του Σταμάτη Ζησίμου*
Την οικονομική και πολιτική ιστορία της Ελλάδας τα τελευταία 50 χρόνια συμπυκνώνει στις 352 σελίδες του βιβλίου του δημοσιογράφου και συγγραφέα Αθανάσιου Παπανδρόπουλου με τίτλο «"Ακατάλληλο για Στρουθοκαμήλους" - Ο Γιάννης Μαρίνος στη μάχη για την αποτροπή της χρεοκοπίας» που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Κέρκυρα - Economia Publishing.
Το βιβλίο που παρουσιάστηκε χθες στο κατάμεστο από πρόσωπα του οικονομικού, πολιτικού και δημοσιογραφικού φάσματος της χώρας, αμφιθέατρο της ΕλληνοΑμερικανικής Ένωσης, αφορά το σημαντικό δημοσιογραφικό έργο του επί 31 έτη εκδότη και διευθυντή του Οικονομικού Ταχυδρόμου, Γιάννη Μαρίνου (φωτ.), μέσα από τη ματιά του επί πολλά χρόνια στενού του συνεργάτη, Αθανάσιου Παπανδρόπουλου.
Ο Γιάννης Μαρίνος, όπως αναφέρεται και στο εξώφυλλο της έκδοσης, «είναι θρύλος της μαχόμενης δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, που παρακολούθησε και παρακολουθεί την οικονομική και πολιτική επικαιρότητα, αναλύοντας και σχολιάζοντας τα γεγονότα από τη δική του ανεξάρτητη σκοπιά. Είναι σεβαστός από φίλους και εχθρούς των ιδεών του που παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον τις θέσεις του».
Η έκδοση εμπλουτίζεται με σπάνιο φωτογραφικό υλικό, με μια σύντομη αναδρομή στην ευρύτερη ιστορία του οικονομικού τύπου από τον ερευνητή Θεόδωρο Δεληγιάννη, καθώς και με χρονολόγιο των κυριοτέρων σταθμών της νεοελληνικής ιστορίας.
Όπως επισημαίνει ο συγγραφέας, πάμπολλες φορές ο Γιάννης Μαρίνος στα άρθρα του στον Οικονομικό Ταχυδρόμο καυτηρίαζε το στρουθοκαμηλισμό που κυριαρχούσε αλλά και κυριαρχεί στη δημόσια ζωή της χώρας και, τουλάχιστον από το 1830 και έπειτα, αποτρέπει κάθε εκσυγχρονισμό της. Σήμερα, η κατάσταση αυτή έχει φτάσει στο απροχώρητο και αυτό ο αναγνώστης του βιβλίου το αντιλαμβάνεται, συνειδητοποιώντας ότι άρθρα του Γιάννη Μαρίνου που γράφτηκαν πριν από 30 και 40 χρόνια παραμένουν απελπιστικά επίκαιρα.
Ο στρουθοκαμηλισμός όπως «απορρέει» και από τις σελίδες του βιβλίου αποτελεί μία εξαιρετικά επικίνδυνη συμπεριφορά,η οποία συνίσταται στο να αγνοούν οι λαοί και οι ηγέτες τους υπαρκτά σοβαρά προβλήματα υποκρινόμενοι ότι αυτά δεν υπάρχουν. Με τον τρόπο αυτό, η αντιμετώπιση των εν λόγω προβλημάτων μετατίθεται διαρκώς για το μέλλον.
Υπό αυτή την έννοια, ο τίτλος του βιβλίου "Ακατάλληλο για Στρουθοκαμήλους" όπως επεσήμανε και ο συγγραφέας υποδηλώνει μία πραγματικότητα την οποία επί πολλά χρόνια ο Γιάννης Μαρίνος κατέγραψε μέσω του Οικονομικού Ταχυδρόμου που διηύθυνε και σήμερα αποτελεί την πεμπτουσία της βαθύτατης κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα.
Το άνοιγμα της εκδήλωσης, έγινε από έναν ακόμη στενό, επί χρόνια συνεργάτη των Γιάννη Μαρίνου και του Αθανάσιου Παπανδρόπουλου, τον δημοσιογράφο Αντώνη Παπαγιαννίδη ο οποίος εξήρε την οξυδέρκεια του Γιάννη Μαρίνου, τις γνώσεις του, την ανοχή στη διαφορετική άποψη, αλλά και την προνοητικότητά του για όλα τα κρίσιμα θέματα, που σχετίζονταν με την οικονομία, την κοινωνία και την παιδεία που χαρακτήριζε και συνεχίζει να χαρακτηρίζει ως ακρογωνιαίο λίθο για την πρόοδο.
