παρέχοντας υψηλής ποιότητας γνώσεις, σε σύνδεση με την αγορά εργασίας με διεύρυνση των επιλογών για όλους τους πολίτες.
7. Η τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με αξιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων, με εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων με εκκαθάριση των οφειλών του Δημοσίου με εκκαθάριση των οφειλών προς τον ιδιωτικό τομέα, με πλήρη άρση των κεφαλαιοτικών περιορισμών και αξιοποίηση εξωτραπεζικών εναλλακτικών εργαλείων χρηματοδότησης.
8. Η ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, με ένα κράτος που θα βελτιώσει το επιχειρηματικό περιβάλλον, δημιουργώντας δομές στήριξης, περιορίζοντας τη ρυθμιστική γραφειοκρατία, εποπτεύοντας την αγορά με ισχυρούς και αποτελεσματικούς θεσμούς και ελεγκτικούς μηχανισμούς. Αλλά και με επιχειρήσεις που θα λειτουργούν με υπευθυνότητα, υιοθετώντας κανόνες και βέλτιστες πρακτικές εταιρικής διακυβέρνησης, επιδεικνύοντας αυξημένη διάθεση για συνεχή εκσυγχρονισμό στην παραγωγή, παρουσιάζοντας καινοτόμες υπηρεσίες και προϊόντα υιοθετώντας νέες τεχνολογίες, επιδεικνύοντας αυξημένη εταιρική κοινωνική ευθύνη.
9. Η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, με παροχή κινήτρων και ελαφρύνσεων για τη στήριξη της οικογένειας και της μητρότητας.
10. Η ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης προς τους πιο αδύναμους πολίτες με την ενίσχυση του Προϋπολογισμού για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, με την αύξηση των επιδομάτων ανεργίας, με την υλοποίηση προγραμμάτων απόκτησης ψηφιακών δεξιοτήτων για μακροχρόνια ανέργους.
Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη, θα προσελκύσει επενδύσεις, θα δημιουργήσει πολλές και αξιοπρεπείς δουλειές, θα οδηγήσει σε ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη και θα ενισχύσει την κοινωνική συνοχή.
*Πρώην υπουργός Οικονομικών και υποψήφιος βουλευτής Φθιώτιδας ΝΔ.
