Του Γιάννη Μαρίνου*
Ένας από τους κυριότερους λόγους που απώλεσε τη λαϊκή στήριξη ο ΣΥΡΙΖΑ και υπερψηφίστηκε η ΝΔ είναι το γενικό καθεστώς αναρχίας, ανεμπόδιστης αυθαιρεσίας και απώλειας του αισθήματος ασφάλειας, το οποίο κυριάρχησε επί της απελθούσης κυβερνήσεως.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ορθώς είχε προτάξει το θέμα στις προτεραιότητες του και επιβεβαίωση της βούλησης αυτής ήταν η ανάκληση στη θέση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη του δοκιμασμένου σε αποτελεσματικότητα διώκτη τρομοκρατών κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Το ότι επί προγενέστερης υπουργίας του εξαρθρώθηκαν η «17 Νοέμβρη» και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις δεν συγχωρέθηκε από τους εραστές της επαναστατικής βίας. Του επιφύλαξαν και μια απόπειρα δολοφονίας του, η οποία στοίχησε τη ζωή στον υπασπιστή του.
Εύλογα τα αρνητικά σχόλια των ενοχλούμενων, που ασφαλώς δεν θα φοβόσουν τον νέο επίσης έμπειρο υφυπουργό κ. Λευτέρη Οικονόμου στην κατά μέτωπο αντιμετώπιση των διαταραζόντων την τάξη και την ασφάλεια.
Οι δυσκολίες είναι πολλές, η έκταση της παραβατικότητας εκτός ελέγχου και, το χειρότερο, πεισματική η ανοχή, αν όχι σιωπηρή συμπαράσταση, προς τους παραβάτες από ευρέα στρώματα της κοινωνίας μας. Η βία ως μέσο πραγμάτωσης των επιδιώξεων της Αριστεράς, με ιδεολογική αφετηρία τον μαρξισμό-λενινισμό, έχει ήδη προετοιμαστεί για να εκδηλωθεί πια σε όλη της την ωμότητα και πάλι.
Ο «Ρουβίκωνας» και άλλες συγγενείς αναρχικές ομάδες έχουν προετοιμαστεί με τις καθημερινές επιδρομές τους. Και απομένει ένα ακόμα βήμα για να γίνουν αιματηρές. Το ότι οι αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές δεν προέβησαν μέχρι τώρα σε συλλήψεις και διώξεις με κατάληξη καταδίκες αποδεικνύει πόσο προβληματικό είναι το κράτος δικαίου στη χώρα μας. Οι δράσεις ειδικότερα του «Ρουβίκωνα» προαναγγέλλονται και προβάλλονται ακόμα και από τα διάφορα ηλεκτρονικά δίκτυά τους, οι ηγήτορες είναι επώνυμοι, εμφανίζονται τηλεοπτικά και αναλαμβάνουν την ευθύνη μετά την δράση των νεαρών κουκουλοφόρων του.
Οι διωκτικές αρχές όμως δεν προβαίνουν σε διώξεις, εκτός από κάποιες συμβολικές προσαγωγές, επειδή δήθεν δεν γνωρίζουν την ταυτότητα των δραστών. Διερωτώμαι: Οι απονέμοντες δικαιοσύνη αγνοούν το άρθρο 46 του Ποινικού Κώδικα που ίσχυε μέχρι την 1η Ιουλίου, το οποίο προβλέπει ότι με την ποινή του αυτουργού τιμωρείται όποιος με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που διέπραξε;
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον «Ρουβίκωνα» ο οποίος βάζει κουκουλοφόρους (συχνά νεαρούς άνεργους αλλοδαπούς μετανάστες) που αποζούν εκτελώντας εντολές βιαιοπραγίας που τους δίνουν οι ηγούμενοι του «Ρουβίκωνα» ή άλλων αναρχικών οργανώσεων. Οι ένοχοι για τις βιαιοπραγίες που είναι γνωστής ταυτότητας, δίνουν τις σχετικές εντολές και καμαρώνουν με βίντεο για τις επιδόσεις των οργάνων τους.
Λέγονται από τον νόμο ηθικοί αυτουργοί. Οι διωκτικές αρχές και ιδιαίτερα οι δικαστικοί δεν γνωρίζουν τον νόμο ή φοβούνται να τον εφαρμόσουν. Ας τους τον υπενθυμίσει τώρα ο κ. Χρυσοχοΐδης, ενημερώνοντας και τα όργανα της τάξεως, που αναμένουμε να ενεργοποιηθούν επιτέλους στην αποτελεσματικότερη προστασία του πολίτη από την αναρχία και την κοινή παραβατικότητα.
*Πρώην διευθυντής του Οικονομικού Ταχυδρόμου και αρθρογράφος στο «Βήμα της Κυριακής»
