Η τεχνολογία και οι νέες τάσεις της, όπως το Internet of Things, το AR ή η τεχνητή νοημοσύνη, αρχίζουν να μπαίνουν σταδιακά στους χώρους εργασίας. Ωστόσο, η σημασία αυτών των νέων τεχνολογικών τάσεων δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτή από τους εργαζόμενους, αλλά και από τους ίδιους τους εργοδότες, και σίγουρα όχι στον ίδιο βαθμό.
Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνεται πλήρως στην Ευρώπη. Οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες στην Ιταλία, την Πολωνία και την Ισπανία τείνουν να αποδίδουν τη μεγαλύτερη σημασία στην επίδραση των μελλοντικών τεχνολογιών και μεγάλων τάσεων στο επάγγελμά τους. Αντιθέτως, οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες στις βασικές χώρες της ΕΕ, τη Γερμανία και τη Γαλλία, ειδικότερα, εκτιμούν μόνο τη σημασία των ψηφιακών τεχνολογιών για το επάγγελμά τους ή την εταιρεία τους, κάτω από το μέσο όρο.
Διαφορές υπάρχουν όχι μόνο μεταξύ των χωρών, αλλά και ανάμεσα στους εργαζόμενους της ίδιας χώρας. Σε αυτή την περίπτωση, η αντίληψη των εργαζομένων για τις μελλοντικές τεχνολογίες φαίνεται ότι επηρεάζεται κατά πολύ από τη φύση του επαγγέλματος του κάθε εργαζόμενου.
Η φύση της εργασίας
Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε δουλειές γραφείου αξιολογούν τη σημασία των μελλοντικών τεχνολογιών για το δικό τους κλάδο σημαντικά υψηλότερα από αυτούς που δεν εργάζονται σε γραφείο. Όταν οι εργαζόμενοι σε γραφείο ερωτώνται πόσο σημαντικές είναι οι τεχνολογίες, για να προχωρήσει η δουλειά τους, οι εργαζόμενοι γραφείου αποκάλυψαν ότι ψηφιακές τάσεις όπως η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο (79%), και οι τεχνολογίες ψηφιακής επικοινωνίας/ λογισμικό συνεργασίας (71%) θα είχαν τη μεγαλύτερη σημασία για αυτούς.
Οι εργαζόμενοι εκτός γραφείου – αυτοί οι οποίοι εργάζονται στον κλάδο του service, logistics ή στην παραγωγή για παράδειγμα – συμφώνησαν ότι η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο (52%) και οι τεχνολογίες ψηφιακής επικοινωνίας / λογισμικό συνεργασίας (45%), αν και με διαφορετική βαρύτητα δίνουν σημασία.
Αντίθετα, όταν πρόκειται για ακόμη πιο νέες τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη ή το AR ή το AI, ούτε οι εργαζόμενοι στο γραφείο ούτε αυτοί που δεν έχουν γραφείο φαίνεται να έχουν μια ακριβή ιδέα για το πώς αυτές οι τεχνολογίες θα μπορούσαν να διαμορφώσουν τον χώρο εργασίας τους για το μέλλον.
Τεχνοβοβία;
Την παραπάνω εικόνα αποτυπώνει έρευνα της TeamViewer και του Handelsblatt Research Institute. Σύμφωνα με την έρευνα, μόνο το 13% των ερωτηθέντων από την πλευρά των εργαζομένων φοβούνται ότι οι νέες τεχνολογίες θα αναλάβουν τη δουλειά τους στο μέλλον.
Ωστόσο, περισσότερο από το ένα τέταρτο των εργαζομένων (26%) αναμένουν ότι οι κουραστικές εργασίες ρουτίνας ή οι επικίνδυνες δραστηριότητες θα μπορούσαν να φύγουν από αυτούς με τις νέες τεχνολογίες στο μέλλον.
Οι εργοδότες είναι ακόμα πιο αισιόδοξοι. Περίπου τα δύο τρίτα των εργοδοτών (65%) αναμένουν ότι οι εργαζόμενοι τους θα απαλλαγούν από τέτοιες εργασίες στο μέλλον.
Τι λένε οι managers
Παρόμοια εικόνα παρουσιάζεται στους managers, οι οποίοι εκπροσωπούν υπαλλήλους, στην Ευρώπη. Αναμένουν, επίσης, μεγαλύτερη συνάφεια των μελλοντικών τεχνολογιών και ψηφιακών τάσεων όπως ασφάλεια στον κυβερνοχώρο (79%) και Cloud Computing (59%) για εργασίες γραφείου στα εταιρικά τμήματα (HR, λογιστικά).
Ωστόσο, για τις δραστηριότητες των εργαζομένων εκτός γραφείου στον εφοδιασμό και την παραγωγή, αυτές οι τεχνολογίες θεωρούνται λιγότερο σχετικές (Cyber Security 63%, Cloud Computing 51%). Από την άλλη πλευρά, φαίνεται ήδη να έχουν καλύτερη ιδέα από τους υπαλλήλους της σημασίας που θα έχουν στο μέλλον τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη, AR και AI.
«Πολλές εταιρείες δεν υπάρχει ακόμα ακριβή ιδέα του πως το εργασιακό περιβάλλον μέσα από τα κλασσικά γραφεία μπορεί να συμπεριληφθεί στον ψηφιακό μετασχηματισμό. Ωστόσο, περίπου το 80% των υπαλλήλων σε όλο τον κόσμο είναι μέρος αυτού του λεγόμενου ‘εργατικό δυναμικό χωρίς γραφείο’. Για τις περισσότερες εταιρείες, αυτό θα γίνει μια από τις μεγάλες προκλήσεις της ψηφιακής εποχής - πώς να ενταχθούν αυτοί οι χώροι εργασίας χωρίς γραφείο σε ψηφιακές διαδικασίες, έτσι ώστε αυτοί οι εργαζόμενοι να επωφεληθούν επίσης από τα πλεονεκτήματα της ψηφιοποίησης» σημειώνει η έρευνα.
*πρώτη δημοσίευση: www.sepe.gr
