Dossiers - Σκέψεις και απόψεις για τον καπιταλισμό

Edition: International | Greek

FOLLOW EBR MAGAZINE ON:

Αρχική » Dossiers

Σκέψεις και απόψεις για τον καπιταλισμό

Ο καπιταλισμός διατηρείται από το περίφημο παράδοξο του Adam Smith για το αόρατο χέρι: το ατομικό συμφέρον, που λειτουργεί μέσω των αγορών, τελικά οδηγεί στο κοινό καλό. Το παράδοξο αυτό όμως καταρρέει αν το παρατραβήξουμε.

Αρθρογράφοι εκφράζουν και αναλύουν τις απόψεις τους σχετικά με το καπιταλιστικό σύστημα.

Ένα ιδιαιτέρως αξιόλογο βιβλίο, που καταρρίπτει μύθους

Μία ταξική ανάλυση υπέρ του μνημονίου

Παρουσίαση του βιβλίου του Γρηγόρη Θ. Παπανίκου, η οποία έγινε στο Αθηναϊκό Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Έρευνας από τον καθηγητή κ. Θάνο Σκούρα.

Όπως, πολύ σωστά, επισημαίνει ο Καναδός καθηγητής και φιλελεύθερος οικονομολόγος Πιερ Λεμιέ, η σημερινή κρίση κρύβει αυτήν που έρχεται και έπεται συνέχεια. Ο καπιταλισμός, πιστεύει ο Π. Λεμιέ –ο οποίος στην χώρα του θεωρείται και μέγας θεωρητικός του αναρχο-φιλελευθερισμού– είναι ένα σύστημα που συνεχώς μεταλλάσσεται. Κατά συνέπεια, αυτοί που εκπλήσσονται για τις διαδοχικές κρίσεις του θα πρέπει να δείχνουν την ίδια έκπληξη για μία ρόδα που γυρίζει.

Οι οικονομίες των χρεών και η Ελλάδα

Απότοκα του κρατισμού, τα δημόσια χρέη στην Δύση αποτελούν θανάσιμη παγίδα για τις οικονομίες της, από την οποία θα ξεφύγουν μόνον οι χώρες που καταλαβαίνουν την πραγματικότητα

«Το Κράτος-Αλήτης» είναι ο τίτλος ενός αποκαλυπτικού βιβλίου δύο Γαλλίδων δημοσιογράφων, που κάνει πολύ θόρυβο στο Παρίσι

Η παγίδα του κρατισμού και οι συνέπειές της

Στον ευρωπαϊκό νότο ο αποκαλούμενος «καπιταλισμός της διαπλοκής» –όπου πρώτο ρόλο παίζει το κράτος– όχι μόνον καλά κρατεί αλλά παίζει και τα ρέστα του

Το δημόσιο χρέος είναι, πριν απ’ όλα, εργαλείο εξουσίας και η γένεσή του προηγείται κάποιων χιλιάδων ετών της αναδείξεως του καπιταλισμού. Επειδή δε τότε, που δεν υπήρχε η παραγωγή πλούτου δια της υπάρξεως και συσσωρεύσεως κεφαλαίου, οι διάφοροι μονάρχες, φύλαρχοι και λοιποί ηγεμόνες αποκτούσαν πλούτο δια της λεηλασίας και της αρπαγής, το χρέος είναι πρωτίστως κρατική, μπορούμε να πούμε, υπόθεση.

Κρατισμός, εξουσία και υπερχρέωση

Τα δημόσια χρέη είναι, εδώ και κάποιες χιλιάδες χρόνια, συνυφασμένα –και άρα απότοκα– του πάθους για εξουσία

Οι εγκληματικές ισλαμικές οργανώσεις έχουν ισχυρότατο οικονομικό υπόβαθρο και ελέγχουν πλέον μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας παραοικονομίας

Πέρα από τους Τζιχαντιστές, η παραοικονομία

Οι αφελείς που πιστεύουν ότι οι ισλαμικές εγκληματικές οργανώσεις προσελκύουν Ευρωπαίους νέους λόγω κοινωνικής κρίσης, σίγουρα βρίσκονται σε έναν εκτός πραγματικότητος κόσμο

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ

Κατά τον Φ.Α. Χάγιεκ, στον πελατειακό καπιταλισμό η τάξη αναδύεται μόνον από πάνω προς τα κάτω και όχι από κάτω προς τα πάνω. Έτσι, η πολιτική εξουσία έχει τον σχεδόν απόλυτο έλεγχο της διαθέσεως των πόρων, γεγονός που πλήττει άμεσα τις δυνατότητες ελεύθερων ατομικών αποφάσεων.

Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Φ.Α. ΧΑΓΙΕΚ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Από: EBR | Δευτέρα, 18 Αυγούστου 2014

Αυτοί που κατηγορούν τον μεγάλο Αυστριακό οικονομολόγο και φιλόσοφο για την σημερινή κρίση και την «νεοφιλελεύθερη» διάστασή της, πολύ απλά είτε δεν έχουν διαβάσει ούτε μία αράδα από το έργο του, είτε εξαπατούν εαυτούς και αλλήλους για λόγους πολιτικού καιροσκοπισμού

Εσχάτως, ο κ. Πωλ Κρούγκμαν αποδεικνύεται λάθος και στην περίπτωση της Αργεντινής

Η ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΣ

Από: EBR | Πέμπτη, 5 Ιουνίου 2014

Ο πολυγραφότατος και νομπελίστας καθηγητής Πωλ Κρούγκμαν πέφτει συνεχώς έξω στις προβλέψεις του, ενώ Γάλλος συνάδελφός του παραποιεί στοιχεία για να αποδείξει τα αναπόδεικτα

Αντί αυτή την κρίσιμη ιστορική συγκυρία οι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών να δουλεύουν πυρετωδώς επιταχύνοντας την σύγκλιση, αναλίσκονται σε εθνικιστικές ρητορείες και θεατρινίζουσες κορώνες και οργανώνουν φιέστες «εθνικής υπερηφάνειας», δηλαδή μίσους και αναμόχλευσης παθών. Αντί οι δικοί μας ηγέτες να αναδείξουν την πραγματική δύναμη που συνεπάγεται η συμμετοχή σε υπερεθνικούς σχηματισμούς και στην συνδιαμόρφωση του μέλλοντος της ηπείρου μας, φοβίζουν τους οπαδούς τους ότι θα χάσουν το «πατρόν» της φουστανέλας. Αντί η Ελλάδα να σύρει πρώτη τον χορό μιας ευρωπαϊκής αναγέννησης διαθέτοντας ό,τι καλύτερο έχει σε ανθρώπους και ιδέες, καθηλώνεται από τους μίζερους πολιτικάντηδες στον ρόλο του επαρχιώτη «ζήτουλα» που επιβιώνει εξαπατώντας και εκβιάζοντας.

ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, Ή ΤΕΛΟΣ

Από: EBR | Δευτέρα, 12 Μαΐου 2014

Μα δεν έβλεπαν ότι η ένωση της Ευρώπης ήταν μονόδρομος; Δεν έβλεπαν ότι είχε περάσει η εποχή των εθνικών κρατών; Δεν αντιλαμβάνονταν ότι ένα σύστημα με 28 κυβερνήσεις και άλλους τόσους πρωθυπουργούς θα ήταν δύσκολο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας εποχής μεγέθυνσης;

ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, Ή ΤΕΛΟΣ

Από: EBR | Δευτέρα, 12 Μαΐου 2014

Όσο για τους τομείς που προσφέρονται περισσότερο στην ανάπτυξη του καπιταλισμού της διαπλοκής το Εκόνομιστ αναφέρει τα καζίνο, τα ορυχεία, την κινητή τηλεφωνία, τις τράπεζες και τα μεγάλα οδικά έργα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει επίσης το περιοδικό και στους τομείς πετρελαίου-φυσικού αερίου, που θεωρούνται και η κορυφή της διαπλοκής –με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτήν της Ρωσίας, όπου το αποκαλούμενο «σύστημα Πούτιν» και οι «σιλοβίκ» που το εξυπηρετούν υπολογίζεται ότι κάθονται σε προσόδους προς κατανομή άνω του μισού τρισεκατομμυρίου δολλαρίων.

ΠΟΙΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ"

Από: EBR | Δευτέρα, 31 Μαρτίου 2014

Τα τελευταία χρόνια η διαπλοκή πολιτικών και επιχειρηματιών οδήγησε στο να δημιουργηθούν κολοσσιαίες περιουσίες. Ως φαίνεται, όμως, έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση

Οι αγορές και η ανάπτυξή τους είναι ένα φαινόμενο στενά δεμένο με την πρόοδο της οικονομικής δραστηριότητας των ανθρώπων. Ως εκ τούτου, υπακούει στους ίδιους κανόνες που διέπουν τις σχετικές συμπεριφορές. Κατά τον Σίνιορ, στις αγορές οι άνθρωποι αναζητούν πριν απ’ όλα την εξυπηρέτηση του συμφέροντός τους, την αύξηση της ικανοποιήσεώς τους και άρα την μείωση του πόνου τους. Απορρίπτοντας τις θέσεις του Μάλθους, ο Σίνιορ υποστήριζε ότι ο πληθυσμός δεν είναι ποτέ πολυάριθμος –διότι οι μηχανισμοί των αγορών, μέσω της αυξήσεως των τιμών των προϊόντων που γίνονται σπάνια, οδηγούν τους ανθρώπους είτε στο να αυξήσουν την παραγωγή τους, είτε στο να προσφύγουν σε παραγωγές υποκατάστασης, είτε να υιοθετήσουν τον αυτοέλεγχο της δημογραφίας.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Από: EBR | Πέμπτη, 16 Ιανουαρίου 2014

Ίσως ένα από τα πολύ σοβαρά προβλήματα της χώρας να είναι αυτό της παντελούς άγνοιας των κανόνων που διέπουν την οικονομική ιστορία

Οι σοβαρότεροι οικονομολόγοι κατανοούν πλέον πολύ καλύτερα ότι η καινοτομία, οι επενδύσεις, η παραγωγικότητα και η ανάπτυξη δεν είναι απλά ζήτημα μείωσης της φορολογίας και απελευθέρωσης των αγορών.

Η ΔΥΣΗ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΑΚΟΜΑ

Από: EBR | Τρίτη, 7 Ιανουαρίου 2014

Η νέα και πολύπλοκη οικονομική πραγματικότητα κάνει πολύ πιο ευάλωτες σε ανατρεπτικές κρίσεις χώρες με αυταρχικά και ανήθικα καθεστώτα, παρά την αναπτυγμένη Δύση

Σήμερα όμως το άμεσο είναι να φτιάξουμε μια νέα συμμαχία των πραγματικών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου που θα προωθήσει ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ μια ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΑΝΤΟΥ, σε όλα τα προϊόντα που παράγουμε και μπορούμε να παράγουμε.

Η ανάγκη μια Αριστεράς της Παραγωγής και της Δημιουργικότητας

Από: EBR | Δευτέρα, 25 Νοεμβρίου 2013

Περπατώντας τις προάλλες στους δρόμους της Πάτρας είδα σε ένα εμπορικό κατάστημα που πουλούσε από πλεκτά μέχρι παιχνίδια, ένα καλάθι με σκόρπια πουκάμισα σε μια εντυπωσιακά χαμηλή αναγραφόμενη τιμή: 7 (επτά) ευρώ.

«Μια αδιάφθορη εξουσία», γράφει ο Γκ. Κένινγκ, «είναι κενή περιεχομένου, αναποτελεσματική και αποκομμένη από τον κόσμο. Οι αδιάφθορες εξουσίες, αν υπάρχουν, δεν έχουν καμμία τύχη επιβίωσης γιατί αδυνατούν να ανοιχτούν στους άλλους, να συνθέσουν με τις διάφορες επιρροές, να δημιουργήσουν δίκτυα και να προχωρήσουν σε μικρές ή μεγάλες συναλλαγές … Ένας πλήρως αδιάφθορος πολιτικός –αν υπάρχει αυτό το είδος– δεν μπορεί παρά να είναι αδέξιος, χωρίς στηρίγματα κα αδύναμος μπροστά σε εξελίξεις που απαιτούν υψηλά επίπεδα εξωστρέφειας και διαπραγματευτικής ικανότητος … Και ας μην νομιστεί ότι η διαφθορά είναι το αποκλειστικό προνόμιο των ελίτ.

Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

Από: EBR | Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου 2013

Η απληστία και η αναζήτηση της ικανοποίησης του προσωπικού συμφέροντος δεν είναι τα μοναδικά κίνητρα της διαφθοράς –και ίσως δεν είναι και τα χειρότερα

Καθώς ο καπιταλισμός βυθίζεται στην στασιμότητα, οι επιχειρήσεις συνειδητοποίησαν δύο ευκαιρίες ανάπτυξης: πρώτον, την ανάδυση της αγοράς των μοναχικών και, δεύτερον, την ενθάρρυνση του διαζυγίου ως απόδειξη ατομικής ελευθερίας. Αυτό μπορεί να το δει κανείς στην εξέλιξη των διαφημίσεων προϊόντων σαν τα χάμπουργκερ και τις διακοπές και το πώς απευθύνονται πια σε μοναχικά άτομα –ιδίως μοναχικές γυναίκες. Οι νέες διαφημίσεις της Χόντα ή της Σίτιμπανκ ενθαρρύνουν πλέον ανοικτά την ανακάλυψη του εαυτού μας και την αναβολή της σύναψης σχέσεων, εις βάρος του ζευγαρώματος.

ΠΡΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΕΡΓΕΝΗΔΩΝ;

Από: EBR | Δευτέρα, 26 Αυγούστου 2013

Κάποτε, τα μοναχικά άτομα εθεωρούντο εξ ορισμού «προοδευτικά». Σήμερα, οι ίδιοι που τα χαρακτήριζαν έτσι τα θεωρούν «θύματα του καπιταλισμού»!

Η ιδεολογία, υποκαθιστώντας την αναζήτηση πληροφοριών, καθίσταται παράγοντας εξοικονομήσεως χρόνου και τελικά παίζει αποφασιστικό ρόλο στην πολιτική συμπεριφορά και στον προσανατολισμό της ψήφου του πολίτη.

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΑΠΑΤΗΣ

Από: EBR | Τετάρτη, 7 Αυγούστου 2013

Καμμία ιδεολογία δεν προσέφερε τίποτε απολύτως στην ανθρωπότητα πέρα από εγκλήματα και πολέμους

Μπορεί να μην το έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί, αλλά το τσουνάμι που προκάλεσε η κατάρρευση του “υπαρκτού σοσιαλισμού” έπληξε καίρια, απονευρώνοντας, και τον φέροντα οργανισμό του καπιταλισμού. Για αιώνες, ακόμα και στην πιο επιθετική ιμπεριαλιστική του περίοδο, ο καπιταλισμός στηρίζονταν στην παραγωγή. Σήμερα η παραγωγή έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας, ασύδοτος, αυτοτροφοδοτούμενος και τοξικά μοχλευμένος, έχει μετατοπίσει τόσο πολύ προς την πλευρά του το κέντρο βάρους του παγκόσμιου οικονομικού οικοδομήματος που, αν αφεθεί λίγο ακόμα ανεξέλεγκτος, θα το βυθίσει. Κανένα κράτος δεν μπορεί να τον τιθασεύσει.

Μία Ευρώπη ή καμμία Ευρώπη

Από: EBR | Δευτέρα, 13 Μαΐου 2013

Όταν οι ιστορικοί του μέλλοντος θα μελετούν την ιστορία της Ευρώπης, θα έχουν πολύ υλικό για την εποχή μας. Πολύ περισσότερο απ’ ό,τι εμείς για την εποχή του Φιλίππου Β’ και του Δημοσθένη.

Η εξαφάνιση της χριστιανοδημοκρατίας, του σοσιαλιστικού κόμματος και του παραδοσιακού κέντρου οδήγησε στην εμφάνιση και ενδυνάμωση του μπερλουσκονισμού, στην εδραίωση της Λίγκας του Βορρά του Ουμπέρτο Μπόσι, στην μεγέθυνση του νεοφασιστικού κόμματος του Φίνι, στην είσοδο μιας πορνοσταρ στην ιταλική Βουλή και στην καθιέρωση του ριζοσπαστικού κόμματος του Μ.Πανέλλα. την ίδια περίοδο, το ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα διασπάστηκε και ένα κομμάτι του άρχισε να συνεργάζεται με την ιταλική σοσιαλδημοκρατία, την οποία προσπάθησε να κρατήσει συμπαγή ο Ρομάνο Πρόντι, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Από: EBR | Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2013

