Του Edward Hadas
Για τον Μπόρις Τζόνσον, το Brexit είναι ένα πρόβλημα επικών διαστάσεων. Η Βρετανία υποτίθεται ότι θα αποχωρήσει από την Ε.Ε. στις 31 Οκτωβρίου, αλλά ο νέος πρωθυπουργός δεν έχει ακόμη ανακαλύψει έναν καλό τρόπο ώστε να φέρει το έργο εις πέρας.
Το Κοινοβούλιο απέρριψε επανειλημμένως τη συμφωνία που είχε προτείνει η προκάτοχός του, η Τερέζα Μέι, ενώ ορισμένοι επιμένουν ότι η έξοδος της χώρας από την Ε.Ε. χωρίς συμφωνία είναι κακή ιδέα. Ο Τζόνσον, από την άλλη πλευρά, θέλει να προχωρήσει σε Brexit ανεξαρτήτως του αν αυτό γίνει με ή χωρίς συμφωνία.
Η επιθυμία του Τζόνσον ίσως πραγματοποιηθεί. Ο,τι και να συμβεί όμως, το πρόβλημα της Βρετανίας θα εξακολουθεί να υπάρχει. Τρία χρόνια και δύο πρωθυπουργοί έχουν περάσει από το ασαφώς διατυπωμένο δημοψήφισμα για το Brexit. Παρ’ όλα αυτά το Ηνωμένο Βασίλειο είναι πιο διχασμένο από ποτέ.
Η μόνη καλή λύση απαιτεί μια μηχανή του χρόνου, ώστε η Βρετανία να γυρίσει στο παρελθόν και να ακυρώσει το δημοψήφισμα εξαρχής. Ολες οι άλλες εναλλακτικές έχουν λίγο-πολύ κακά αποτελέσματα για τη χώρα. Συμβιβασμός αποκλείεται να υπάρξει, ενώ η διεξαγωγή ακόμη ενός δημοψηφίσματος δύσκολα θα λύσει τις διαφωνίες.
Η λιγότερο απεχθής προσέγγιση είναι η εξ ολοκλήρου ανάκληση της εξόδου από την Ε.Ε.
Οσον αφορά την οικονομία, το θέμα είναι απλό, αφού δεν υπήρξε ποτέ αρκετά καλός οικονομικός λόγος για αποχώρηση, ενώ υπάρχουν πολλοί λόγοι υπέρ της παραμονής. Η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά φέρνει στις βρετανικές επιχειρήσεις περισσότερους πελάτες και εργαζομένους. Επίσης, διευκολύνονται οι τομείς της μεταποίησης, της έρευνας και του μάρκετινγκ. Το μόνο οικονομικό ερώτημα που υφίσταται σχετικά με το Brexit είναι πόση ζημία θα προκαλέσει και πόσο θα διαρκέσει.
Ιδωμένο το ζήτημα από κοινωνική σκοπιά, ίσως υπάρχουν ισχυρότερα επιχειρήματα υπέρ του Brexit, ωστόσο και πάλι είναι δύσκολο να αναδειχθούν τα υποτιθέμενα οφέλη. Υπάρχει για παράδειγμα η ελπίδα ότι, μετά την έξοδο, η Βρετανία θα γίνει πιο «βρετανική», χωρίς να δέχεται ευρωπαϊκές επιρροές. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Επίσης, υπάρχει η ελπίδα ότι, μετά το Brexit, το έθνος θα ανακτήσει τη χαμένη κυριαρχία του.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή. Η κυριαρχία ενός κράτους δεν είναι ποτέ απαραβίαστη, αφού περιορίζεται από διεθνείς συνθήκες και από οικονομικές και πολιτικές πιέσεις γειτόνων και αντιπάλων. Ως μέλος της Ε.Ε., η Βρετανία απολαμβάνει πλήρη και πραγματική κυριαρχία. Η χώρα προστατεύεται από τις πιέσεις Κίνας και ΗΠΑ και ως αντίτιμο οφείλει να συμφωνεί με αποφάσεις Γερμανίας και Γαλλίας. Εκτός αυτού, οι ευρωπαϊκοί κανόνες περιορίζουν ελάχιστα τη Βρετανία σε πρακτικό επίπεδο.
Πολλοί αποκλείουν το ενδεχόμενο «ανάκλησης και παραμονής», λέγοντας ότι πρόκειται για ουτοπική επιλογή.
*Αναδημοσίευση από kathimerini.gr
