Η συμφωνία της Ρωσίας με την Τουρκία για τον έλεγχο της ζώνης ασφαλείας εντός του συριακού Κουρδιστάν θάβει τα όνειρα των Κούρδων για κάποιο δικό τους κράτος ενώ ταυτόχρονα ισχυροποιεί το φιλορωσικό καθεστώς του Ασαντ – Win-Win το τελικό αποτέλεσμα και για τον Ερντογάν.
Με ένα σχόλιο που υπογράφει ο συνεργάτης της Φαμπρίτσο Ντραγκοσέι –δημοσιογράφος, συγγραφέας και γνώστης των ρωσικών πραγμάτων–, η Corriere della Sera προβάλλει την αναβάθμιση του ρόλου της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή μέσω της συμφωνίας του Πούτιν με τον Ερντογάν. Η συμφωνία τους ουσιαστικά αφορά το μέλλον της Συρίας υπό τον Ασαντ αλλά και το… μη μέλλον τού «ονειρεμένου» –όχι μόνο από τους Κούρδους…– Κουρδιστάν. Μονόστηλο το κείμενο στην έντυπη έκδοση της ιταλικής εφημερίδας, αλλά έχει ουσία. Τιτλοφορείται δε, «Θρίαμβος του ‘‘τσάρου’’, έμεινε ο μοναδικός εγγυητής στην περιοχή».
Πλέον «όλα τίθενται υπό τον έλεγχο της ευρασιατικής υπερδύναμης» τονίζει ο αρθρογράφος. «Είναι μεγάλη η επιτυχία του Πούτιν», ο οποίος μέσα σε αυτό το «δύσκολο επτάωρο» των παζαριών του με τον Ερντογάν τελικά δούλεψε και για λογαριασμό του Ασαντ. Το καθεστώς σταθεροποιείται αφού «η συριακή εδαφική ακεραιότητα αναγνωρίζεται από όλους, όπως και η ένταξη των Κούρδων στη χώρα». Αλλά σημαίνει και κάτι ακόμη αυτή η συμφωνία, κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό: «Είναι το τέλος του ονείρου για ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Αντε να γεννηθεί και μια περιοχή με κάποια αυτονομία…» Καθώς αναλύει τους όρους της συμφωνίας για την απόσυρση των κουρδικών δυνάμεων από τη ζώνη ασφαλείας, για τη «στεγανοποίηση» των συνόρων της Τουρκίας μπροστά στην «τρομοκρατική, όπως αυτή ισχυρίζεται» απειλή του ΡΚΚ, ο αρθρογράφος τονίζει το γεγονός ότι οι Κούρδοι εγκαταλείφθηκαν από τους Αμερικανούς. Πλέον «η Ρωσία είναι η μόνη εξωτερική δύναμη η οποία εγγυάται τι θα συμβαίνει στη Συρία, διαχειριζόμενη την απομάκρυνση των κούρδων μαχητών από τη ζώνη ασφαλείας των 30 χιλιομέτρων όπως υποδεικνύει η Τουρκία». Ο χώρος τίθεται «υπό τον έλεγχο της ρωσικής στρατιωτικής αστυνομίας (μαζί και με τα συριακά στρατεύματα)». Επιπλέον «θα γίνονται ρωσικές και τουρκικές περιπολίες για να πιστοποιείται η τήρηση των συμφωνηθέντων». Βέβαια η συμφωνία είναι και «επιτυχία για τον Ερντογάν, ο οποίος βλέπει να εφαρμόζεται η συμφωνία που είχε επιτύχει το 1998 με τον Ασαντ και προέβλεπε τουρκική εμπλοκή ‘προς καταπολέμηση της τρομοκρατίας’ σε περίπτωση αδυναμίας παρέμβασης των συριακών στρατευμάτων».
*πρώτη δημοσίευση: www.protagon.gr