Πίσω από την υπερψήφιση του Μπέπε Γκρίλλο, υπάρχει στην Ιταλία και μια ιστορική παράδοση που κάποιοι διαγράφουν με περισσή ευκολία –γιατί έτσι τους βολεύει, βέβαια

Συγκεκριμένα, οι τάσεις πολιτικού εξτρεμισμού προκύπτουν από αλλαγές του πολιτεύματος και την ύπαρξη δικτατοριών. Ο καπιταλισμός και τα συστήματα ανταλλαγής εγείρουν αντιδράσεις και συχνά προκαλείται ρήξη μεταξύ αυτών και των κομμουνιστικών κομμάτων δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα πολιτικής διαφθοράς, κατά τον ομιλητή.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΟΥ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Από: EBR | Τρίτη, 26 Φεβρουαρίου 2013

"Dark" αποχρώσεων αναλύσεις κάνει πάλι ο κορυφαίος Βρετανός ιστορικός Mark Mazower, αυτήν την φορά όμως για την ελληνική κρίση ...

Ο κόσμος της οργανωμένης γνώσης και της εξ αυτής προκύπτουσας συνεργασίας ξεκίνησε να δημιουργείται από μεγάλους Ευρωπαίους μεταρρυθμιστές στα μέσα του 19ου αιώνα, επεκτάθηκε στις ΗΠΑ και συνέβαλε στην δημιουργία ενός καπιταλισμού που έφερε εντυπωσιακά βήματα ανάπτυξης στις περιοχές όπου αναπτυσσόταν.

Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΤΟΥ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Από: EBR | Τετάρτη, 14 Νοεμβρίου 2012

Στον βαθμό που ο καπιταλισμός μετασχηματίζεται και παγκοσμιοποιείται, η γνώση είναι και θα είναι η πολυτιμότερη πρώτη ύλη του

«Κανείς δεν ξοδεύει τα χρήματα των άλλων, όσο προσεκτικά ξοδεύει τα δικά του» έλεγε ο νομπελίστας νέο-φιλελεύθερος του 20ο αιώνα, Μίλτον Φρήντμαν, θέλοντας να τονίσει ότι οι φούσκες της οικονομίας είναι αποτέλεσμα διαπλοκής οικονομικών συμφερόντων με την εκάστοτε πολιτική εξουσία.

ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ; Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ή ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ;

Από: EBR | Τρίτη, 24 Ιουλίου 2012

Έχω κουραστεί να ακούω ειδήμονες της αριστερής εγχώριας θολοκουλτούρας να παραπληροφορούν τους αγνοούντες έλληνες για τη ευθύνη του καπιταλιστικού συστήματος που ήρθε στην Ελλάδα να κατασπαράξει τα κεκτημένα τους.

Είναι ξεκάθαρο: Η νομιμοποίηση του κορπορατισμού φθίνει όλο και πιο πολύ, μαζί με την δημοσιονομική υγεία των κρατών που στηρίχθηκαν πάνω του. Αν οι πολιτικοί δεν ανατρέψουν τον κορπορατισμό, αυτός θα ταφεί μέσα στο χρέος και στις πτωχεύσεις και την κατάρρευση οικονομιών.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Από: EBR | Τετάρτη, 20 Ιουνίου 2012

Αυτοί που κατηγορούν τον «νεοφιλελευθερισμό» για την χρηματοοικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, είναι οι ίδιοι που δημιούργησαν τις συντεχνιακές καπιταλιστικές δομές που οδήγησαν στην απληστία και την κρατική διαφθορά.

Το αναπτυξιακό πρότυπο της Ελλάδας, ο ελληνικός καπιταλισμός, ήταν επί δεκαετίες στη δομή και στη λογική του “μνημονιακός” αφού πάνω σε μια στενή και μη ανταγωνιστική παραγωγική βάση στηριζόταν μια μη βιώσιμη αντεστραμμένη πυραμίδα με υπερδανεισμό, υπερεισαγωγές, υπερκατανάλωση, παρασιτισμό.