Ο λόγος, όπως ήταν φυσικό, πέρασε στο συγγραφέα, ο οποίος έκανε μια σύντομη αναδρομή για τα χρόνια συνεργασίας με τον Γιάννη Μαρίνο και τον Οικονομικό Ταχυδρόμο. Όπως είπε, άρχισε τη συνεργασία του σε μια περίεργη ημερομηνία, στις 4 Αυγούστου του 1964. Λίγο μετά με τη χούντα, ο συγγραφέας αναγκάστηκε να διακόψει τη συνεργασία του καθώς εγκαταστάθηκε στο Βέλγιο για να επιστρέψει το 1977, όπου διατήρησε τη συνεργασία του με τον Οικονομικό Ταχυδρόμο έως τι κλείσιμό του, τον Ιούλιο του 2004.
Μιλώντας για την πρωτοπορία του Γιάννη Μαρίνου, ανέφερε ότι ο Οικονομικός Ταχυδρόμος από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 προέβλεπε την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, όπως και έγινε , ενώ από τη δεκαετία του ’90 είχε προβλέψει σε ποια θέση θα είναι η Κίνα το 2020. Και είναι αυτή, που είχε περιγραφεί.
Στη συνέχεια ο κ. Παπανδρόπουλος τόνισε ότι η ελληνική κρίση, δυστυχώς ήταν προδιαγεγραμμένη καθώς η χώρα είχε σοβαρό παραγωγικό πρόβλημα και στήριζε την ανάπτυξή της στην κατανάλωση με δανεικά, ενώ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις που μπορούν να έχουν για την Ελλάδα οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις αν δεν είμαστε όλοι ενωμένοι τονίζοντας ότι δεν υπάρχει πλέον το περιθώριο για νέες εθνικές διχόνοιες που έχουν σημαδέψει την ιστορία αυτής της χώρας.
Για τον Γιάννη Μαρίνο και για το βιβλίο του Αθανάσιου Παπανδρόπουλου, μίλησε και ο Αθανάσιος Διαμαντόπουλος καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο οποίος αναφέρθηκε στη μακρόχρονη μεταξύ τους συνεργασία, τονίζοντας ότι «υπήρξε ποιητής του πραγματισμού»
Από την πλευρά του 0 Λεωνίδας Φοίβος Κόσκος, πρόεδρος του Hellenic American University και τέως πρόεδρος του ΕΣΙΠ, αναφέρθηκε στη στάση του Οικονομικού Ταχυδρόμου που «υπηρέτησε» τη φιλελεύθερη αντίληψη για την οικονομία και την κοινωνία, αντίληψη που τότε χαρακτηριζόταν περιθωριακή. Μάλιστα αποκάλυψε ότι ο Γιάννης Μαρίνος, πολλές φορές είχε δεχτεί πιέσεις για αυτή του τη στάση.
Ο Ντίνος Λαμπρινόπουλος τέως πρόεδρος της ΕΕΔΕ, χαρακτήρισε τον Γιάννη Μαρίνο ως ένα case study για την κοινωνία και την οικονομία, ενώ ο δημοσιογράφος Κώστας Σερέζης, εξήρε τον Γιάννη Μαρίνο για την τόλμη και το θάρρος του, σημειώνοντας ότι το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί προϊον τεράστιας δουλειάς και μόχθου.
Ο Γιάννης Μαρίνος
«Είμαι αμήχανος αυτά που ελέχθησαν εδώ, με προβληματίζει που μιλούν τόσο πολύ για μένα», ήταν το πρώτο σχόλιο του Γιάννη Μαρίνου για αυτά που ειπώθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου.
Ο ίδιος αναφέρθηκε στην εμπιστοσύνη που έδειξε προς το πρόσωπό του ο Χρήστος Λαμπράκης αναθέτοντάς του τη διεύθυνση του Οικονομικού Ταχυδρόμου, επιβεβαιώνοντας ότι δεχόταν πιέσεις και εντός και εκτός ΔΟΛ για τη «γραμμή που κρατούσε». Ωστόσο, ο Χρήστος Λαμπράκης του είπε «κάνε αυτό που κρίνει σωστό και εγώ θα λειτουργώ ως αλεξικέραυνο».
Δυστυχώς, σημείωσε αλληγορικά ο κ. Μαρίνος, ο Οικονομικός Ταχυδρόμος απέτυχε, αφού οι «στρουθοκάμηλοι έχουν ακόμα τα κεφάλια τους στην άμμο» ενώ έκανε μια σύντομη «ανασκόπηση» το πώς λειτουργούσε και λειτουργεί το πολιτικό σύστημα στη χώρα.
Η εκδήλωση έκλεισε με τις ευχαριστίες προς τους συντελεστές και τους παραβρισκόμενους, της εκδότριας Αλεξάνδρας Βοβολίνη.
*δημοσιογράφος