Ο ασφαλής δρόμος για τη θετική υπέρβαση του Μνημονίου

Από: EBR | Κυριακή, 1 Απριλίου 2012

Όλοι οι Έλληνες είμαστε “αντιμνημονιακοί” ως προς τις δεσμεύσεις αλλά “μνημονιακοί” στα δανεικά, στα λεφτά. Η συζήτηση “μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί” έχει πια ξεπεραστεί αφού μετά το PSI έχουμε “κάψει τα πλοία της επιστροφής”

Η ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΣΗΜΕΡΑ…

Από: EBR | Δευτέρα, 12 Μαρτίου 2012

Μπορεί το 5% των Ελλήνων της γνώσης, της επιστήμης, της δημιουργίας και των ανοικτών οριζόντων να σώσει μία χώρα από την χρεοκοπία; Ίσως…

Ο καπιταλισμός δε κινδυνεύει σήμερα να καταρρεύσει επειδή εξαντλούνται οι καινοτομίες ή επειδή οι αγορές δεν μπορούν να εμπνεύσουν ιδιωτικές κινήσεις, αλλά επειδή λησμονήσαμε τις λειτουργικές αδυναμίες της απρόσκοπτης λαιμαργίας.

Η αυτοκαταστροφή του καπιταλισμού

Από: The Financial Times | Παρασκευή, 20 Ιανουαρίου 2012

ΕΝΑΣ «ΑΤΥΧΟΣ» ΝΕΟΣ

Από: EBR | Τρίτη, 16 Αυγούστου 2011

Η αλήθεια για τα τραγικά και εξόχως επικίνδυνα γεγονότα του Λονδίνου και πού οδηγεί η συνειδητή διαστρέβλωσή τους ή η αφελέστατη ερμηνεία τους του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου Μετά την «προοδευτική» Ελλάδα, το φαινόμενο επεκτείνεται τώρα και στις άλλες δυτικές χώρες. Έτσι

Μια κρίση που αλλάζει βαθιά τον κόσμο

Από: EBR | Δευτέρα, 15 Αυγούστου 2011

του Πάσχου Μανδραβέλη Aυτή η κρίση θα αλλάξει βαθιά τον καπιταλισμό των ελεύθερων αγορών, όπως τον ξέρουμε μέχρι τώρα. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην επιστροφή στις παλιές συνταγές του προστατευτισμού ή του κρατισμού. Δεν υπάρχει τρόπος επιστροφής στο παλιό μοντέλο για τον απλό λόγο ότι οι τεχν

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Από: EBR | Δευτέρα, 18 Ιουλίου 2011

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου Ενώ η ελεύθερη οικονομία αναγνωρίζεται πλέον ως το μοναδικό οικονομικό σύστημα το οποίο μπορεί να παράγει πλούτο, όλο και πληθαίνουν οι εχθροί του συστήματος αυτού, ενώ οι φίλοι του σιωπούν. Το φαινόμενο αυτό είναι όντως παράξενο και γι αυτό αξίζει τον κόπο να

ΟΙ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ, ΟΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΙ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ

Από: EBR | Πέμπτη, 5 Μαΐου 2011

του Στέλιου Σταυρίδη * Ο βασιλικός γάμος, αυτή η τόσο όμορφα στημένη τελετή, που παρακολούθησαν περί τα 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε 184 χώρες, έφερε έσοδα στην Βρετανία και τους Βρετανούς, πάνω από 1 δις ευρώ μέσα σε 3-4 ημέρες ! Από τα έσοδα αυτά, τα μισά, δ

Ο καπιταλισμός και τ’ αρχαία

Από: EBR | Κυριακή, 20 Μαρτίου 2011

Tου Πάσχου Μανδραβέλη (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) Να συμφωνήσουμε ότι ο καπιταλισμός είναι κακό πράγμα. Να πλειοδοτήσουμε κιόλας: παρά το γεγονός ότι επί των ημερών του όλοι ζούμε περισσότερο και καλύτερα, ας υποθέσουμε ότι ο καπιταλισμός είναι ό,τι χειρότερο συνέβη στην ανθρωπότητα. Με τα αρχαία του

ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

Από: EBR | Δευτέρα, 24 Ιανουαρίου 2011

Η παγκόσμια φτώχεια μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μόνον από πρωτοπόρους, δημιουργικούς και κοινωνικά ευαίσθητους επιχειρηματίες του Εντ Γκλίζερ * Το γεγονός ότι δημιουργικοί και με κοινωνική ευθύνη επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα ηγούνται της αλλα